Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor de eerste zondag van de Advent 2 en 3 december 2017

Preek van de week voor de eerste zondag van de Advent 2/3 december 2017.

'Kijk uit, wees waakzaam.
Want je weet niet wanneer het moment daar is dat de heer terug thuis zal komen.
Ik hoop niet dat hij onverwacht komt en jullie in slaap vindt.'
( naar Marcus 13,33.35-36)

overweging bij dit zondags evangelie

Advent anders

'Wees op je hoede en wees waakzaam, want je weet niet wanneer het ogenblik daar is',
 zegt de evangelist, schrijver en theoloog, Marcus aan het begin van een nieuw kerkelijk jaar.
Maar dan lijkt het of Jezus bang is dat zijn toehoorders hem niet of verkeerd begrijpen.
Want Hij wil niet dat zij gewoon maar doelloos gaan zitten wachten.
Daarom legt hij zijn zin uit met een voorbeeld: 'Het is als met een man die naar het buitenland gaat,
voor hij weg gaat draagt hij zijn dienaars het beheer van het huis over, ieder met zijn eigen taak'.
Ieder moet dus aan de slag, met zijn eigen taak, wat dat is zegt Jezus niet, dat doet er blijkbaar niet toe.
Alles is even belangrijk, als je maar aan de slag gaat, want in het huis ( zeg maar: onze wereld) is genoeg te doen.
Eigenlijk is Advent ook dubbel wachten: ik wacht op God, maar God wacht ook op mij.
Hij wacht op het moment waarop ik mijn taak ( zijn werk) in mijn handen neem.
Hij wacht op mijn glimlach die Hij voor zijn mensen wil zijn,
Hij wacht ook op mijn hulp en troost die Hij voor armen, zieken verstotene en kanslozen wil zijn.
Hij wacht op mijn goedheid voor en met elkaar en voor al wat Hij geschapen heeft.
Hij wacht op mijn handen die zijn handen zijn, op mijn voeten die zijn voeten zijn,
 op mijn ogen en oren die zijn ogen en oren zijn.
Handen om te helpen, voeten om te gaan naar hen die in nood zijn, ogen om te zien en oren om te horen waar lijden, verdriet of pijn is.
Wachten op God is iets waar we ons niets bij kunnen voorstellen, omdat God onvatbaar is voor ons menselijk vermogen.
Maar toch heb ik een houvast... namelijk Jezus: in Hem is God als mens onder de mensen komen wonen.
En hoe! Niet als een koning of heerser, maar als geringe dienaar, en Hij blijft als geringe dienaar onder ons komen:
in elke mens die ik ontmoet, in elke arme die om hulp vraagt, in elke zieke die naar bezoek verlangt,
in elke vreemdeling of vluchteling aan mijn deur, in elke bedelaar op mijn weg, laat God zich aan mij zien,
en wacht Hij tot ik zijn handen en voeten, zijn ogen en oren wordt.
Of ik zijn liefde, vrede en gerechtigheid ben.
Jezus, komt gans onverwacht tot mij in alle mooie dingen, maar laat ik niet vergeten dat Hij ook tot mij komt
 in niet zo'n mooie dingen als verdriet en pijn, onrecht en hardheid.
Met telkens hetzelfde wachten: dat ik Hem zichtbaar maak te midden van dat verdriet, die pijn, dat onrecht en die hardheid.
Laat ik dus Jezus' woord ter harte nemen en actief waakzaam zijn en blijven.
Want God de Heer is mijn Vader; Hij is de boetseerder, ik ben de leem, het werk van zijn handen.
Voor mij is Kerstmis meer dan iets van de buitenkant, Kerstmis is voor mij een geschenk van God..
en dat geschenk kan ik ontvangen als mijn binnenkant ervoor klaar is.
'Wees waakzaam', zegt Jezus, opdat de Heer je niet slapende vindt'.
Heb ik een waakzame binnenkant? Ben ik waakzaam voor Gods aanwezigheid?

( preken.be + embe)

Advents- lied
Heer, kom over mij, zoals de avonddamp komt over eenzame landen.
Ik kan niet leven zo troosteloos en verlaten, zonder u.
Wijd liggen de velden van mijn verlangen voor u open.
Wat is er dat uw komst vertraagt?
Wat is er dat uw komst vertraagt?
( Jacques Benoit)

--------------------------------------
Die laatste regel bevat misschien de sleutel van de advent:
'Wat is er wat uw komst vertraagt?'
Misschien ben ik het zelf, leg ik de schuld bij anderen,
of is er sprake van achterstallig onderhoud in mijn ziel en in mijn hart.
Misschien weet ik nog niet op wie ik wacht, en waarom.
Ik heb vier weken om echt ruimte te maken voor de komst van God in mijn leven.
**********************************************************************

Archief preken