Preek van de week

Door het jaar - zesentwintigste zondag
'Wie heeft de wil van de vader gedaan?
De eerste zoon, die zei dat hij niet voor hem wilde werken, maar het toch deed?
Of de tweede zoon, die wel wilde helpen, maar uiteindelijk afhaakte?'
( naar Matteüs 21,28-31)

overweging bij dit zondags evangelie

Geen woorden maar daden

Over wederzijds vertrouwen gaat het in dit evangelie van Matteüs, in de parabel die Jezus deze keer vertelt
vraagt een vader aan zijn oudste zoon om in de wijngaard te gaan werken. De zoon zegt braaf ja, maar hij doet
het niet, hij voegt de daad niet bij zijn woord. Ook aan de jongste zoon vraagt zijn vader dat, maar deze zegt
grofweg nee, maar even later bedenkt hij zich en gaat dan alsnog aan het werk. Het is wel duidelijk naar wie
Jezus' sympathie uitgaat. Jezus legt dit verhaaltje voor aan de 'brave' Joodse hogepriesters, farizeeën en
schriftgeleerden, die wel veel praten over Gods bedoelingen en geboden, maar in feite vaak niet doen wat ze
zeggen en verkondigen. Zij moesten Jezus ook helemaal niet, want als ze naar Hem luisterden, moesten ze eigenlijk
van opvatting veranderen en zouden ze aandacht moeten krijgen voor de armen, zieken en kansarmen,
maar dat willen ze niet, want daar stonden zij boven vinden ze. Jezus zegt verder tegen hen:'Ik heb dan liever te doen
met zondaars die verkeerd handelen, maar zich wel bekeren en wel gaan doen waar het om gaat, zoals bijv. 
tollenaars en hoeren.' Zoals altijd bij zo'n parabel van Jezus is wellicht de belangrijkste vraag; waar wij zelf staan
in dit verhaal. Welk antwoord geven wij, en hoe betrouwbaar is dat antwoord. Want ook aan ons vraagt de Heer onze God
dat we in zijn wijngaard zouden willen werken. Zijn wijngaard van leven voor elkaar, van er zijn voor anderen, en niet
enkel voor onszelf maar ook aan onze medemensen denken. De zoon die ja zegt tegen zijn vader maar nee doet of zoals
de andere die nee zegt en toch ja doet, komt toch wel bekend voor. Want zeg nou zelf: ja zeggen en nee doen daar zijn wij
ook vaak goed in. Mochten die vernoemde zonen in deze tijd leven dan zouden we wellicht hun antwoord wel kennen:
ze zitten op Facebook, surfen op internet en gamen, of zijn druk in de weer met hun smartphone, kortom ze hebben geen
zin om iets anders te doen dan met zichzelf bezig zijn. Maar wat zouden we antwoorden als het over onszelf gaat?
Wat bezielt ons om ja te zeggen en nee te doen? Om veel te beloven en weinig te geven? Jezus vertelt in deze parabel
een heel herkenbaar voorbeeld, uit het leven van alledag, want hoe vaak zeggen wij in het gewone leven ook niet ja,
maar doen toch nee? Bijv. als iemand je vraagt:'Zou je me willen komen helpen, want ik heb een flink groot karwei in mijn tuin,
ik ga nl. graszoden leggen, zou je me mee willen helpen?'Je zegt spontaan:'Ja, natuurlijk ik zal er zijn.'Maar even later
denk je: daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in, dat gesjouw de hele dag, ik hoop maar dat hij er niet op terugkomt
en het vergeet. Maar ook in huiselijke kring, op je werk bij een vereniging, in de kerk of vrijwilligerswerk kom je dat verzoek
met enige regelmaat tegen. Zelf zou je ook blij zijn als je iemand vraagt om een karwei op tijd af te maken, en je hulp beloofd
te komen helpen, maar als die ook niet komt opdagen ben je ook teleurgesteld dat die persoon zich niet aan zijn woord
heeft gehouden, en dus een jaknikker was.Vertrouwen daar gaat het om, maar dat gaat niet altijd op. Datzelfde zie je ook in de 
samenleving in het groot. In Amerika en straks bij ons zijn er weer verkiezingen, waar op voorhand in campagnes ook van alles 
beloofd wordt, in Amerika is de verkiezingsstrijd weer volop aan de gang, tussen Donald Trump en Joe Biden, ze beloven beide
allerlei veranderingen, maar of ze het waar maken is een grote vraag, kijk maar naar de laatste vier jaren onder Trump!
Met het gevolg dat veel burgers weinig of geen vertrouwen meer hebben in dat politieke spel. Ook tegen mij zegt Jezus:
'vertrouwen is het belangrijkste én wat je feitelijk doet.'Als je zegt te geloven in zijn boodschap maar er niets mee doet in
je leven, dan heeft je gelovig zijn eigenlijk weinig zin. Geloven is ja zeggen tegen de leefwijze en idealen van Jezus van Nazareth,
is dus concreet de dingen doen die Hij mij heeft voorgeleefd, met name zorg en aandacht voor je medemens en betrouwbaar zijn.
Als je ja zegt, moet je ook doen wat je zegt, en mee helpen om de wereld een beetje 'menselijker' te maken. Zoals altijd schetst
Jezus ook in deze parabel weer twee wegen die je kunt gaan: een goede en een minder goede. Laat ik de goede weg kiezen en
volmondig 'ja' zeggen en vooral 'ja' doen, bij Jezus gaat het natuurlijk om de liefde!
( preken. be + Martien)
****************************************************************************************************************
Jezus...?

Ik heb nog nooit een foto van Jezus gezien.
Ik weet ook niet hoe Hij liep, wel met wie.
Ik weet niet hoe zijn stem klonk, wel de woorden die Hij gebruikte.
Ik weet niet welke kleur ogen Hij had, maar wel hoe Hij keek.
Ik weet niet of Hij een sterk hart had, wel dat Hij een groot hart had.
Ik weet niet alles van zijn karakter, maar wel dat kinderen Hem graag mochten,
en armen zich bij Hem thuis voelden.
Dat hij mild was voor eerlijke mensen, maar ook streng kon zijn.
Dat Hij niet te snel oordeelde, maar eerder verontschuldigde.
Dat Hij niet haatdragend was, maar ongelooflijk vergevingsgezind.
Ik weet eigenlijk veel meer van Jezus, dan ik aanvankelijk dacht.
**********************************************************************
Gebed in nood
( voor de uitzichtloze migranten in kamp Moria op Lesbos wat door brand verwoest is)
Heer Jezus Christus, in hun nood roepen zij tot U.
Hun kracht is te klein en hun schouders zijn te zwak
voor het kruis dat zij moeten dragen.
Laat hun niet alleen.
Geef dat zij niet bezwijken onder deze last.
Sterk hun met de kracht van uw Geest.
Richt hun weer op en doe hun herleven in andere rijke Europese landen.
Zodat ze weer een menswaardiger bestaan en een nieuw leven kunnen opbouwen.
Heer, op U hopen zij, beschaam hun vertrouwen niet.
( Martien van den Bergh)
****************************************************************************