Preek van de week voor de eenentwintigste zondag door het jaar 22 23 augustus 2020

'Wie ben Ik volgens jullie? 'vroeg Jezus aan zijn leerlingen.
Simon Petrus antwoordde Hem: 'Voor mij ben Jij de Messias, de Zoon van de levende God.'
(naar Matteüs 16,15-16)

overweging bij dit zondags evangelie

De sleutels van Petrus en van ons

Petrus met sleutelbos, baard en een lang gewaad over een gezellig buikje, met een wat kalend hoofd
staande aan de hemelpoort voor de selectie, wie wel/ wie niet naar binnen mag, dat is een vertrouwd beeld
dat we allemaal van hem kennen. Petrus, met zijn grote stoere uitspraken, 'nooit en te nimmer zal ik U
verloochenen', maar hij had Jezus al laten vallen vóór de haan kraaide, 'ik kom naar U toe', en loopt over het water,
maar dankzij de reddende hand van Jezus ging hij net niet kopje onder enz. Toch heeft Jezus waarschijnlijk
voor Petrus gekozen, omdat hij zozeer op ons lijkt, een gewoon mens met zijn goed en kwaad, met zijn kracht
en zwakheid. 'Wie is volgens de opvatting van de mensen, de Mensenzoon?'. Jezus noemt zichzelf 'de Mensenzoon',
maar wie is Hij voor de mensen en hoe noemen ze Hem, vraagt Hij zijn leerlingen. Dat is een heel normale vraag.

Petrus geeft als eerste antwoord op deze vraag:'Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.

'Vervolgens noemt Jezus, Petrus de 'steenrots' waarop
Hij zijn kerk zal bouwen. De kerk die Matteüs noemt in dit evangelie is geen organisatie, maar in de eerste plaats
een beweging, een beweging van mensen die zich door Jezus en zijn woorden hadden laten inspireren en volgens om
die Blijde Boodschap wilden samenkomen. Maar Jezus zei dat niet alleen tegen Petrus, maar het is ook voor ons bedoeld,
ook wij zijn geroepen om een steenrots te zijn waarop Jezus zijn gemeenschap kan op en uitbouwen. Onze bouwkracht
daarbij is niet macht en eigenbelang, maar dienstbaarheid, hulp aan elkaar, aan anderen en zeker voor hen die in nood zijn.
Dat zijn de sleutels van het Rijk der hemelen die Petrus erbij krijgt, en die wij ook krijgen, want het Rijk der hemelen is
niet na onze dood, maar de wereld waarin we nu leven. Ook aan mij zal Jezus dan zo'n sleutel in handen geven,
een sleutel van geluk, vrede en vreugde, en waarmee je ook de diepste zin van je leven ontsluiten kunt. Een sleutel is
eigenlijk maar een klein ding en toch kan je ermee de zwaarste deuren van bijv. een kluis mee ontsluiten, wie die sleutel
heeft, heeft toegang tot zijn rijkelijk bezit. Je kunt je afvragen of zo iemand juist niet de voornaamste sleutel mist,
de sleutel van zijn levensgeluk, want alle andere sleutels zijn maar voorlopig.

Je kunt alles nog zo goed afsluiten, eens zal men alles openbreken en bij je dood zal niets geheim blijven
Dan laat je al je sleutels hier op aarde achter, en die ene sleutel van het eeuwig leven zal je dan krijgen.
Tegenwoordig worden ons zoveel sleutels voor een gelukkig leven aangeboden, maar je moet oppassen voor valse sleutels
die in omloop zijn en niet passen op het ware levensgeluk, denk maar eens aan allerlei middeltjes vooral bij jongeren om
kortstondig gelukkig te zijn, loterijen met grote geldprijzen en vele soorten schoonheids behandelingen. Maar als je zo de
wereld rondom je ziet vraag je je toch wel eens af of er voor iedereen wel een sleutel bestaat naar het geluk. En toch
zegt Jezus tegen een ieder van ons:'Ik zal je de sleutel geven tot een zinvol leven.'Het is die sleutel die Jezus zelf gebruikt
heeft, Hij heeft niets afgesloten,Hij heeft alles gegeven aan anderen. Hij zegt daarbij ook dat het geluk veel te maken heeft
met het zich openstellen voor de nood van anderen, daarom heeft Hij als laatste bewijs van zijn liefde, zijn eigen hart laten 
openen en is Hij voor ons geworden; 'een deur die open staat.' Ik krijg van God ook symbolisch een sleutel om de harten van
anderen en van mijzelf te openen voor de Blijde Boodschap, aan het werk dus!
( preken.be + embe)
*******************************************************************************************************************

Met lege handen aan de hemelpoort

Vele mensen hebben in hun geloof altijd een grote fantasie gehad.
Dat moest ook wel, want God kun je niet zien of horen en dan kan fantasie je helpen.
Zo fantaseerden men over Petrus die aan de hemelpoort zou staan, er stond eens een hele rij
en iedereen had wel iets eigens in zijn handen. Eentje had zijn spaarbankboekje meegenomen,
een ander een zelfgeschreven boek, een derde droeg zijn kostbare viool bij zich en weer een
ander een schitterend schilderij. Maar een oud vrouwtje ergens achteraan had niets, ze schaamde
zich daarvoor,'Ik heb niets bij me',zei ze toen ze bij Petrus kwam, en liet haar lege handen zien.
'Sorry, ik wist niet dat ik iets moest meebrengen ik had niets.' Ze sloeg haar ogen neer en wachtte
tot Petrus haar terug zou sturen, maar Petrus zei echter tegen haar:'Niets in uw handen? Zie je
dan niet het eelt en de rimpels, van al die jaren die je voor iedereen hebt gewerkt? Zie je niet
dat ze leeg zijn omdat je alles hebt weggegeven?'Toen riep Petrus naar de rij wachtenden:
'Maak plaats voor deze oude vrouw, want zij heeft het mooiste geschenk van jullie allemaal!'
( preken.be)
***************************************************************************************

Gebed

Lieve Jezus,
Een beetje goede wil een beetje vrede.
Een beetje zorgen voor de natuur
Soms zijn we bang dat het niet genoeg is, dat het niet echt helpt.
Jij leert ons dat alle beetjes helpen.
samen met Jou maken we onze wereld goed voor iedereen.