Preek van de week voor de elfde zondag door het jaar 12/13 juni 2021

'Het koninkrijk van God is als een mosterdzaadje
dat in de aarde gezaaid wordt', zei Jezus. 'Het is
het kleinste van alle zaden, maar het wordt groter
dan alle andere struiken.'
(naar Marcus 4, 31-32)

overweging bij dit zondags evangelie

Terwijl de boer slaapt ...

Deze parabel over een boer die zaait, en dan rustig afwacht tot dat het ontkiemt,
vinden we bij Marcus in zijn verhaal, deze parabel is interessant en je kan ervan leren.
We willen graag snel de vruchten van onze inzet zien, we leven nu eenmaal in een snelle tijd,
waarin alles moet kunnen en tijd geld is! We hebben het wachten een beetje afgeleerd, echter
vele dingen in je leven die de moeite waard zijn, vragen om geduld en uithoudingsvermogen, je
leven moet de kans krijgen om te kunnen groeien. Als je een fruitboom plant, duurt het een tijd
voordat dat deze vruchten gaat dragen, zo moeten ook mensen kunnen groeien en dat heeft ook
z'n tijd nodig. In deze parabel zegt Jezus:'God kan wachten, Hij vraagt niet meteen resultaat,
Hij geeft je de kans, ruimte en de vrijheid om jezelf te kunnen worden.' Hij lijkt zoals een boer
die zaait op zijn akker en dan rustig afwacht, hij gaat slapen en staat weer op, het wordt dag en
weer nacht en ... terwijl de boer slaapt groeit het zaad uit tot een gewas, hoe dat gaat weet hij niet,
dat ligt niet in zijn macht. Jezus zegt echter: 'De aarde brengt vruchten voort uit het zaad op eigen
kracht, Hij vraagt ons om geduld, want het zaad heeft een onweerstaanbare kracht.' Zo moeten we
ook geduld hebben en kunnen wachten met anderen én met onszelf, want we verliezen nogal snel ons
geduld, en 'geduld is een schone zaak' maar je moet er wel de tijd voor nemen. We zijn vaak te gehaast
en wachten duurt ons vaak te lang, maar alles heeft z'n tijd nodig, bij de opvoeding van kinderen bijv.,
bij studie en relatie, bij herstel na een ongeluk of ziekte, het accepteren dat iemand anders is om daar-
mee om te gaan, maar ook voor belangrijke zaken in de wereld, zoals vrede op vele plaatsen, maar vrede is
de vrucht van vaak een langdurig proces, het zaad van de vrede moet eerst gezaaid worden en daarvoor
moet ook eerst de 'grond' bewerkt zijn, om tot resultaat te komen. 'Haastige spoed is nou eenmaal
niet goed'. Onze ongeduldigheid werd pas écht heel duidelijk bij deze langdurige coronapandemie, we
willen zo snel mogelijk weer van alles kunnen doen zoals daarvoor, maar dat lukte niet, ook hier moeten we
geduld opbrengen. Terug naar het verhaal van het zaaien, maar nu met een andere (ongeduldige) boer
die vond dat de tijd tussen het zaaien en de oogst te lang duurde, hij ging er zich steeds meer aan ergeren.
Hij piekerde erover hoe hij zijn gewas sneller kon laten groeien en de opbrengst misschien kon verhogen,
elke dag ging hij kijken hoe het gewas groeide, maar het duurde hem toch te lang en hij werd er onrustig
van. Bij het opkomen van de eerste groene halmpjes, bukte hij en begon eraan te trekken, om ze sneller te
laten groeien, urenlang was hij hiermee bezig geweest, en toen hij 'savonds in bed lag dacht hij: 'Hè, hè,
nu zal het zeker beter en sneller gaan groeien dan andere jaren.'Echter de volgende dag zag hij tot zijn
grote teleurstelling dat er i.p.v. groene plantjes er enkel verdorde planten op zijn akker lagen, het trekken
was fataal geweest voor de fijne worteltjes van de gewassen. Hij had het gewas niet de tijd gegund die het
nodig had om te groeien, en nu was alles verloren. Zo hebben we twee voorbeelden, een boer met en zonder
geduld. Jezus vertelde: 'De aarde brengt haar vruchten voort, niet wij!' En waarom zegt Hij dit? Omdat Hij
ervan overtuigt is, dat niet wij het wezenlijke verrichtten, maar iemand anders en dat geldt niet alleen voor
de vruchten van de aarde, maar ook de 'vruchten' die we in ons leven voortbrengen! God weet welke 'vruchten'
van mij kunnen worden verwacht en welke niet, als je niet met zaaien begint, zullen er ook geen vruchten
van je inzet zijn, maar het kan wel even duren, vaker in een ander tempo dan je zelf zou willen. We hebben
allemaal kleine zaadjes in onze handen met een goede kiemkracht bijv: een goed woordje, een kleine daad,
tijd een aandacht om te luisteren en evt. medeleven, de bedoeling van dat goede zaad is dat het vruchten
draagt in onze wereld, en zo Gods rijk wat wordt opgebouwd. Als we in Jezus' Boodschap geloven, dan moeten
we blijven zaaien en werken met geduld en doorzettingsvermogen, en hopen dat het toch ooit vrucht zal dragen.
Maar geduldig hopen op vruchten zit vast aan elk groeiproces, ook in die van onze inzet voor geloof, liefde en
hoop in de harten van medemensen.
(preken.be + Martien)

Ontmoeting

Soms ontmoet je een mens, bij wie je mag zijn, zoals je bent,
onzeker en klein, iemand bij wie je veiligheid vindt.
En weet dat je ondanks je fouten écht wordt bemind.

Soms vindt je een mens met een warmvoelend hart,
daar voel jij je geborgen in leed en in smart.

In aanvoelend weten zonder te vragen,
word je geholpen jouw zorgen te dragen.


Gebedje

Lieve God,
Geef ons veel geduld, en geduld om te wachten op de tijd
dat de hele wereld een plaats van vrede en liefde is.
Geduld om daar elke dag opnieuw een beetje verder aan te werken.
Geef ons ook veel hoop, om nooit de moed te verliezen,
en samen te weten dat uw Rijk bezig is met groeien,
elke dag sterker, tot een levensgrote boom.