Lange tijd werd men rond en vooral in de kerk begraven, midden in het dorp of de stad. Als het kon zo dicht mogelijk bij het altaar. Daar lagen vanzelfsprekend ook de duurste plaatsen. Hoe verder van het altaar verwijderd, hoe lager de tarieven werden. Mensen die zelfmoord hadden gepleegd en ongedoopte kinderen werden helemaal op afstand gehouden; zij mochten niet in gewijde grond liggen.
Toen Napoleon in Nederland kwam, werden kerkbegrafenissen omwille van de volksgezondheid verboden: er moesten aparte begraafplaatsen komen buiten de bebouwde kom. Veel oude kerkhoven in Nederland, waaronder de rooms-katholieke begraafplaats in Oirschot, dateren daarom uit het begin van de 19de eeuw. Het kerkhof bij de H.-Bernadettekerk is in 1936 gewijd, vlak na de wijding van de kerk. In 2003 is op beide kerkhoven ter nagedachtenis aan alle ongedoopte gestorven kinderen een monumentje opgericht.
Reglement voor begraafplaatsen van de parochie Sint-Odulphus van Brabant.
Wake 3 december: Verlossing nabij
Royale steun voor project stichting Harapan ‘Nieuw Licht op West-Timor’
Klokken Sint Petrus week 48
Inloopmiddagen in Het Hart van Spoordonk
Diakenwijding van Berend van de Berg