Preek van de week

Preek van de week voor de eenentwintigste zondag door het jaar 26/27 augustus 2017

' Wie ben Ik volgens jullie?' vroeg Jezus aan zijn leerlingen.
Simon Petrus antwoordde Hem: 'Voor mij ben Jij de Messias, de Zoon van de levende God.'
( naar Matteüs 16,15-16)

overweging bij dit zondags evangelie

De sleutels van Petrus
Petrus met een sleutelbos, grote baard en lang hemd over een gezellig buikje,
wat kalend hoofd en staande aan de hemelpoort,
dat is een vertrouwde voorstelling van populaire godsdienstige beelden.
Maar wie of wat geeft Petrus toegang tot God?
Het is niet zijn onverzettelijkheid, Petrus' bijnaam 'rots', lijkt eerder een spotnaam.
Petrus met zijn grote mond "nooit en te nimmer zal ik U verloochenen" had Jezus al laten vallen vóór de haan kraaide.
De reden dat Petrus de toegang tot God gevonden heeft ligt in de uitspraak dat Jezus Gods zoon is.
Petrus ziet in de mens Jezus de toegang tot God.
En daarom zegt Jezus tegen Petrus: 'Ik zal je de sleutels geven van het Rijk van God'.
Er is geen twijfel aan dat deze woorden heel uitdrukkelijk tot Petrus gesproken zijn,
als antwoord op zijn geloofsbelijdenis: 'Gij zijt de Zoon van God'.
Maar Petrus heeft die laatste woorden uitgesproken uit naam van ons allemaal,
zo gelden de woorden van Jezus ook voor mij als ik gelovig belijd dat Jezus de Zoon van God is.
Ook aan mij zal Jezus dan deze sleutels geven en het sleutelwoord dat mij de diepste zin van het leven ontsluiten kan.
Een sleutel is eigenlijk maar een klein ding, en toch kan het de zwaarste deuren van bijv. een brandkast ontsluiten.
Wie de sleutel heeft, heeft toegang, macht en bezit.
Die sleutels wijzen vaak op een levenshouding die kenmerkend is voor deze tijd.
Ik wil graag mijn hele leven in de greep krijgen; ik wil alles zelf vasthouden en zeker stellen.
Een belangrijk mens moet een heel pak sleutels bij zich hebben.
Maar ik kan me afvragen of zo'n mens, met al zijn sleutels, juist niet de voornaamste sleutel mist,
de sleutel van zijn levensgeluk? Want al die andere sleutels zijn maar voorlopig.
Ik kan alles nog zo goed afsluiten, eens zal men alles openbreken en bij dood zal niets geheim blijven.
Dan laat ik al mijn sleutels hier op aarde en die ene sleutel van het eeuwige leven zal ik krijgen.
Tegenwoordig worden mij zoveel sleutels voor een gelukkig leven aangeboden,
 maar ik moet opletten voor de valse sleutels die in omloop zijn, en die niet passen op het ware levensgeluk.
Maar als je zo de wereld rondom je ziet, vraag je je wel af, of er voor iedereen een sleutel bestaat naar het geluk.
En toch zegt Jezus tot ieder van ons: 'Ik zal je de sleutel geven tot een zinvol leven'.
Het is de sleutel die Jezus zelf gebruikt heeft, Jezus heeft niets afgesloten, Hij heeft alles gegeven aan anderen.
Hij zegt dat het geluk veel te maken heeft met zich open te stellen voor de nood van anderen.
Daarom heeft Hij, als laatste bewijs van zijn liefde, zijn eigen hart laten openen en is Hij voor ons geworden; 'een deur die open staat'.
Ik mag voor anderen de deur naar het geluk ontsluiten, de vraag is: doe ik dat ook blij en moedig genoeg?

( Preken. be)

Met lege handen aan de hemelpoort
De mensen in de kerk hebben altijd een grote fantasie gehad.
Dat moest ook wel, want God kun je niet zien en dan kan fantasie je helpen.
Zo fantaseerde de mensen over Petrus die aan de hemelpoort staat.
Er stond eens een hele rij, en iedereen had wel iets in zijn handen.
Eentje had een spaarbankboekje meegenomen, een ander een zelfgeschreven boek.
Een derde droeg zijn kostbare viool bij zich, en weer een ander een schitterend schilderij.
Maar een oud vrouwtje, ergens achteraan had niets.
Ze schaamde zich, "Ik heb niets bij me", klaagde ze.
Toen ze bij Petrus kwam liet ze haar lege handen zien.
"Sorry, ik wist niet dat ik iets moest meebrengen, ik had niets".
Ze sloeg haar ogen neer, en wachtte tot Petrus haar terug zou sturen.
Maar Petrus zei: "Niets in uw handen? Zie je niet het eelt en de rimpels,
zie je niet al die jaren die je voor iedereen hebt gewerkt?
Zie je niet dat ze leeg zijn omdat je alles hebt weggegeven?"
En Petrus riep naar de rij wachtenden: "Maak plaats voor deze vrouw,
want zij heeft het mooiste geschenk van ons allemaal!"

( Preken.be)