Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor de dertiende zondag door het jaar 30 juni en 1 juli 2018

Preek van de week voor de dertiende zondag door het jaar 30 juni / 1 juli 2018
Jaïrus, een van de synagogebestuurders, kwam naar Jezus toe en smeekte Hem zijn dochtertje te genezen.
Jezus pakte het kind bij de hand en zei haar: 'Talita koem', 'meisje, sta op'. 
( naar Marcus 5,22-23.41; lees ook Marcus 5,21-43)

overweging bij dit zondags evangelie
Sta op!
'Man man man, miserie miserie', een bekende uitspraak uit de Vlaamse tv-serie FC de kampioenen,
vandaag in het evangelie is het echter' vrouw vrouw miserie miserie'.
Twee vrouwen zitten in de problemen, de verbinding tussen deze twee is het getal 12
De ene is zo op de rand tussen meisje en vrouw ( 12 jaar) en haar vader Jaïrus komt hulp vragen,
de andere voelt zich zo onrein om Jezus aan te spreken, en raakt enkel zijn mantel aan, de ziekte van haar duurt al 12 jaar.
Twee maal een vraag om 'leven', bij de vrouw vloeit het leven zo uit haar weg,
want bloed staat voor leven, en het meisje moet nog aan haar leven als vrouw beginnen.
Twee maal ook een mooie geloofsbelijdenis, de eerste van Jaïrus die er van overtuigd is dat zijn doodzieke dochter kan gered worden
als Jezus haar de handen oplegt, de tweede van de vrouw met onregelmatig bloedverlies die gelooft dat het volstaat om Jezus aan te raken om genezen te worden.
Twee keer een ongelofelijke genezing voor ons mensen van de de eenentwintigste eeuw, alhoewel...
De vrouw met de bloedingen zou symbool kunnen staan voor de vele mensen die vandaag de dag het leven uit zich voelen wegvloeien.
Bijv. mensen met een burn-out, een depressie, verslaving, onze hoge welvaart staat helaas niet altijd voor welzijn.
Net zoals de vrouw voelen velen van hen beschaamd en durven hierover niet te praten of hulp te zoeken.
Het verhaal leert mij dat één aanraking voldoende kan zijn, om een wereld van verschil te maken,
als je aangeraakt wordt door iemand die je graag ziet, dan is dat meer dan een aanraking, het kan het verschil maken tussen afwachten of in actie komen.
Laat ik mij als christen ook (aan) raken door die mensen? Gaat er van onze geloofsgemeenschap een helende kracht uit?
Hoe ga ik om met mensen die op zoek zijn naar leven? Open ik mijn deur van mijn hart voor hen? Straal ik dezelfde liefde en vergiffenis uit als God?
Vragen om over na te denken. Het is natuurlijk zo dat ik Jezus niet ben maar dat ik altijd probeer te groeien in een leven dat steeds meer op het Zijne lijkt.
Of verdrink ik in mijn te volle agenda, als dat zo is, moet ik terug op zoek naar waar Jezus zich vandaag ophoudt zodat ik Hem weer kan (aan)raken.
De tweede genezing is nog krasser, het lijkt hopeloos, en toch doet Jezus nog moeite, Hij luistert niet naar wat anderen erover zeggen,
 maar Hij gaat door en schenkt leven. Hoe zit dat met mij? Steek ik nog energie in mensen die door anderen afgeschreven zijn?
Hoe ga ik om met iemand die een misstap heeft begaan, maar oprecht zijn leven wil verbeteren, krijgt die persoon daar de kans toe?
Of de vele vluchtelingen die hun oude leven in armoede en geweld willen achterlaten voor een nieuw leven in een veilig land,
ik kan niet alle problemen van de wereld oplossen, maar ik kan op zijn minst de mensen en organisaties steunen die er wel wat aan doen.
Ik kan aan anderen laten zien dat ik ze niet opgegeven heb, ook al heeft het leven hen misschien neergeslagen.
Het kan gebeuren dat ik mezelf voel als die vrouw of die dochter, dit evangelie roept mij echter op in geen geval bij de pakken te blijven neerzitten,
maar hulp te zoeken, want dit dubbel verhaal is echt een Blijde Boodschap, omdat ze toont dat er altijd weer 'genezing' mogelijk is.
Die genezing is in beide verhalen mogelijk door een geloof in Jezus als grondvoorwaarde. Dat is werk van lange adem, waar ik elke dag weer aan moet werken.
'Wees niet bang, maar blijf geloven'. Geloven is dus het kernwoord, geloven in de God van Jezus, die Hij Vader noemt, en die sterker is dan de dood.
Door geloof ontstaat er hoop, en die hoop wordt zekerheid naarmate mijn geloof sterker wordt, lijden en dood hebben dan niet het laatste woord.
Omdat ik durf te geloven in mijn God die leven is, en als ik geloof, moet ik ook niet bang zijn om hulp te vragen.
'Talita koemi', meisje sta op, het leven is nog mooier dan je denkt, want leven is onsterfelijk.
( preken.be + embe)
***********************************************************************************************************************************************
Fabel van de drie bomen
Drie bomen, maakten heel lang geleden deel uit van een groot bos.
De eerste boom bad dat, wanneer hij omgehakt zou worden, hij gebruikt zou worden bij de bouw van een koninklijk paleis,
het mooiste gebouw dat ooit door creatieve handen van mensen gebouwd zou worden...
In plaats daarvan moest hij de schande ondergaan dat zijn prachtige hout werd gebruikt om een eenvoudige stal in elkaar te timmeren.
Maar het was de stal waarin het Christuskind werd geboren!

De tweede boom verlangde van God dat, als de bijl aan zijn wortels zou worden gelegd, de planken van zijn machtige stam gebruikt zouden worden
voor het bouwen van een prachtig schip dat ooit de zeven zeeën zou bevaren...
Maar helaas, toen hij was omgehakt, werden zijn planken gebruikt voor de bouw van een vissersboot, en daar was de boom verschrikkelijk teleurgesteld over.
Maar die onbelangrijke vissersboot was de boot van waaruit Jezus zijn onvergetelijke woorden sprak bij de oever van het Meer van Galilea!

De derde boom smeekt God dat hij nooit de wrede bijl zou behoeven te voelen, maar dat hij jaar na jaar zou mogen voortleven
om met zijn trotse kruin naar de hemel te wijzen...
Toch kwam de donkere dag dat de houthakkers arriveerden en de boom met hun scherpe bijlen omhakten.
Bij elke slag riep hij zijn verwijten naar God. Maar van deze diep teleurgestelde boom werd het kruis van Golgotha gemaakt,
voor bestemd om voor altijd met zijn kruin naar de hemel te wijzen!
Geen enkele van deze drie bomen zag zijn wens in vervulling gaan, zijn gebed verhoord.
Maar God die op zijn manier de gebeden van deze bomen verhoorde, gaf hun iets dat ver uitging boven alles wat ze hadden kunnen wensen of hopen.

 

Archief preken