Film: Franciscus van Assisi

Programma 5 november 2015

19.00 uur	Parochiecentrum open
19.30 uur	aanvang film
20.30 uur	pauze
21.30 uur	einde film
22.00 uur	einde avond

Inschrijven

De uiterste inschrijfdatum is 02 november 2015. Mail uw naam, adres, woonplaats en met hoeveel personen u komt aan info@antoniusparochie.nl of gebruik het antwoordstrookje van de flyer hieronder en lever die in op het parochiecentrum: Wilhelminaplein 159 te Best.

De inschrijving is gesloten.

Franciscus van Assis

Giovanni Francesco Bernardone geboren omstreeks 1182 in Assisi, een plaatsje in de Italiaanse landstreek Umbrië. Zijn vader is een rijke textielkoopman. Omdat zijn vader veel handel drijft in Frankrijk en daar op het moment van Giovanni’s geboorte ook verblijft, noemt hij zijn zoon Francesco: Fransmannetje.

Francesco is een levenslustige jongen. Hij groeit op in welvaart. Tijdens zijn jeugd heeft hij de ambitie om ridder te worden. Wanneer er oorlog uitbreekt tussen Assisi en Perugia trekt hij ten strijde. Tijdens deze strijdt wordt Francesco gevangen genomen. Pas een jaar later komt hij vrij. Ziek en verzwakt keert hij terug naar zijn geboortestad. Dromend van roem trekt hij naar het zuiden om als ridder te vechten. In Spoleto krijgt hij een droom en concludeert hij het beter is om God te dienen.

In 1205 rijdt Franciscus op zijn paard. Dan ziet hij een melaatse aankomen en stapt van zijn paard af. Het maakt hem erg gelukkig en hij gaat zelf daarna ook geregeld melaatsen verzorgen. Vanaf dat moment zal Franciscus altijd partij kiezen voor de zwakkeren en verdrukten in de maatschappij. Vlak na de ontmoeting met de melaatse gaat Franciscus geregeld bidden in het kerkje van San Damiano. Hij bidt en hier hoort hij een stem die zegt: “Ga, Franciscus, repareer mijn huis, want je ziet dat het op instorten staat”?. Franciscus neemt de opdracht die hij in San Damiano kreeg heel letterlijk. Hij begint met het herstellen van dit kerkje.

Franciscus verkondigde de Blijde Boodschap 'te pas en te onpas'. In Assisi leidde dit aanvankelijk tot hoongelach, spot en agressie. Daar kende men hem immers als een brassend rijkeluiszoontje. Toch kreeg hij al snel volgelingen. Franciscus van Assisi stichtte de Orde der Minderbroeders. Met zijn stadsgenote Clara stichtte hij ook een orde van slotzusters, de Clarissen. Ook stichtte hij een Derde Orde, een gemeenschap van lekengelovigen die het armoede-ideaal in de wereld nastreefden. Die orde staat nu bekend als de Orde van Franciscaanse Seculieren.

Franciscus' raam

Tot aan zijn dood bleef Franciscus voor zijn idealen strijden. Hij ondervond daarbij veel weerstand, ook binnen zijn eigen orde. Tijdens een geestelijke crisis ontving hij op wonderbaarlijke wijze de stigmata, de vijf wondentekenen van Christus. Franciscus stierf op 3 oktober 1226, omringd door zijn medebroeders. Nog geen twee jaar later, op 17 juli 1228, verklaart paus Gregorius IX Franciscus heilig, voor een heilig verklaring ongewoon snel.

De film over Franciscus

Een verfilming over het meer dan opmerkelijke leven van Francesco Bernardone, die zou uitgroeien tot één van de roemrijkste heiligen der Rooms-Katholieke Kerk. Het scenario, is gebaseerd op het boek “Der Fröhliche Bettler”?.

De speelfilm is op zich een indrukwekkende productie, die echter de belangrijkste beslissing in het leven van Franciscus (die zich voltrok in 1205), het tegenover zijn rijke vader afstand doen van al zijn familierijkdommen en de kleren die hij droeg, visueel buiten beschouwing laat. Deze destijds opzienbarende gebeurtenis is meerdere malen afgebeeld op beroemde schilderijen/fresco’s, zoals die van Gioto. Ook ontbreekt het feit dat Franciscus de grondlegger was van de traditionele kerststal, die hij voor het eerst tijdens de kerstnacht van het jaar 1223 uitbeeldde. Wel aanbod komen onder meer de moeizame stichting van zijn orde der Franciscanen of Minderbroeders, zijn jarenlange vriendschap met Clara van Assisi die onder invloed van Franciscus zelf een kloosterorde stichtte (Orde der Clarissen), zijn gedurfde ontmoeting met de sultan van Damiate tijdens zijn persoonlijke kruistocht in 1219 en het op 24 september 1224 op wonderbaarlijke wijze ontvangen van de stigmata.

Bradford Dillman lijkt op het eerste gezicht een lichtgewicht om het titelpersonage te vertolken, hij doet het beslist niet slecht. Dolores Hart is prachtig als Clara en verbaasde de filmwereld door twee jaar later daadwerkelijk als kloosterzuster in te treden bij de orde der Benedictinessen, terwijl ze op het punt stond om in het huwelijk te treden! Stuart Whitman brengt wat actie en bravoure in het verhaal als graaf Paolo van Vandria die een haat/liefde verhouding heeft met de wijze waarop Franciscus zijn leven wil leiden. Verder nog in de cast onder andere Cecil Kellaway als de geslepen kardinaal Hugolinus, de altijd indrukwekkende Finlay Currie als paus Innocentius III, Eduard Franz als de rijke vader van Franciscus, Mervyn Johns als broeder Juniper, Russell Napier als broeder Elias, Malcolm Keen als bisschop Guido en Pedro Armendariz als de sultan van Damiate.

De prachtige en kleurrijke fotografie, voor het grootste gedeelte op locatie te Italië opgenomen in de streek waar het leven van Franciscus zich voltrok, werd verzorgd door cameraman Piero Portalupi. De opvallende mooi klinkende muzikale score is van componist Mario Nascimbene.
Deze productie is, ondanks de weinige minpunten, vooral een mooie en respectvolle verfilming geworden.

Deze film is een lust voor het oog van de ziel. Je wordt teruggezet in de tijd van (ont)moeten, kalmte en innerlijk besef dat materie gewoon materie is; dat werkelijke rijkdom een hele andere rijkdom is.