Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor de derde zondag van de Advent 16 en 17 december 2017

Preek van de week voor de derde zondag van de Advent zondag Gaudete dat is: verheugt U! 16/17 december 2017.

Er is een mens geweest, een gezondene van God; zijn naam was Johannes.
Hij kwam als getuige: hij moest getuige van het licht,
opdat allen door hem tot geloof zouden komen.
( naar Johannes 1,6-7)

overweging bij dit zondags evangelie
Net zoals Johannes wil Ik ook jou zenden - zegt God - om te getuigen van het licht
van mijn liefde en tederheid, vooral bij armen en kleinen.
Het is geen gemakkelijke opgave die Ik je toevertrouw
en heel wat mensen zullen met je lachen of je niet ernstig nemen.
Toch hoop ik dat je volhoudt en dat mijn vuur in je binnenste niet laat uitdoven,
door niets en niemand.
Probeer aanstekelijk te werken door je dienstbaarheid en je vreugde;
straal tederheid en warmte uit; en blijf van mensen houden,
wie ze ook zijn en wat ze ook gedaan hebben.
( uit: Een vuurwerk van tederheid, Erwin Roosen)

**************************************************************************
Tijd voor een ander
Ook deze keer weer op de derde zondag van de Advent (Gaudete; verheugt u, de Heer is nabij),
komt de ruige man uit de woestijn ( Johannes de Doper) in het evangelie voor,
Johannes was wie hij was door de inwerking van de heilige Geest.
Johannes de Doper komt om te getuigen van het licht, geen licht dat 'smorgens opkomt en 'savonds weer onder gaat,
en ook het licht van de kerstversiering niet.
Maar het licht waar duisternis is, troost waar verdriet is, bemoediging waar alles schijnt te mislukken.
Het duister is natuurlijk het symbool voor alles wat mij bang en verdrietig maakt, voor wat mij zorgen baart.
Als je Jezus' licht hebt ontvangen én de kans geeft om het in je leven te laten schijnen, dan kun je misschien nog wel ergens tegen op zien, maar je weet, dat God, je hemelse Vader a.h.w. over je schouders meekijkt, je draagt, en dat Hij je kracht zal geven.
Wat kan ik verder leren van Johannes de Doper? Ik kan hem volgen in zijn bescheidenheid.
Toen ze Hem vroegen wie hij was, zei hij alleen wie hij niet was:
 Ik ben de Messias niet, ik ben de stem van iemand, die roept in de woestijn:
 'Maakt de weg recht voor de Heer die komt, want midden onder u staat Hij die gij niet kent'.
Anno nu zou Johannes kunnen zeggen: Ik heb een vraag; zijn er nog mensen die tijd hebben deze maand, tijd voor een ander,
tijd om even stil te staan en te luisteren, tijd voor voor de vraag 'hoe gaat het met jou'?
Maar... vaak na het beleefde: 'goed , en met jou,' loop ik weer snel verder, ik heb immers haast.
Hoe vaak zeg ik niet : 'Ik heb geen tijd'. We zijn allemaal druk met zelfgekozen bezigheden.
Hoe komt dat? Zou het niet komen doordat onze maatschappij steeds individualistischer en zakelijker wordt?
Veel mensen hebben geen tijd voor een ander, daarmee verdwijnt de naastenliefde uit onze samenleving.
En dat is nu juist waar ieder mens zo'n behoefte aan heeft: bemind, gezien, gerespecteerd en gewaardeerd worden.
Bij iemand terecht kunnen  met je verhaal, emoties, vreugde en verdriet, als je weet dat je bemind wordt,
dan weet je dat je de moeite waard bent, dat je niet voor niets leeft.
Want als niemand jouw nodig heeft, belangrijk vindt of je mist, is dat een ramp.
Moeder Theresa heeft het vaak gezegd:'De ergste ziekte van onze westerse samenleving is;
 dat zoveel mensen ongewenst zijn, niet bemind worden, dat is het ergste wat je kan overkomen'.
Jezus, getuigde in zijn leven van Gods liefde voor iedere mens, Hij maakte tijd voor eenzamen, uitgestotenen,
publieke zondaars, hopelozen, vreemdelingen, mensen met een besmettelijke ziekte, dementen en gehandicapten.
Welvaart kan inderdaad een obstakel zijn, maar ook ik zelf, kan Jezus bij zijn komst op aarde tot mij doordringen?
Ben ik helder genoeg,  mijn hart gezuiverd en mijn weg recht gemaakt,  en gaten gedicht?
Ruim op je obstakels en je zult zijn Glorie zien.
Over een goeie week vieren we weer kerstmis, maar niet de zoveelste verjaardag van het kindje Jezus,
wat we wel vieren is dat onze God, een God met ons is geworden.
( preken.be +embe)

***************************************************************************************************************************

Advents gedachte
Terwijl wij ons druk maken om Jezus een plaats te geven in ons bestaan,
of om onze kerststallen,
 of dat niet meer doen en zeggen dat we Hem soms niet meer zien zitten.
Zit Hij zelf neer op onze drempel en vraagt ons als een mens op de vlucht,
om asiel, om bad en bed, om werk en brood, om mensenrecht.

Hij is iedere man en vrouw die geen huis heeft,
die ziek is en eenzaam.
En Hij fluistert ons in:
al wat je hen doet, heb je ook mij gedaan.
Al wat je hen onthoudt, heb je ook mij onthouden.
Hij komt ons tegen, van dag tot dag.

Archief preken