Preek van de week

Preek van de week voor de veertiende zondag door het jaar op 13/14 juli 2019.

'Je moet de Heer jouw God liefhebben met heel je hart en met al je krachten en talenten,
en je moet van je naaste houden als van jezelf', zei Jezus.
'Als ja dat doet, zul je eeuwig leven.'
( naar Lucas 10,27-28)

0verweging bij dit zondags evangelie

Waar gaat het nu echt om?

Bij het begin van de vakantie periode, krijgen we de parabel ( = verhaal gegrepen uit de werkelijkheid),
van het reisverhaal van de barmhartige Samaritaan, telkens opnieuw lezen of luisteren we geboeid
en bevragen ons over de kern van deze parabel.
Jezus heeft deze parabel niet zomaar uit zijn mouw geschud.
'Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?' Die vraag stelt een wetgeleerde aan Jezus,
maar het zou ook mijn vraag kunnen zijn:'Jezus, wat moet ik doen om de hemel te verdienen?'
Wellicht zou Jezus aan mij vragen wat Hij in dit verband voorschrijft, en dan zou ik kunnen antwoorden:
'Bemin God bovenal, en je naaste gelijk jezelf.' En wellicht zou ik daarop dan weer vragen net als de wetgeleerde:
'Wie is mijn naaste?' Het is een vraag die ik me zeker stel.
Er was een jonge man, die juist zijn rijbewijs gehaald had, overmoedig als hij was, nam hij met een te hoge snelheid een bocht,
hij remde, begon te slingeren en kwam op zijn kop in een sloot terecht.
Op dat moment kwam juist een pastoor voorbij, hij dacht bij zichzelf: 'eigenlijk moet ik hier helpen, maar ben nu op weg naar een uitvaart,
ik kan die mensen daar toch niet laten wachten, hij reed door, iemand anders zal wel de hulpdiensten bellen,
zijn godsdienstige plichten beletten hem te helpen.
Direct daarna kwam een 'dikke' Mercedes voorbij, de chauffeur keek in zijn spiegel en dacht: er is niemand achter mij!
Dus niemand kan getuigen dat ik die jonge man niet geholpen heb, ik kan die bebloede man toch niet in mijn nieuwe auto leggen,
de verzekering zal het schoonmaken niet betalen,ik heb hier niets mee te maken en rij maar snel door.
Tenslotte kwam een arbeidsmigrant voorbij in een oude auto, propvol geladen want hij ging op vakantie naar huis.
Maar toen hij het ongeval zag dacht hij daar niet meer aan, hij stapte uit, maakte plaats in zijn auto, en legde de bebloede jongen erin,
en bracht hem naar het ziekenhuis en regelde daar alles.
De arbeidsmigrant was geen christen, en kende ook niet de parabel van de barmhartige Samaritaan, maar hij hielp die jongen wel!
Wie is mijn naaste? Het antwoord op die vraag verkrijg je niet met je verstand, maar vanuit je hart.
Jezus zelf is in eerste instantie je naaste geworden, Hij heeft de eerste stap gezet om in mijn ellende te delen.
Met als doel dat ook ik mijn gelukzaligheid prijsgeef en de naaste wordt voor anderen. De vraag is dus niet:'Wie is mijn naaste?'
Maar wel:'Wie zal de naaste zijn van dat kind ver weg met honger? Wie van ons zal de naaste zijn van die eenzame zieke?
Wie van ons zal de naaste zijn van het oudere paar, dat zelf niet alles meer kan?'
Naaste wordt je soms op bepaalde momenten doordat je ineens - zonder dat je het wilde of voorzag - met iemand betrokken raakt in een gebeuren.
Het gaat telkens over iemand die je levenspad kruist en in nood is geraakt, hulpbehoevend is geworden.
Iemand is dus niet mijn naaste, omdat ik die toevallig goed ken, maar omdat die ander 'mij aankijkt' en iets van mij verwacht.
Hier gebeurt het: ofwel kijk ik niet en ga in een boog om die mens, ofwel treed ik binnen in de werkwoorden van zien, medelijden krijgen, toetreden, verbinden, dragen, wegbrengen, verzorgen.
De Samaritaan geeft dus het antwoord op de vraag wie mijn naaste is en wat ik moet doen om van die naaste te houden, en als je dat kan aanvoelen,
dan weet je dat je geen grootse dingen moet doen, want als jezelf moeilijke momenten doormaakt, weet je dat een luisterend oor,
een schouderklop, een bezoek, bloemetje, of gewoon een klein teken van belangstelling precies dat is waar je naar uitkijkt:
dat iemand anders, dat je naaste naar je omziet en met je meevoelt.
( preken.be + embe)
**********************************************************************************************************************************

Gebedje
Ik bid u God om mijn gebed te aanhoren, geef mij kracht.
Ik bid voor degene die lijden.
Ik bid opdat ik mijn verantwoordelijkheid zou opnemen voor degene die lijden.
Ik bid opdat ik mijn verantwoordelijkheid neem om onrecht dat lijden veroorzaakt, te voorkomen.
Ik bid voor een maatschappij die bekwame leiders kiest.
Ik bid dat we met zijn allen doen wat de Samaritaan deed.