Symbolische schikking in de Veertigdagentijd in de H. Antoniuskerk

Symbolisch (bloem)schikken is een aansprekende manier om Bijbelteksten en thema’s die in de kerkdienst aan de orde komen diepte te geven. De symboliek van de gebruikte materialen, hun kleur en vorm, of eenvoudigweg de naam van een bloem of plant, kan de toegankelijkheid van de Bijbelse verhalen en de betekenis van kerkelijke feesten vergroten. Zo ook het thema van de 40 dagentijd kan zo verbeeld worden. Woorden krijgen meer zeggingskracht door ze met beelden te versterken. Alle zintuigen worden aangesproken, via de schikkingen van bloemen en planten vol kleur en geur. In onze H. Antoniuskerk zijn de afgelopen weken bloemschikkingen geplaatst. Hieronder ziet u ze en de tekst die bij de opening van de dienst is gebruikt. De schikkingen zullen nog enige tijd achter in de kerk blijven staan.

Dit nieuwsartikel zal wekelijks aangevuld worden met de nieuwste vieringen.

5de zondag in de Veertigdagentijd

Het Gaffelkruis is vandaag omringd met takken met knoppen.
De woestijn heeft er plantjes bijgekregen, er komt meer leven.
Wij als mensen zoeken naar het goede, als je weet waar je kijken moet, zie je dat er meer mensen zijn die zoeken naar het goede, die de hoop vasthouden.

5de zondag in de Veertigdagentijd

4de zondag in de Veertigdagentijd

Er staat vandaag een Gaffelkruis, zoals een mens die zijn handen omhoog heft en leeft! En er staat water, geen mens kan zonder water, geen mens kan zonder liefde. Onze liefde mag stromen als levend water: Dan wordt de woestijn een oase.

3de zondag van de veertigdagentijd 28 februari

De schaal is aangevuld met een klein plantje een klein teken van leven in de woestijn.
Het kruis is vandaag een Latijns kruis als beeld van de mens die zijn handen uitstrekt naar de ander.

3de zondag in de Veertigdagentijd

2de zondag in de Veertigdagentijd

2de zondag van de veertigdagentijd 21 februari

Op de tweede zondag in de Veertigdagentijd is de schaal aangevuld met stenen.
De stenen geven beschutting voor de hitte in de woestijn.
Er is ook een TAU kruis of wel een Antoniuskruis in het zand geplaatst, een stok waar men op kan leunen.

1ste zondag van de veertigdagentijd 14 februari

Een schaal gevuld met zand, een dode tak en een recht kruis.
De woestijn is een sobere eenzame en onherbergzame plaats. Op weg gaan, door de woestijn, ook als migrant, is persoonlijk kiezen voor het goede leven, waar macht van andere geen grip op heeft.