Preek van de week

VIJFDE ZONDAG VAN PASEN 

'Laten we met elkaar verbonden blijven', zei Jezus.
'Want zoals een rank geen vrucht kan dragen uit eigen kracht,
zo kunnen jullie ook geen vrucht dragen als je niet met Mij verbonden blijft.'
(naar Johannes 15,4)


Overweging bij het zondagsevangelie

Als Jezus spreekt over de vruchten van ons leven, wat bedoelt Hij dan? Moeten wij meer opbrengen en betere producten? Moeten we harder werken, meer doen en perfectionistisch zijn? Daar lijkt het soms op. Als Hij spreekt in de parabel over de vijgenboom in de wijngaard, die geen vruchten draag, zegt de eigenaar: “Hak hem om”. Als Jezus onderweg een vijgenboom ziet met alleen bladeren, zegt Hij: “Niemand zal in eeuwigheid nog vruchten van je eten!” en de boom verdort. Bij zo’n gebeurtenis lijkt het om de vruchten te gaan.

Vandaag spreekt Jezus over de wijnstok en de ranken, ofwel de druivenboom en de druiventakken. Ook dan gaat het om de goede vruchten, goede druiven: “Elke rank aan Mij die geen vrucht draagt snijdt Hij af; en elke die wel vrucht draagt zuivert Hij, opdat zij meer vrucht mag dragen”. Toch zie je hier meteen dat die vruchten wel belangrijk zijn, heel belangrijk zelfs, maar de zorg en de aandacht van de wijnbouwer gaat uit naar de druivenboom. Die verzorgt hij, die snoeit hij, die zuivert hij.
Een andere keer zegt Jezus, over het zaad op de akker: “Maar die in goede aarde werd gezaaid, is hij die het woord hoort en begrijpt en daarom vrucht draagt: bij de één is de opbrengst honderdvoudig, bij een ander zestigvoudig en bij een ander dertigvoudig.”

Er is iets wonderlijks met de vruchten en met de planten. Heel het evangelie is een voortdurende beeldspraak. Het gaat echter om ons, wij zijn die graankorrel in de aarde, wij zijn die druivenboom, wij zijn die vijgenboom, maar we zijn ook de schapen van zijn kudde. Daarover hoorden we verleden week toen Jezus Zich de Goede Herder noemde.

Maar als de beeldspraak wegvalt, dan noemt Jezus zijn leerlingen zijn vrienden, dan noemt Hij ons kinderen van de Vader. Uiteindelijk gaat het daarom. De vergelijking van de vruchten is alleen bedoeld om ons wakker te schudden. Leid je een leven dat vruchten draagt? En dan bedoelt Jezus vruchten die ten goede komen aan anderen. Of leid je een leven waarbij je de vruchten voor jezelf houdt, een egoïstisch leven.
De bedoeling van al die parabels is dat Jezus ons uitnodigt goede mensen te zijn, kinderen van de Vader, rechtvaardig, eerlijk, zuiver van hart, barmhartig, geduldig, liefdevol, eenvoudig, trouw aan God en de naaste.

In Matteüs 25 zegt Hij: Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven. Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven. Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen, Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed, Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht, Ik was in de gevangenis en gij hebt Mij bezocht (Matteüs 25, 35-36). Werken van barmhartigheid zijn werken die uit een goed hart komen. Richten we ons op die werken, dan vormen we ons hart. Gaat ons hart uit naar die werken, dan is de liefde in ons hart gegroeid.
Dat is wat we ook horen in de tweede lezing: “Vrienden. Wij moeten niet liefhebben met woorden en leuzen maar met concrete daden. Dat is onze maatstaf; daardoor krijgen wij de zekerheid dat wij thuishoren bij de waarachtige God”.
Je kunt het soms met elkaar oneens zijn, zelfs ruzie krijgen. Maar als je ziet dat een ander het goede probeert te doen, weet je dat het goed zit. Aan de vruchten herkent men de boom.
https://hagenpreken.nl, bewerkt TS

Lente

Wordt het weer lente als de wilgenkatjes uitlopen?
Wordt het weer lente als de narcissen aarzelend beginnen te bloeien?
Wordt het weer lente als langzaam aan de knoppen aan heesters en bomen weer uitlopen?
Ja, dat zijn signalen van een aankomende lente in de natuur.

Een lente, een hernieuwing, zou dat ook niet kunnen plaatsvinden in ons eigen leven?
* Als we na een ziekte ons weer willen oprichten en meedoen met het leven?
* Als we na een bijgelegde ruzie onszelf voornemen om ons leven voortaan niet meer te laten beïnvloeden door onenigheid en gevit?
* Als we uit rouw en verdriet willen opstaan en reiken naar het licht, naar het leven?
* Als we na een periode van dorheid in ons geloofsleven weer opstaan om God en geloofsbeleving weer toe laten in ons levensritme?

God, de lente verbaast ons telkens weer met zijn krachtige tekenen van groei en bloei.
Wees Gij ook in ons leven een kracht die een nieuwe lente inluidt vol hoop en vol liefde.
(Uit: Even bezinnen)

Schriftlezingen van deze zondag



VIJFDE ZONDAG VAN PASEN


EERSTE LEZING Hand., 9, 26-37

Uit de Handelingen der Apostelen

In die tijd deed Paulus, in Jeruzalem aangekomen, pogingen zich bij de leerlingen aan te sluiten, maar allen waren bang van hem omdat zij niet konden geloven dat hij een leerling was. Barnabas trok zich zijn lot aan, bracht hem bij de apostelen en verhaalde hun, hoe hij onderweg de Heer gezien had en dat Deze tot hem had gesproken, en hoe hij in Damascus vrijmoedig opgetreden was in de Naam van Jezus. Voortaan ging hij in Jeruzalem geregeld met hen om terwijl hij onverschrokken optrad in de naam van de Heer. Hij sprak en disputeerde met de Hellenisten. Deze probeerden hem te vermoorden. Toen de broeders dit te weten kwamen, brachten zij hem weg naar Caesarea en lieten hem naar Tarsus vertrekken. Nu genoot de Kerk in heel Judea, Galilea en Samaria vrede; zij werd steeds meer bevestigd in de vreze des Heren en nam gestadig in aantal toe door vertroosting van de heilige Geest.


TUSSENZANG Ps. 22 (21); 26b-27; 23 en 30; 31-32

REFR: Voor heel de menigte zal ik U prijzen.

Voor heel de menigte zal ik U prijzen, U danken voor het oog van de godvrezenden. De armen zullen eten en verzadigd worden, en allen die God zoeken, prijzen Hem.

Dan zullen alle landen van de aarde de Heer gedenken en zich tot Hem keren. Die rusten in de aarde zullen Hem aanbidden, voor Hem zal buigen alwie afdaalt in het stof.

Mijn ziel zal voor zijn Aanschijn blijven leven, mijn nageslacht zal steeds zijn dienaar zijn. Het zal verhalen van de Heer aan het geslacht dat komt, van zijn gerechtigheid aan die geboren worden.


TWEEDE LEZING 1 Joh., 3, 18-24

Uit de eerste brief van de heilige apostel Johannes

Vrienden, Wij moeten niet liefhebben met woorden en leuzen maar met concrete daden. Dat is onze maatstaf; daardoor krijgen wij de zekerheid dat wij thuishoren bij de waarachtige God. Dan mogen wij ook voor zijn aanschijn ons geweten geruststellen ook als het ons veroordeelt, want God is groter dan ons hart en Hij weet alles. Dierbare vrienden, daar ons geweten ons dus niet hoeft te veroordelen, mogen wij vrijmoedig met God omgaan; wij krijgen van Hem alles wat wij vragen omdat wij zijn geboden onderhouden en doen wat Hem aangenaam is. En dit is zijn gebod: van harte geloven in zijn Zoon Christus en elkaar liefhebben zoals Hij ons bevolen heeft. Wie zijn geboden onderhoudt blijft in God en God blijft in hem. En dat Hij in ons woont weten we door de Geest die Hij ons gegeven heeft.


ALLELUIA Joh.; 15; 4 en 5b

Blijft in Mij, dan blijf Ik in u, zegt de Heer, Wie in Mij blijft, die draagt veel vrucht. Alleluia.



EVANGELIE Joh., 15, 1-8

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Elke rank aan Mij die geen vrucht draagt snijdt Hij af; en elke die wel vrucht draagt zuivert Hij, opdat zij meer vrucht mag dragen. Gij zijt al rein dank zij het woord dat Ik tot u gesproken heb. Blijft in Mij dan blijf Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf maar alleen als zij blijft aan de wijnstok, zo gij evenmin als gij niet blijft in Mij. Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft terwijl Ik blijf in hem die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets. Als iemand niet in Mij blijft, wordt hij weggeworpen als rank en verdort; men brengt ze bij elkaar, gooit ze in het vuur en ze verbranden. Als gij in Mij blijft en mijn woorden in u blijven vraagt dan wat gij wilt en gij zult het krijgen. Hierdoor wordt mijn Vader verheerlijkt dat gij rijke vruchten draagt; zo zult gij mijn leerlingen zijn.”