De Hongerdoek

De Hongerdoek 2023/2024 is gemaakt door de Nigeriaanse kunstenaar Emeka Udemba, die woont en werkt in Berlijn. De voorstelling is een collage van veel lagen uitgescheurde krantenknipsels. Nieuws, informatie, feiten en vervalsingen – laag voor laag scheurt en lijmt de kunstenaar deze fragmenten en componeert daaruit iets nieuws. Van een afstand schittert de aarde op de hongerdoek als een juweel in turkoois groen en blauw. In de warmrode omgeving strekken vier armen zich uit: door hun gestalte en kleur zijn het de armen van twee mensen van verschillende achtergrond en etnische afkomst.

(detail)

We leven in een crisistijd. We ervaren veel problemen om ons heen: opwarming van de aarde, CO2-uitstoot, uitdroging van de aarde, ontbossing, oorlog en honger, vluchtelingen…

Morgen zijn er mensen nodig die verantwoordelijkheid nemen omdat we de eerste generatie zijn die de volledige omvang van de crisis begrijpt, maar ook de laatste generatie zijn die in staat zal zijn om deze te stoppen. Daarom is de hongerdoek een oproep tot persoonlijke betrokkenheid, een uitnodiging om deel te nemen aan nieuwe ‘scheppingsverhalen’.

Zolang er zulke initiatieven en moedige bewegingen zijn, zal het verlangen naar een nieuw, rechtvaardig gezicht van de aarde blijven leven. Het ligt in onze handen!
We staan voor een kentering, een keerpunt. Keerpunt klinkt kernachtig en belooft een radicaal nieuw begin, maar brengt ook veel onzekerheid met zich mee. Het is een proces dat tijd nodig heeft.

Elke gemeenschap mag van de aarde nemen wat ze nodig heeft om te overleven, maar ze heeft ook de plicht om de aarde te beschermen en het voortbestaan van haar vruchtbaarheid voor toekomstige generaties te verzekeren.

De kunstenaar van de hongerdoek zegt:
“Een kunstwerk is pas compleet als het een reactie veroorzaakt bij de kijker. Mijn wens is dat deze hongerdoek het startpunt is van een reis waarin we onze perspectieven veranderen en onze levensstijl heroverwegen. Ik ben ervan overtuigd dat we aan het denken zullen worden gezet om oplossingen te vinden.”

Laat ons bidden…

God, U geeft mijn voeten de ruimte.
Het voorbije weekend volgden onze voeten Jezus
bij zijn intocht in Jeruzalem.
Hij werd bejubeld, wij jubelden mee,
maar Hij werd ook gehoond. Waren wij daar ook bij?
Hij heeft  “Hosanna” gehoord, en daarna “kruisig hem”.
Maar voor hij zijn kruis op zal nemen,
zal hij eerst de voeten wassen van zijn leerlingen.
Voeten die een eigen weg gingen,
die Hem volgden,
soms vol vertrouwen, maar vaak ook aarzelend,
maar dat maakt voor Jezus niet uit.
Elke mens is Hem lief, iedereen wil Hij dienen.
God, wij danken U dat Zijn voeten de weg gingen
die naar het ware leven leidt zoals U het bedoeld heeft.
Wij danken U dat wij Hem mogen volgen,
geef ons het inzicht en de kracht om Hem te kunnen volgen,
het Licht van morgen tegemoet.
Amen.   

Vandaag bezinnen we ons op het feest van afgelopen zondag: Palmpasen! We vierden het begin van een heel bijzondere week. We vierden Palmzondag, het feest van juichen en zingen voor de Messias.
Maar zoals elk jaar lazen en hoorden we ook al over morgen, over de toekomst.
Een beetje zoals een waarzegster zou doen.
Jezus toonde ons zijn handpalmen en laat ons de lijnen van zijn leven lezen. Zo hoorden we door alle hiep-hiep-hoera- en hosannageroep heen al het schreeuwen van een gemartelde, het verraad van vrienden en de beschuldigingen van valse getuigen...
We hebben de kern van ons geloof ervaren: de laatste dagen van Jezus' leven, die beginnen en eindigen met het vieren van een feest.  

« Terug