Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week voor het vierde weekend van de advent 22 en 23 december 2018

Preek van de week voor de vierde zondag van de Advent

Toen Elizabeth Maria hoorde, riep ze uit:'Gezegend ben jij, Maria.
Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij komt?
Gelukkige vrouw, zij die gelooft!'
( naar Lucas 1,40-43.45/ lees ook Lucas 1, 39-45)

overweging bij dit zondags evangelie

Maria op bezoek

Op een dag besloot God dat Hij mens wilde worden, ergens op een andere plek dan in de hemel,
de aartsengelen lieten Hem sterren en planeten zien, maar op geen daarvan wilde Hij wonen.
Toen wezen ze Hem op een van de kleinere planeten, de aarde, en daar was een onooglijk stadje dat Nazareth heette,
en daar woonde een meisje dat bad tot God om een betere wereld.'Ja', zei God, 'daar , uit dat meisje wil Ik geboren worden,
als kleinste van alle mensenkinderen.'
En in dit evangelie van Lucas ( wat hij 80 jaar na de dood van Jezus schrijft), is dat meisje zwanger en gaat op bezoek bij haar nicht Elizabeth. Twee vrouwen die elkaar ontmoeten na een lange vermoeiende reis van Maria, twee vrouwen waar iets wonderbaars mee aan de hand is.
Allebei zijn ze zwanger, tegen de verwachtingen in, Elizabeth is al op jaren en Maria heeft nog geen omgang met een man,
maar zoveel is zeker, het zullen zéér bijzondere kinderen worden.
De leerlingen van Jezus  bestonden voor het grootste gedeelte uit mannen ,
maar vaak zijn het toch de vrouwen die een centrale rol spelen bij belangrijke gebeurtenissen in de Bijbel en omtrent Jezus leven.
Hier staan de moeder van Johannes de Doper en de moeder van Jezus aan het begin van onze heilsgeschiedenis,
en later zullen het ook vrouwen zijn die als eersten de verrijzenis verkondigen.
Eén ding hebben vrouwen vóór op mannen, dat zij intuïtie hebben, emoties, veel meer inlevingsgevoel, zij kunnen ook veel sneller dingen aanvoelen, dan mannen, die de dingen niet voelen, niet begrijpen, of pas veel te laat.
Nog iets hebben vrouwen vóór op mannen, dat zij kinderen mogen dragen en baren, dat zij in Gods Scheppingsorde zijn uitverkoren
om negen maanden lang een een kind te mogen voelen en dragen en iedere minuut beleven.
In de biologische Scheppingsorde, door God gewild, is de vrouw dus de meest begenadigde van beide.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat vandaag, op deze vierde zondag van de advent, vrouwen centraal staan.
Wat kan ik leren van de moeder van Jezus? Vergelijk ik mezelf eens met haar; geraakt door Gods heilige Geest, heeft ze maar één doel, zo snel  mogelijk naar haar nicht Elizabeth afreizen, want Elizabeth kan haar hulp best gebruiken.
Ze gaat naar haar toe in geloof, de Engel heeft over haar gesproken, Maria herkent de tekenen van God.
Hoe staat het met mij? Maak ik tijd om te zoeken naar Gods bedoeling in mijn leven?Of lees ik liever de horoscoop dan het evangelie?
Praat ik mee met de praatjesmakers om mij heen, of probeer ik woorden van goedheid en liefde te spreken? En lees ik liever de roddelbladen dan een geloofsverhaal?
Maria kan ik ook bewonderen om haar openheid en haar vertrouwen, Maria vraagt verduidelijking aan de engel,
maar ze staat ook open voor Gods bedoelingen, ze begrijpt dat er moeilijkheden komen, maar ze vertrouwt dat God zal helpen.
Ze is beschikbaar voor God. Hoe staat dat bij mij? Roep ik God weleens ter verantwoording, omdat mijn leven niet gaat zoals ik wens?
Draag ik het lijden mee met God, zoals Jezus dat doet? Durf ik het lijden aan zoals Maria?

Ook kan ik Maria bewonderen om haar bescheidenheid, ze is door God uitgekozen maar ze blijft de eenvoud zelve.
Ze wordt de moeder van Gods Zoon, maar ze is niet bezig met zichzelf, ze laat al haar eigen bezigheden schieten om Elizabeth te gaan helpen.
En hoe staat dat met mij? Moet ik zo nodig met alles meedoen, en blijft er zo geen tijd over voor hen die mijn hulp echt nodig hebben?
Twee vrouwen blij om nieuw leven. Een nieuw of vernieuwend leven biedt Jezus mij ook aan als ik mij open stel voor Zijn Blijde Boodschap.
Die boodschap is niet in de eerste plaats een opsomming van geboden en verboden, NEEN, het is een boodschap die om verbondenheid vraagt.
God vraagt mij of Hij in mijn leven mag wonen, zelfs als Hij de gedaante aanneemt van iemand die niet alle kerkelijke regels naleeft.
Wil ik mij voeden met Gods liefde om zelf een stukje gebroken brood te worden voor de mensen die hongeren naar aandacht,
naar een blijk van liefde, die wachten op een opbeurend woord?
Veel mensen hebben die intentie in deze tijd om dat te doen, maar dan komt het leven met zijn dagelijkse beslommeringen,
met zijn eigen vreugdes en verdriet, en we horen en zien de ander niet die net als wij hongeren naar geluk.
Advent is: wachten, verwachten, uitzien naar, verlangen naar. Niet naar iets, wel naar IEMAND.
In deze periode kan de pijn om gemis of teleurstelling groter zijn... maar er is een lichtje.
Een eenvoudige boodschap van goede wil van dat kindje, geboren in een stal, een schuur, met zeer eenvoudige mensen, met herders die het komen groeten.
Ze zien het kind liggen in een voederbak, lager bij de grond kan niet...een voederbak voor dieren, het is niet toevallig dat Lucas Jezus in een voederbak legt:
Hij wil voedsel voor mij zijn, Hij nodigt mij uit om me te laten leiden door Gods liefde en zo instrument van God te worden in de wereld van vandaag.
Jezus, onze grote God en Zaligmaker, had ook een paleis kunnen kiezen om in geboren te worden, maar Hij koos een beestenstal.
Zo wilde Hij mij leren mijn hart niet te stellen op rijkdom en aardse goederen, maar om voor de hemel te leven.
Wat een verschil met het feestgedruis in de stad, de koopwoede, de geforceerde sfeer op de kerstmarkten, en de reclames voor geschenken en eten.
Laat ik dat teken van hoop maar niet negeren, of de kans dat iets of iemand mij aanspreekt, helpt en moed geeft... niet voorbij lopen.
Laat ik samen de stap zetten naar elkaar toe, deze advent heeft mooie kanten...
(preken.be + embe)

 

Archief preken