Preek van de week

Door het jaar - zeventwintigste zondag

'Al heb je maar een vertrouwen als een mosterdzaadje,'zei Jezus,
'als je tegen die boom daar zegt:'Kom met wortel en al uit de grond
en verplaats je naar zee', dan zou hij je gehoorzamen.'
(naar Lucas 17,6)

overweging bij dit zondags evangelie

Als je geloof zo groot zou zijn als een mosterdzaadje, dan zou je bergen
kunnen verzetten - zegt God - en zieken genezen, omdat je iets uitstraalt
van mijn liefde en van mijn tederheid. Durf je wortels los te maken en te
planten in de zee van levend water. Ik wil je laten delen in mijn levensvreugde.
Ik wil jouw God zijn en je voorgaan op het pad van vrede. Durf je het met Mij aan?
(uit: Een vuurwerk van tederheid; Erwin Roosen)
*************************************************************************

Het geloof van mosterdzaadje dat bergen verzet

Heer, geef ons meer geloof, dat vragen de apostelen aan Jezus, want ze zien wat Jezus allemaal
kan vanuit zijn geloof, zelf beseffen ze dat hun geloof maar klein is. Maar Jezus vertelt hun:
'Dat het eigenlijk niet gaat om meer of minder geloof, maar waar het wel op aankomt is dat je
geloof een écht geloof is, al is het maar zo klein als een mosterdzaadje, een heel klein zaadje.'
'Geloven, dat kun je niet afmeten, ofwel geloof je, zegt Jezus ofwel vertrouwen op mijn Vader.'
Maar geloven heeft ook te maken met je hart en handen, en open staan voor de stille kracht van
God, en je manier van leven en hoe je omgaat met de schepping en de medemensen. Geloven heeft
natuurlijk ook te maken met Jezus, in Hem zijn leven werd God zichtbaar en in zijn Blijde Boodschap.
Maar blijven we ook geloven, als er dingen bij ons of in de wereld gebeuren, waarvan je denkt: Hoe kan
God dit nou laten gebeuren, dat zou toch niet mogen gebeuren, dat kan toch niet, hoe kan God dit nou
laten gebeuren, waar is Hij gebleven, bestaat Hij wel? We worden op allerlei manieren beproefd.
Er zijn situaties in ons leven die echt moeilijk kunnen zijn, en dat je denkt:'Ik zie er als een berg tegen op.'
Over deze 'bergen' heeft Jezus het ook in zijn verhaal, als Hij beweert dat er een geloof is, dat sterk
genoeg is om bergen te kunnen verzetten. Veel mensen staan voor zo'n berg, wanneer alles tegenzit, door
onvoorziene situaties, ernstige ziekte, een slecht nieuws gesprek, iemand verliezen, een ongeluk of handicap,
over zulke 'bergen' gaat het dus. Jezus voegt eraan toe:'Er is geloof dat die 'bergen'verzet het geeft je
kracht, sterkte en vertrouwen.'De H. Franciscus van Assisi, had een geloof dat'bergen' verzette, hij
had een geloof met bijzondere daden. We hebben allemaal wel zo'n zaadje van geloof in ons, en misschien
kan het uitgroeien tot een flinke moerbeiboom, zoals in de parabel van Jezus. Het is natuurlijk een sym-
bolisch voorbeeld.
(preken.be + Martien)
************************************************************************************************

4 oktober H. Franciscus van Assisi

Heer, maak van mij een instrument van uw vrede: zodat ik liefde verspreid waar men elkaar haat,
dat ik vergeef waar men elkaar beledigt, dat ik verenig waar men strijdt,
dat ik de waarheid spreek waar dwaling heerst, dat ik geloof breng waar twijfel terneer drukt,
dat ik hoop wek waar vertwijfeling heerst, dat ik Uw licht ontsteek waar duisternis is,
dat ik vreugde breng waar leed woont.

Heer, laat mij er naar streven niet dat ik getroost word, maar dat ik troost breng,
niet dat ik begrepen word, maar dat ik de ander versta, niet dat ik geliefd word,
maar dat ik liefheb.

Want wie geeft, ontvangt, wie zichzelf vergeet, die vindt, wie vergeeft, hem wordt vergeven,
en wie sterft, ontwaakt ten eeuwigen leven.

'Wat we ontvangen zit in datgene wat we geven'
( H, Franciscus van Assisi 1182-1226)
**************************************************************************************

Franciscus als de échte natuurmens en vredesapostel

Op een dag trok Franciscus samen met enkele broeders door het dal van Spoleto.
Ze kwamen bij een plek waar veel vogels graantjes oppikten.
Toen Franciscus hen zag, liep hij er enthousiast op af, en groette ze alsof het mensen waren.
'Vrede voor jullie,'riep hij tegen de vogels, de vogels keken hem aan, ze vlogen niet weg.
Het was alsof de vrede in Franciscus over hen kwam.
Toen vroeg hij aan de vogels:'Willen jullie soms luisteren naar het woord van God?'
Daarna sprak hij hen toe en besloot met de woorden:'Broeders vogels, jullie moeten jullie
Schepper loven en altijd van Hem houden, want Hij gaf jullie veren als kleding en vleugels
om te vliegen, en verder alles wat jullie nodig hebben. Hij gaf jullie vrije, zuivere lucht als
verblijfplaats. Jullie zaaien niet en maaien niet, en dat hoeft ook niet. Want zonder dat
jullie er iets voor hoeven te doen, beschermt Hij jullie en regelt alles voor jullie.'
Toen begonnen de vogels hun hals te rekken, en hun vleugels te strekken, hun snavel te
openen, en naar Franciscus te kijken. Die wandelde tussen hen rond, terwijl hij met zijn
pij langs hun kopjes en lijfjes streek. Daarna zegende hij hen, en zei dat ze gerust mochten
wegvliegen. Dit gebeuren gaf een nieuwe wending aan zijn leven. Vanaf die dag ging hij met
alle andere schepselen om als zusters en broeders. 'Wat we ontvangen zit in datgene wat
we geven.'
(Franciscus van Assisi)
**********************************************************************************

Vertrouwen

Versterk ook mijn vertrouwen, God, en maak mijn geloof in uw liefde
groter en standvastiger. Geef me de durf met wortel en al uit de grond
van mijn zelfgenoegzaamheid te komen, om me helemaal toe te vertrouwen
aan de zachte golven van uw tederheid. En laat me vooral dankbaar zijn
om het geschenk van uw vriendschap, waardoor mijn leven een bron van vreugde is.
( Erwin Roosen)
************************************************************************

Grote God

Uw schepping is mooi en goed, alles heeft U in het bestaan gekust.
Alles draagt het zegel van uw liefde, alles ademt uw licht.

Maar uw schepping is ook broos, kwetsbaar en gekwetst.
De aarde, het samenleven van mensen, wijzelf.

Laat ons niet wegkijken van deze realiteit, help ons de muren van
onverschilligheid af te breken, beweeg ons tot verantwoordelijkheid.

In hernieuwde aandacht en zorg, zullen de wonden van de wereld
tot teken worden van liefdevolle verbondenheid, en tot teken van
het blijvende verbond met heel uw schepping.

Dank U, Heer, dat U ons niet loslaat.
Help ons ook elkaar en deze aarde niet los te laten.
(H. Franciscus)
*************************************************************

Het Zonnelied

Wees geprezen, mijn Heer, met al uw schepselen,
vooral met mijn heer broeder zon,
die de dag brengt en ons door zichzelf verlicht.
En hij is mooi en straalt met grote pracht.

Wees geprezen, mijn Heer, met zuster maan en sterren.
Aan de hemel hebt U ze geschaard, helder en kostelijk schoon.

Wees geprezen, mijn Heer, om broeder wind,
en met de lucht, bewolkt of helder, en ieder jaargetijde,
door wie U uw schepselen onderhoudt.

Wees geprezen, mijn Heer, om zuster water,
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.

Wees geprezen, mijn Heer, om broeder vuur,
door wie U de nacht verlicht,
mooi is hij en vrolijk en machtig en sterk.

Wees geprezen, mijn Heer, om onze zuster, moeder aarde,
die ons voedt en behoedt en velerlei vruchten draagt,
bonte bloemen ook en groen.

Wees geprezen, mijn Heer, om onze zuster,
de lichamelijke dood, die geen levend wezen kan ontvluchten.
(H. Franciscus)
********************************************************

Gebedje

Lieve Jezus,
wij willen graag samen met Jouw geloven,
dat onze wereld beetje bij beetje een plek
wordt naar Jouw hart. Help ons om dat altijd
te blijven geloven, en om zo te leven dat de droom
van God en van ons werkelijkheid wordt.
***********************************************
Natuur

De natuur is een wonderlijk gegeven, zó mooi om van te genieten, zó heerlijk om erin tot rust te komen,
zó boeiend om in te werken. Sommige mensen ontmoeten God in de natuur, (heb dat zelf ook ervaren)
en ben daar erg dankbaar voor.Daardoor krijgt alles een andere glans, je gaat nog meer letten op hoe
alles groeit en bloeit en leeft. Planten, bloemen, bomen en dieren, maar ook op kleine dingen zoals insecten,
bijv. de bijen die druk in de weer zijn voor ons, om te zorgen dat we goede vruchten krijgen, dingen waar
je normaal aan voorbij loopt, omdat het allemaal heel gewoon is, maar het zijn allemaal kleine 'wondertjes.'
Alles heeft zijn eigen functie, en niets leeft zomaar in de schepping, ze hebben allemaal hun eigen waarde.
Je bent dankbaar voor de geuren en kleuren, het mooie vogelgezang en andere geluiden, de zon en regen,
en de natuur helpt je ook om tot rust te komen. Je kunt je hoofd even leeg maken en je gedachten laten
verwaaien in de wind, en de sterke verbondenheid met de Schepper van al dat moois ervaren rondom je.
Daardoor komt er weer ruimte, energie en inspiratie vrij om ook in de alledaagse drukte en haastigheid
staande te blijven. De natuur is een kostbaar goed, is niet ons eigendom, want we hebben het in bruik-
leen gekregen, is ons zomaar geschonken, daarom moeten we er dankbaar van genieten, maar er ook zorg
voor dragen, er zuinig op zijn, niet te veel naar onze hand willen zetten en behandelen met respect. Als je
meer oog hebt voor dat grote wonder, zul je ook sterker beseffen dat die natuur ook heel kwetsbaar is,
we willen meer en meer, zodat Moeder aarde uitgeput raakt. De Schepper en Bron van alle leven vraagt ons
daarom ook om er behoedzaam mee om te gaan, zodat velen na ons ook nog van dat wonder kunnen genieten.
Misschien kunnen we ons beter aansluiten bij het loflied van Sint Franciscus op de schepping, en net als hij
spreken van: broeder zon en zuster maan, en broeder wind en zuster water en broeder vuur en zuster aarde,
het zijn allemaal de mooiste geschenken die we van God in bruikleen hebben gekregen.
(Martien)