Preek van de week

's Avonds, toen de zon was ondergegaan,
brachten ze allen die ziek waren bij Jezus.
Heel de stad was samengestroomd voor de deur.
En Hij genas vele zieken van allerlei kwalen.
(naar Marcus 1, 32-34)

Overweging bij dit zondagsevangelie
's Avonds, als de zon in jouw leven is ondergegaan en angst en onzekerheid
elke hoop de grond in boren, en elk uitzicht op de toekomst onmogelijk maken,
kom dan maar naar Mij - zegt God - en ervaar hoe mijn tederheid jou kan genezen
en nieuwe idealen opent, vol vreugde en geluk. In mijn naam heeft Jezus dat duidelijk
gemaakt aan vele zieken en armen. En ook vandaag zijn er mensen die aan mijn
liefde handen en voeten willen geven. Misschien ben jij zelf ook zo iemand.
(uit: Een vuurwerk van tederheid; Erwin Roosen)

Waarom God, waarom?
Deze keer lezen we over een zeer gelovige man, Job genaamd, eerst mankeert hij niets,
en plots overkomt hem van alles, en wordt hij kwaad op God. Hij stelt Hem dezelfde vraag
die Jezus in zijn uiterste nood ook aan zijn Vader stelde: 'Mijn God, waarom heb je mij verlaten?'.
Maar Job weet net als wij dat God niet de oorzaak is van zijn en onze ellende, Hij is niet diegene
die voortdurend ingrijpt in de natuurwetten en in ons menselijk bestaan. Maar God laat Job en ons
uiteindelijk nooit in de steek, máár komt ook niet eventjes alles recht zetten, want dat is namelijk de God
zoals Hij vaak door ons 'gemaakt' wordt. 

Even terug naar het begin: de broers Jacobus en Johannes,
en Simon/Petrus en zijn broer Andreas komen uit de synagoge in Kafarnaüm, alwaar Jezus zojuist
uitleg heeft gegeven over de Schrift, zo vertelt de evangelist Marcus. Ze gaan gezamenlijk naar het
huis van Simon/Petrus en Andreas, want de schoonmoeder van Petrus ligt met koorts in bed.
Jezus gaat naar haar toe, pakt haar bij de hand en laat haar opstaan, de koorts verdwijnt en zij
zorgt voor haar gasten. Géén gedoe of grootse gebaren, geen hocus pocus van Jezus maar wel warme
aandacht. De schoonmama van Petrus mocht ervaren dat Jezus inderdaad eerlijk, betrouwbaar en goed was.
Alhoewel ze zich de laatste tijd wel druk had gemaakt over de invloed van deze Jezus, die plots haar
schoonzoon Petrus en diens broer Andreas had ingepalmd, en zij waren zó in de ban van Hem, dat ze hun
vissersboot, hun kostwinning nota bene, op de oever van het meer hadden achter gelaten, om Hem te volgen.

De nabijheid van iemand met een warme uitstraling doet altijd goed. Ook ons contact werkt genezend,
ook onze 'aanraking' kan mensen oprichten. De schoonmama reageert met dienstbaarheid en kiest ervoor
om toch ook Jezus te gaan volgen. Dit gaat rond als een lopend vuurtje, en vele lichamelijke en geestelijk zieke
mensen worden bij Jezus gebracht, ook deze geeft Hij weer nieuwe hoop. Daarna trekt Hij zich terug
want Hij wil niet als held in de belangstelling staan, Hij wil de Blijde Boodschap van geloof, hoop en liefde
verder uitdragen en delen, dat is ook de reden van zijn komst, en zijn opdracht in zijn leven. 

Om ons heen vind je ook overal gewone goed levende medemensen, die soms van de ene op de andere dag, geconfronteerd
worden met een vreselijke tegenslag, en dat is een emotioneel gebeuren. U hebt een ziekte, en we kunnen niets
meer voor je doen, of een dierbare die je steun en toeverlaat was, valt opeens weg, dan zie je het niet meer
zitten, je zit er helemaal doorheen. Dan kun je wel denken: 'Wat is dat nou voor een God', of Onze Lieve Heer
is helemaal niet zo lief! In plaats van bidden wordt er eerder, heel begrijpelijk, geklaagd en gemopperd, maar dat
kan in zo'n geval ook een manier van 'bidden' zijn. En natuurlijk:'Waarom? Waarom ik? Waarom hij of zij?
Waar hebben we dit aan verdiend? 

Op al die vragen krijgen we geen antwoord, er is géén antwoord op. En wie denkt
een antwoord te weten zit vaak op een dwaalspoor. Zo kun je veel vragen hebben aan God: 'Weet je God ik ben ook
maar een mens, overschat je me niet met alles wat je me te dragen geeft? Ik heb al zoveel meegemaakt, God!'
'Ik verdien dit toch niet, geef me toch a.u.b. iets van een antwoord, waarom dit allemaal gebeurt'. Als een ernstige
ziekte, of invaliditeit je treft of een geliefde valt weg, dan kom je vaak in een diepe put terecht, en het is een hele
opgave om er weer uit te komen. En het verstoort ook je contact met God. Meestal lukt dat wel, bij de een
gemakkelijker dan bij de ander, want hoe ga je ermee om of kijk je ertegen aan. Het hangt ook veel af van de hulp
die zo iemand krijgt van zijn omgeving, van dierbaren, vrienden of professionele krachten en vrijwilligers, dat zijn
mensen als Jezus, die vaak op een geweldige manier hen doen 'opstaan'.

Maar Hij inspireert wel mensen die oog en hart hebben voor de zieke medemensen, en die zorg en aandacht geven aan
hen. En... hoe ga je om met het lijden of tegenslag van anderen? Het belangrijkste is: laat hen niet in de steek,
sta naast hen, ga met hun mee op die moeilijke weg die ze te wachten staat. Het kan gaan om kleine dingen, of
indringende die zwaar zijn, maar meestal hoor je van de zieken of mensen die het moeilijk hebben, hoe fijn ze het vinden
en er weer energie van krijgen. En van degene die dit doen hoor je eigenlijk altijd dat ze blij zijn dit te hebben kunnen doen.
Gelukkig zijn er veel goede mensen die dit doen, meestal stilletjes, onopvallend, maar ze zijn er wel, kijk maar eens naar de
vele mantelzorgers. 

De vraag is: ben ik ook een beetje zo'n mens als Jezus? Ben ik ook een reddende hand voor iemand die
in de put zit? Of loop ik er liever in een boog omheen, omdat ik niet graag met droevige mensen van doen heb, en ik me ook
geen houding weet te geven. Ben zelf 12 keer op bedevaart geweest naar Lourdes, en heb er eigenlijk altijd meegeholpen
om medebedevaarters die problemen hadden met hun gezondheid te begeleiden op het heiligdom. Uit hun belevings-
verhalen heb ik regelmatig vernomen dat ze daar kracht hadden gevonden, ondanks hun beperking of ziekte. Ook die geen kans
meer hadden op genezing, hadden toch rust gevonden, de situatie aanvaard én kracht op gedaan. Dus bidden kan wel héél veel
kracht geven is de ervaring! Zoals altijd wijst Jezus ons de weg aan, in ons leven een weg van rust, vrede en hulpvaardigheid.
Ook een weg van lovend en dankbaar bidden tot Onze Lieve Heer, Jezus en Moeder Maria. Laten we die weg proberen te gaan.
(preken.be + Martien)

Hoop
Geluk maakt je vriendelijk
Beproevingen maken je sterk
Verdriet houdt je menselijk
Mislukkingen houden je nederig
Maar alleen de hoop laat je vooruitgaan ...
Alleen de hoop laat je vooruitgaan...

Lieve Jezus
Lieve Jezus, bij U voel ik me veilig, bij U kan ik me zelf laten zien,
zoals ik ben. In mijn hart leven zoveel vragen en gevoelens, help mij
daarvoor. Laat ons niet alleen met onze zorgen, geef ons de kracht
om onze zorgen te kunnen dragen samen met Jou. Dat we van ons leven,
toch iets goeds en moois kunnen maken, samen met U. Ik dank U voor
uw nabijheid.
(Martien)

Lieve Heer
U bent de diepere zin van mijn bestaan.
Door U en met U sta ik in dit Leven.
De grote lijn van mijn leven wordt door U bepaald.
Maar mag ik U ook vragen mij te helpen in de kleine dingen van alle dag.
Ik voel mij vaak in die kleine dingen zo hulpeloos, en met U gaat het beter.
Blijf bij me, Heer, in alles wat ik denk en doe.
(Toon Hermans)


Gebed
Lieve Heer,
Jezus sprak heel vaak met Jou, van Jou kreeg Hij kracht en wijsheid.
Zo kon Hij zorgen voor iedereen die pijn en verdriet had.
Help ons om ook te zorgen voor iedereen die ons nodig heeft.
En zorg voor ons als we verdriet en problemen hebben.

"Elk mens is een meesterwerk, we zijn allemaal op levensreis

en wat in onze koffer niet mag ontbreken, is vriendelijkheid".