Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor de achtste zondag door het jaar 2 en 3 maart 2019

Preek van de week voor de achtste zondag door het jaar op 2 en 3 maart 2019

'Een goed mens haalt uit de voorraad van zijn goede hart het goede tevoorschijn,'zei Jezus,
'want waar iemands hart vol van is, daarvan spreekt hij ook.'
( naar Lucas 6,45; lees ook Lucas 6, 39-45)

overweging bij dit zondags evangelie

Splinters en balken

Vele jaren geleden was er een carnavalsliedje van Nico Haak over 'Foxie Foxtrot met zijn elastieken benen...'
De evangelielezing van Lucas dit weekend gaat over mensen met een geweten van elastiek.
Dat geweten is immers heel ruim wanneer ze over zichzelf moeten oordelen, en heel eng wanneer ze een ander beoordelen.
We meten dikwijls met twee maten:de ander doet veel en vlug verkeerd, en wijzelf maar zelden.
Ons geweten is rekbaar als elastiek, één voor onszelf en één voor anderen.
Mensen die anderen op hun fouten menen te moeten wijzen terwijl ze zelf nog veel moeten leren, vergelijkt Jezus met blinden.
Ze zien immers wel de splinter in het oog van de ander, maar de balk in hun eigen oog zien ze niet.
Huichelaars noemt Hij hen, en mij, met ons elastieken geweten: streng en hard voor een ander, mild en soepel voor zichzelf.
Andermans fouten worden aangedikt, eigen onvolkomenheden goedgepraat, wie zo doet, is blind, zegt Jezus,
heeft een plank voor zijn kop, en komt ten val.
Gelukkig lopen er ook andere mensen mee in de stoet van het leven, ze kennen zichzelf maar al te goed, en zijn daarom mild
en verdraagzaam voor anderen.
Veel mensen willen de wereld verbeteren. maar ze beginnen aan de verkeerde kant, ze proberen de ander te verbeteren i.p.v. zichzelf.
En toch is er maar één weg om de wereld te verbeteren: begin bij jezelf, je kunt toch niet de splinter uit andermans oog trekken,
zegt Jezus, zolang je een balk in je eigen oog hebt zitten.
Het is eigenlijk toch jammer dat ik de fouten van een ander zo vlug opmerk, het is altijd de schuld van een ander,
en zelf hoef ik niets te veranderen, ik heb waarschijnlijk ook splinters of een balk in mijn oog die daarin binnengedrongen en waar ze niet thuis horen.
Jezus ging gemakkelijk om met zondaars en tollenaars, omdat Hij zag dat bij hen iets vreemds, iets pijnlijks was binnengedrongen,
waarvan Hij vond dat ze daarvan verlost moesten worden, en Hij kon die mensen verlossen omdat Hij zeg met de ogen van zijn HART!
Ik zou de ander ook moeten leren zien met de ogen van mijn hart, met de ogen van mijn geloof, dan zal ik bevrijd zijn van de balk
in mijn eigen oog en in elke mens iets goeds zien.
Soms leeft een mens enkel voor zichzelf; dan lijkt hij op een kale boom met geen of rotte vruchten, maar je kunt ook leven naar anderen toe,
met je armen als takken aan een boom, uitgestoken naar anderen, en aan je vruchten zal men de boom herkennen.
Dan leef je als een goede boom die vrucht draagt, goede vruchten, waaraan de ander plezier kan beleven.
Dat is ook wat Jezus zegt: een boom, een mens herken je aan zijn vruchten, niet aan zijn kleur, of hij hoog of laag staat, mooi of lelijk is, groot of klein..., nee, aan zijn vruchten herken je de mens.
En soms zien we wel het rotte plekje bij een ander, en niet onze eigen rottigheid.
Tenslotte zegt Jezus onomwonden welk mens een goed geweten heeft, dat is die mens die goed doet, want waar het hart vol van is
daar loopt de mond van over, zeg maar wat iemand doet en je kunt zeggen of zijn hart op de goede plaats zit of niet.
Deze week ga ik eens letten op die balk in mijn oog, zolang ik daarmee bezig ben, zal ik niet te veel oog hebben voor de splinters in het oog van de ander.
( preken.be + embe)

Archief preken