Preek van de week

Preek van de week voor de tweede zondag van de Advent - 8/9 december 2018

Johannes verkondigde een doop van bekering, zoals geschreven staat bij Jesaja:
Bereid de weg van de Heer, maak zijn paden recht; en iedereen zal de redding zien die van God komt.
( naar Lucas 3,3-4.6, lees ook Lucas 3, 1-6)

overweging bij dit zondags evangelie

Een berg in Gods straatje? Graaf hem af!
Vandaag de tweede kaars op de adventskrans, de adventskrans is eigenlijk nog niet zo heel erg oud,
hij werd voor de eerste keer opgehangen in Hamburg in 1839, toen een priester in een weeshuis
samen met de kinderen de advent wilde vieren. Advent betekent 'komst'.
In het begin van dit evangelie van Lucas noemt hij een aantal belangrijke bestuurders uit deze tijd, keizer Tiberius,
Pontius Pilatus die later Jezus ter dood veroordeelde, koning Herodes die gouverneur was Galilea, en de hogepriesters Annas en Kajafas. Als je iets belangrijks ging vertellen was het toen de gewoonte om een aantal belangrijke personen te noemen,
dan wist men wanneer het zich afspeelde, in dit geval ongeveer het jaar 30.
Nadat Lucas de belangrijke namen heeft vernoemd, zegt hij:'Toen kwam het woord van God over Johannes, zoon van Zacharias, die in de woestijn leefde'. Johannes had de wereld van de Romeinse machthebbers en de corrupte geestelijk leiders de rug toegekeerd en zich teruggetrokken in de woestijn.
In de stilte van de woestijn zocht hij God, God die in de tempel van Jeruzalem niet meer te vinden was.
En hij vond God! Beter misschien: God vond Johannes, er staat immers:'het woord van God kwam over hem'.
Johannes was een man met een rechte gang, die vol vuur datgene verkondigde wat zijn eigen innerlijke overtuiging was,
en dat koste hem uiteindelijk ook letter zijn 'kop'.
Ten koste van zijn eigen leven klaagt hij het verkeerde gedrag van de mensen aan - te beginnen bij de machthebbers van politiek en religie. Daarbij zei hij dat ze zich moesten bekeren, anders gaan leven, in een profetische boodschap: 'Bereidt de weg van de Heer, graaf de heuvels af en maak de ruwe wegen effen', dat zijn grote indrukwekkende woorden; wegen recht trekken, bergen en heuvels afgraven, dalen vullen. Maar deze boodschap van Johannes is ook voor ons en mij bedoelt,want wanneer heuvels worden afgegraven,
dan zijn die niet langer een belemmering om elkaar te zien en om tot elkaar te komen.
Het land wordt een effen vlakte, zodat mensen elkaar op gelijk niveau, op ooghoogte kunnen ontmoeten, via ook recht gemaakte wegen. In zoveel verschillende relaties staat een berg tussen mensen in de weg, graaf die berg af, ook tussen God en mensen kan zo'n berg staan, deze adventstijd is hèt moment om ook die berg af te graven, zodat je weer oog krijgt voor wat God je te zeggen en te bieden heeft. Advent is meer dan de bezorgdheid om een mooi kerstfeest, het is de voorbereidingstijd op de komst van dat kind dat de wereld zal verbazen. En de advent eindigt niet gewoon omdat alle vier de kaarsen branden op de krans, of omdat de lichtjes van de kerstboom branden. Neen, heel ons leven is als een voortdurende advent, een periode van verwachting en voorbereiding op wat komen gaat, het kan zo weer kerstmis 'in' je worden.
Johannes is de voorloper en een prediker van de omkeer, die omkeer wordt ongeloofwaardig als ik mijn ogen blijf afwenden, mijn oren dichtstop, mijn mond sluit, mijn handen niet uit de mouwen steek, ik niet op weg ga naar de ander, en mijn hart niet laat spreken.
Advent is ook een 'werkwoord' voor ons en mij om Kerstmis een feest van ommekeer, van wedergeboorte te laten zijn, van handen uit de mouwen, van daad bij het woord, geschillen te slechten, zodat ik in het voetspoor van Johannes, een ware wegbereider mag worden, en zo ruim baan kan maken voor Hem, die ik met Kerstmis verwacht.
( preken.be + embe)
********************************************************************************************************************************************

Goede Vader
Goede Vader, in deze advent wordt ik me weer bewust van alle vragen en verwachtingen in mijn leven.
Ik wil proberen de antwoorden op deze vragen niet zozeer te gaan zoeken in luxe en comfort,
want die zijn toch niet blijvend, maar bij U God, die mijn diepste geluk wil.
Help mij daarom meer tijd te maken voor stilte, bezinning en gebed.
Doordring mij van Uw Blijde Boodschap, zodat ik mijn medemensen nieuwe moed kan geven.
Kom mij te hulp, want alleen ben ik onmachtig.
Vervul mij met een groter geloof en vertrouwen en met uw Geest die mij in staat stelt Uw komst voor te bereiden.