Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor de tweeentwintigste zondag door het jaar 8 en 9 september 2018

Preek van de week voor de Door het jaar drieëntwintigste zondag door het jaar 8/9 september 2018
Ze brachten Jezus iemand die doof was en moeilijk sprak.
Hij nam hem apart, stak zijn vingers in zijn oren, raakte zijn tong aan,
en zei tegen hem:'Effata', 'Ga open'.
( naar Marcus 7,32-34)

overweging bij dit zondags evangelie

Effeta - Ga open
Deze keer staat er in de Blijde Boodschap hoe een man, die doof is en moeilijk kan spreken,
bij Jezus wordt gebracht, om hem de handen op te leggen.
Maar Jezus doet veel meer dan dat, Hij neemt de man apart,steekt zijn vingers in diens oren en raakt zijn tong aan met speeksel.
Jezus handelt heel direct, door de aanraking met speeksel maakt Jezus de man duidelijk dat hij hem wil genezen.
Jezus gaat hier heel teder te werk, Hij neemt de man apart, buiten de kring van zijn bekenden.
Hij wil met hem alleen zijn en hem van man tot man in de ogen zien, Hij wil hem aanraken, toespreken, hem de tijd geven om tot zichzelf te komen.
In zo'n sfeer van geborgenheid en aanvaarding kan de tong van de man loskomen.
Het is duidelijk dat Jezus met deze aanrakingen, met dit lichamelijk contact, mensen beter maakte.
Hij wilde mensen, die er eigenlijk niet meer bij hoorden, mensen die van de levenstafel waren uitgesloten, er weer bijhalen.
Hij wilde laten voelen dat ze in hun uiterste eenzaamheid, hun afgeslotenheid, toch iemand naast zich hadden die van hen hield.
Hij stak zijn vingers in dovemansoren, Hij deelde mee van zijn spraakwater, Hij had een weldoende genezende hand,
die Hij uitstak naar een arme stakker, en zo kreeg die uitgestotene het gevoel er weer bij te horen, ik mag weer mee doen.
In de tegenwoordige wereld zien we dit ook vaak, mensen worden uitgesloten, mogen niet meedoen,
er wordt niet naar ze geluisterd, ze horen er niet bij, omdat ze bijv. een andere huidskleur hebben, anders geaard,
of andere manieren of denkwijze hebben, of omdat ze niet zo'n keurige en nette mensen zijn, als wij...
Jezus slaat zijn ogen ten hemel! Wat zijn we in hemelsnaam toch aan het doen! Hij zucht, ja, Hij zucht nog altijd over mensen,
en Hij roept het uit:'Ga toch open, Effeta!'
Het is een van de weinige woorden, die in het evangelie staan, in de taal van Jezus, zoals Hij die sprak: het Aramees.
Dat woord moet dus grote indruk gemaakt hebben op de mensen, die het hoorden.
Maar ook nu zijn er nogal wat mensen die doof en of blind zijn voor de werkelijkheid buiten hen, die zozeer opgaan in hun eigen wereldje, dat ze ook niets anders meer kunnen horen en zien dan wat in hun straatje past, en voor de rest zijn ze doof en blind.
Maar wie zo in het leven staat, leeft ook niet echt, zonder het zelf misschien in de gaten te hebben.
In zo'n klein kringetje leven, opgaan in je eigen ik, eigen belang eerst, blind zijn voor van alles en nog wat, door vooroordelen, machtzucht, hebzucht,
die mensen zijn ernstig gehandicapt, en dan mag je hopen dat ze iemand ontmoeten als Jezus, die hen raakt en zegt: Effeta: ga open!
Soms hoor en zie je, hoe ze medemensen treffen die hen weten te raken, of in situaties terecht komen, waardoor hun ogen en oren open gaan. Stel ik mezelf ook wel eens de vraag, of mijn deuren naar de buitenwereld wel helemaal openstaan?
Misschien kijk ik wel vaker door een gekleurde bril, als ikzelf in de gaten heb, en enkel wil horen wat ik graag wil horen.
Want doof en blind zijn we allemaal weleens, dat zijn heel menselijke trekjes.
Zien, kijken, horen, luisteren, opnemen wat je ten leve leidt...het is één grote Bijbelse oproep.
Of heb ik misschien al teveel gezien, téveel moeten aanhoren en beluisteren, téveel moeten meemaken?
Aangeraakt willen worden, betekent kwetsbaar zijn tegenover God en mijn medemens, je zwakke kanten bekennen.
De genezing, die de omgang met de Heer mij geeft, maakt mij open, voor wat er méér te zien is, dan wat ik vaak zie.
Ze maakt mij open, om zelfs in de armste mens zijn aanwezigheid te vermoeden.
Die kans om me te laten aanraken door Jezus en om me te laten genezen, krijg ik als ik dat wil regelmatig in een viering,
want het belangrijkste dat Jezus ons gegeven heeft, is zijn lichaam en zijn bloed.
In het brood dat we delen neemt Jezus mij apart, en legt zich in mijn hand, het is aan mij Hem binnen te laten,
en me te laten aanraken op plaatsen waar niemand mag komen, op onaangeroerde plekken die jezelf niet graag waarneemt, op pijnlijke plaatsen. Hij laat me tevens groeien in liefde en goedheid, om zo een klein beetje op Hem te doen gelijken, Hij die dit brood in mijn handen heeft gegeven!
Mag ik zo aangeraakt en genezen worden, dat de woestijn van mijn hart een beetje tot bloei mag komen, als ik luister naar die Stem:
naar dat ene Aramese woord: Effeta - ga open!
Tot slot nog dit: God is almachtig en alwetend... dat stond in de catechismus vroeger, en de mens is dat niet.
Toch is er één ding dat God niet kan: de beslissing overnemen van jezelf om met Hem in contact te willen komen,
zijn woorden te horen en ze te gaan waarmaken.
God kan aan je deur kloppen van je hart, en dat doet Hij ook, Hij kan signalen geven, heel duidelijk soms.
Maar de knop om de deur van je hart open te maken, zit aan de binnenkant, en er is er maar één  die de deur open kan doen, dat ben ikzelf!
( preken.be + embe)


************************************************************************************************************************************

Ga open
Ze brachten hem bij Jezus, iemand die niet kon horen en niet kon spreken.
Jezus stak zijn vingers in zijn oren, raakte zijn tong aan en zei:'Ga open!'
Wanneer een mens aangeraakt wordt met hartelijke liefde en warme belangstelling verdwijnt de doofheid.

Heer, wij vragen U.
Open onze oren voor het verhaal van uw oneindige liefde en voor het verhaal van mensen rondom ons.
Open onze ogen voor het wonder van uw schepping en voor de nood van medemensen, dichtbij en wereldwijd.
Open onze mond opdat wij woorden van troost en hoop zouden spreken, opdat wij onrecht zouden durven aanklagen.
Open ons hart opdat we onvoorwaardelijk kunnen liefhebben.
Schep ruimte voor allen die in deze wereld monddood gemaakt worden en voor allen die niet mogen spreken.
Leer ook ons hoe wij mensen kunnen 'aanraken' met hartelijke liefde en warme belangstelling, dan kan er ook vandaag weer een wonder gebeuren.
( uit: Even bezinnen)
 

Archief preken