Preek van de week

Tweede zondag van Pasen (beloken Pasen)

'Vrede', zei Jezus tegen zijn leerlingen.
'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.'
En na die woorden ademde Hij over hen.
'Ontvang de heilige Geest,'zei Hij.
(naar Johannes 20,19-22)

Overweging bij dit zondagsevangelie

Ik wil over je ademen - zegt God - mijn Geest in je binnenste leggen
en je mijn levenskracht schenken. 'Vrede' wens Ik je, niet om die
voor jezelf te houden, maar om door te geven aan alle mensen die je
lief zijn. Ik hoop dat je mijn vreugde uitzaait in de akker van de wereld
en dat je handen en voeten geeft aan mijn boodschap van geluk.
Ik heb je nodig om mee te werken aan mijn droom van een nieuwe wereld,
vol met nieuwe mensen die elkaar graag zien, omdat ze weten dat Ik hen
graag zie. Jij mag mijn liefde voelbaar maken!
(uit: Een vuurwerk van tederheid; Erwin Roosen)

De 'ongelovige' Thomas

De apostel die we kennen als de 'ongelovige' Thomas is deze keer in de hoofdrol van het evangelie volgens Johannes.
Bij het Laatste Avondmaal had Jezus gezegd: 'Jullie kennen mijn opdracht en weten waar ik heenga'. Thomas zegt (wat de anderen misschien ook dachten): 'Heer, wij weten niet waarheen U gaat, hoe kunnen wij dan uw weg kennen?'

Jezus' leerlingen zitten na de dood van Hem ontredderd bij elkaar, ze waren bang, verward, verdrietig en rouwend,
in een ruimte met gesloten deuren en ramen, uit angst voor de Joden. Ze zaten over Jezus te praten met elkaar, over
allerlei dingen die Hij gezegd en gedaan had. Dan doen wij ook als iemand is heengegaan. Het zou ook gekund hebben, dat ze ieder hun eigen weg gegaan waren na Jezus' dood, maar in de jaren dat ze met Jezus opgetrokken waren, was er toch een hechte band ontstaan, waardoor ze ook nu bij elkaar bleven. Ze zoeken troost bij elkaar en halen herinneringen op en denken aan wat Hij voor hen betekende.
Jezus bleef bij hen in gedachten.

En opeens kregen ze een bijzondere ervaring: Jezus stond plots in hun midden, terwijl alles op slot was, Hij
zei: 'Sjalom, vrede zij U', als Hij de leerlingen begroet. Om hen te overtuigen dat Hij geen spook is, toont Jezus zijn doorboorde handen en zijde, zegt nogmaals:''Vrede zij U' en voegt eraan toe: 'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie om Mijn werk voort te zetten in mijn Geest die ik jullie geef.'

Thomas was echter niet bij deze eerste ontmoeting met Jezus, misschien dwaalde hij rond door de straten van Jeruzalem. Thomas was wat in zichzelf gekeerd, omdat volgens hem een dode niet weer tot leven kan komen. Echter, een week later maken ze zo'n zelfde ervaring mee en Thomas is er nu wel bij. Hij zegt tegen Jezus: 'Als ik de wonden van de nagels in je handen zie, en mijn hand in je zij kan leggen, dan zal ik in
Jou geloven.' Jezus zegt tegen Thomas: 'Kijk maar en betast Mij, Ik ben het wel degelijk. Wees niet langer ongelovig, maar gelovig.''Thomas reageert er meteen op: 'Mijn Heer en Mijn God!' Jezus zegt daarop: 'Gelukkig die zonder gezien te hebben, toch tot geloof komen.' 

Maar ook nu kunnen gesloten ramen en deuren Jezus niet tegenhouden; zijn Geest blijft ons, mensen, in beweging houden. De geloofsgemeenschap rond Jezus heeft wel degelijk toekomst. Als we allemaal iets van de ongelovige Thomas in ons hebben, dan zouden we waarschijnlijk meer nadenken over de Boodschap van Jezus, zijn idealen, en het meer zichtbaar maken daarvan in en door ons. 

Deze tweede Paaszondag wordt 'Beloken Pasen' genoemd, 'beloken' betekent gesloten. Gesloten omdat de apostelen zich achter gesloten deuren en ramen hadden opgesloten, uit schrik voor de tegenstanders van Jezus, en toch... staat Jezus in hun midden. Moge ook ons dat overkomen, dat Jezus onze, nogal eens 'gesloten,' harten opent en dat Hij ons vrede brengt, zoals Hij vrede bracht aan zijn angstige vrienden. En  mogen ook wij, samen met onze 'tweelingbroer' Thomas, in volle overgave zeggen:'Mijn Heer en mijn God!' 

Ubi caritas et amor, deus ibi est - Waar liefde is, daar is God.
(preken.be + Martien)

Hart openstellen

Als er één ding is dat ik uit onze evangelielezing onthoud, Heer,
dan is het wel dat christenen geen grafdelvers zijn,
maar dragers van hoop moeten zijn.
Geef mij daarom de durf heel mijn hart voor U en uw Zoon open te stellen.
Schenk mij uw Geest en uw vrede.
En laat me in uw naam mensen nabij blijven, ook wanneer het leven pijn doet.

(Erwin Roosen)

Vredeswens

Lieve Jezus, kom binnen met uw vredeswens,
ook al lijken de deuren van mijn hart gesloten door allerlei beslommeringen
en drukke bezigheden.
Kom binnen met uw vredeswens, daar waar mensen deuren gesloten houden
uit angst en teleurstelling, uit machteloosheid en verdriet.
Kom binnen met uw vredeswens, daar waar de wereld afgesloten is door oorlog
en geweld, door onrecht en verdeeldheid.

Lieve Jezus, ik zou graag - zoals Thomas - mijn handen in uw wonden leggen,
de pijn voelen en bidden: Mijn Heer en mijn God.
Ik zou graag - zoals Thomas - mijn handen in de wonden leggen
van mensen om mij heen, hun pijn voelen en hen troostend nabij zijn,
zodat zij U ook kunnen herkennen.
Ik zou graag - zoals Thomas - mijn handen in de wonden van deze wereld leggen,
de pijn voelen en meewerken aan uw Rijk op aarde.
Ik zou wel willen, Heer, maar geef me meer geloof.
(uit: Even bezinnen)

"Er is maar één ding mooier dan gelukkig zijn: anderen helpen om gelukkig te zijn, 

een beetje liefde kan als een druppel water zijn die een bloem kracht geeft om weer te gaan bloeien."

Schriftlezingen van deze zondag



TWEEDE ZONDAG VAN PASEN (BELOKEN PASEN)

EERSTE LEZING Hand., 4, 32-35

Uit de Handelingen der Apostelen

De menigte die het geloof had aangenomen was een van hart en een van ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde, integendeel, zij bezaten alles gemeenschappelijk. Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen. Er was geen enkele noodlijdende onder hen, omdat allen die landerijen of huizen bezaten deze verkochten en de opbrengst ervan meebrachten om aan de voeten van de apostelen neer te leggen. Aan ieder werd daarvan uitgedeeld naar zijn behoefte.





TUSSENZANG Ps. 1 18 t 1 17), 2-4; 16ac- 18, 22-24

REFR: Brengt dank aan de Heer; want hij is genadig, eindeloos is zijn erbarmen!

Stammen van Israël, dankt de Heer, eindeloos is zijn erbarmen! Herhaalt het, dienaren van de Heer: De Heer greep in met krachtige hand, de hand van de Heer was machtig.

Geslagen, getuchtigd heeft mij de Heer, maar niet ten dode gedoemd. De steen die de bouwers hebben versmaad, die is tot hoeksteen geworden.

Dit is de dag, die de Heer heeft gemaakt, wij zullen hem vieren in blijdschap.





TWEEDE LEZING 1 Joh., 5, 1-6

Uit de eerste brief van de heilige apostel Johannes

Vrienden, iedereen die gelooft dat Jezus de verlosser is, is een kind van God. Welnu, wie de vader liefheeft bemint ook het kind. Willen wij God liefhebben en zijn geboden onderhouden dan moeten wij ook Gods kinderen liefhebben. Dat is onze maatstaf. God beminnen wil zeggen zijn geboden onderhouden en zijn geboden zijn niet moeilijk te onderhouden want ieder die uit God geboren is overwint de wereld. En het wapen waarmee wij de wereld overwinnen is geen ander dan ons geloof. Niemand kan de wereld overwinnen dan hij die gelooft dat Jezus de Zoon van God is. Hij is het die gekomen is met water en bloed, Jezus Christus.





ALLELUIA Joh., 20, 29

Omdat gij gezien hebt, Tomas, gelooft gij, zegt de Heer; 

Zalig die geloven en niet gezien hebben. Alleluia.



EVANGELIE Joh., 20, 19-31

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes

In de avond van die eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u."

Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: “Vrede zij u. Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u." Na deze woorden blies Hij over hen en zei:

“Ontvangt de heilige Geest. Wier zonden gij vergeeft hun zijn ze vergeven, en wier zonden gij niet vergeeft hun zijn ze niet vergeven.” Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: “Wij hebben de Heer gezien." Maar hij antwoordde: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie, en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken, en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven." Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren gesloten waren kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Vervolgens zei Hij tot Tomas: “Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde en wees niet langer ongelovig maar gelovig." Toen riep Tomas uit: “Mijn Heer en mijn God!" Toen zei Jezus tot hem: “Omdat ge Mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben." 

In het bijzijn van zijn leerlingen heeft Jezus nog vele andere tekenen gedaan welke niet in dit boek zijn opgetekend, maar deze hier zijn opgetekend opdat gij moogt geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt in zijn Naam.