Preek van de week

Preek van de week in de tijd door het jaar voor de zondag van de  H. Drieeenheid in het weekend van 15 en 16 juni

Jezus zei tot zijn leerlingen:
Nog veel heb Ik jullie te zeggen, maar jullie kunnen het nu nog niet verdragen.
Wanneer Hij echter komt; de Geest der waarheid, zal Hij jullie tot de volle waarheid brengen,
Hij zal niet uit zichzelf spreken, maar spreken al wat Hij hoort, en jullie de komende dingen aankondigen.
Hij zal Mij verheerlijken, omdat Hij aan jullie zal verkondigen wat Hij van Mij ontvangen heeft.
Al wat de Vader heeft, is het Mijne; daarom zeg Ik:
Hij neemt uit het Mijne en zal het jullie verkondigen.
( naar Johannes 16,12-15)

overweging bij dit zondags evangelie

Drie personen en één God: hoe zit dat nu?
Hoeveel boeken zijn er al niet volgeschreven over het mysterie van de H. Drie-Eenheid?
En hoeveel wijzer zijn we er van geworden, de grootste wijsheid is misschien net als de grote Augustinus,
te erkennen dat dit niet te doorgronden is.
Het gaat om een fragment uit het einde van een evangelie volgens Matteüs:
Jezus vraagt te dopen in de naam van de Vader de Zoon en de Heilige Geest. Het feest van de heilige Drie-eenheid moeten we niet aan geleerden theologen overlaten, het feest staat niet veraf van ons eigen leven.
Je ontmoet God waar mensen elkaar serieus nemen en niet afschrijven, en werken aan een bewoonbare, dus schone wereld.
Je weet dat de Geest van God werkzaam is, waar mensen zorgzaam omgaan met elkaar en met deze aarde.
Dan ervaar je wat een kracht God is, waar mensen elkaar het leven teruggeven.
Zoals een spons doordrongen is van water en erom vraagt uitgeknepen te worden, zo zouden christenen doordrongen kunnen zijn van de Blijde Boodschap.
Wat is die Blijde Boodschap? Dat er een God is die de mens liefheeft. Hoe weten we dat?
Door profeten, maar zeker ook door Jezus, die zo intens met Hem verbonden leefde, dat wij Hem Zoon van God durven noemen.
Hoe kan ik als eenvoudig mens dat Blije Nieuws verkondigen? Wel, Jezus schenkt mij Zijn Geest, die als het mag van mij, zal spreken en werken door mij.
Daar heb je de H.Drie-Eenheid, de puzzel lijkt rond en het lijkt allemaal heel eenvoudig, maar dat is het niet.

In mijn pogen anderen te doordringen van Gods liefde, bots ik vaak op mensen die helemaal doordrongen zijn van het materiële.
En toch is het een uitdaging! Vorige week vierden wij nog dat wij als gelovigen de heilige Geest hebben ontvangen!
Merken mensen aan mij dat ik begeesterd ben of heb ik het vuur van mijn geloof op een waakvlammetje gezet?
Niemand heeft ooit God gezien. Telkens als ik Hem probeer te omschrijven, is Hij weer anders dan ik vermoede, in de Bijbel staat geen enkele omschrijving van God,
het zijn ervaringsmomenten met God in de menselijke geschiedenis, hoe mensen God ervaren hebben.
En toch zijn er altijd mensen die menen dat zij in de wirwar van ons dagelijks leven, precies weten hoe God er uit ziet, en wie Hij is,
ze praten over Hem alsof ze bij Hem in de klas gezeten hebben.
Maar al te vaak speelt in het beeld dat ik van God heb, mijn eigen menselijke ervaring een grote rol, soms vertelt dat meer over mijzelf dan over God.
Als je leeft met de hulp van de H.Geest, en erdoor geïnspireerd wordt, wordt je leven anders, je wordt niet groter of sterker,
intelligenter of zo, maar toch wordt je leven anders.
Je leven krijgt meer kleur, meer licht, meer warmte, je hebt dan meer moed en vreugde, net zoals er ergens zonlicht opvalt.
Het betekent niet dat je niet meer ziek zult worden, of opeens alles kunt, maar je krijgt een ander zicht, omdat er een ander licht op je leven valt, het licht van Gods liefde, dat is het geheim van de Drie-Eenheid, dat die zon altijd schijnt, mag je vandaag vieren!
Je mag fier zijn op je geloof, wat anderen er ook van mogen denken, je staat er niet alleen voor: 'Ik ben bij jou, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.'
Wie krijgt zo'n garantie? Alleen God kan mij die geven, zelfs over de grens van de dood heen.
( preken.be + embe)
**********************************************************************************************************************************************

Verhaal van Augustinus
Heel lang geleden leefde er een grote geleerde, hij kende de hele bijbel en dacht veel na over God.
Maar één ding begreep hij niet, hij had in de bijbel gelezen dat God uit drie personen bestond: Vader, Zoon en Heilige Geest.
En toch bestaat er maar één God, dat begreep hij niet, jarenlang liep hij daarover te piekeren.
Op een dag was het mooi weer, Augustinus dacht: 'laat ik vandaag maar eens een wandeling langs het strand gaan maken.
Aan het strand zie je de oneindige zee, en kun je goed aan de oneindige God denken die zee en land gemaakt heeft'.
Zo ging hij naar het strand, al wandelend dacht hij weer aan het grote geheim van God.
Toen zag hij opeens in de verte een jongetje dat een kuiltje in het zand gegraven had, en met een emmertje naar de zee liep.
Hij schepte zijn emmertje vol water en liep terug naar het kuiltje, dan goot hij het emmertje leeg, en liep weer terug naar de zee.
Terwijl Augustinus dichterbij kwam bleef het jongetje maar heen en weer lopen om water te halen.
Toen Augustinus bij het jongetje gekomen was bleef hij verwonderd staan kijken, 'Wat doe jij nu?' vroeg hij aan het jongetje.
'Ik ben de zee aan het leegscheppen', antwoordde het jongetje. 'Ik ga de zee in mijn  kuiltje scheppen'.
Augustinus begon heel hard te lachen.'Maar dat kan toch niet', riep hij uit.'die grote zee past toch nooit in jouw kleine kuiltje,
dat kuiltje is veel te klein om de zee te bevatten'.
Het jongetje goot zijn emmertje leeg en keek op. Hij zei:'U bent de grote geleerde Augustinus hè?
U denk na over God, U wilt begrijpen dat Hij Vader, Zoon en Geest is en toch één God.
God is net als de grote zee, en uw verstand als een klein kuiltje in het zand, hoe kan die kleine mens nu die Grote God helemaal begrijpen.
Dat kan toch niet? Ons verstand is te klein om God te bevatten.
Augustinus stond perplex, met verbaasde ogen staarde hij voor zich uit, toen hij weer opkeek was het jongetje verdwenen.
*************************************************************************************************************************

Vertrouw op Mij,
In de stilte van de nacht kwam God tot mij en Zijn stem sprak in mij:
'Mijn kind, waarom lig je zo te piekeren en maak je je zorgen over alles wat misschien nog komen gaat?
Weet je niet dat Ik erbij ben als jij beproefd wordt en door het donker gaat?
Weet je niet, dat Ik het donker in je leven tot een helder, stralend licht zal omvormen,
het licht van wéten, van vertrouwen en van liefde?

Die stem, zo diep in mij, zo rustgevend en vertrouwenwekkend, trok mij weg uit de verwarring
van mijn gepieker en mijn zorgen en legde een stille glimlach op mijn gezicht.
Het was de kracht die in Zijn woorden besloten lag, waardoor dat als vanzelf gebeurde.

Toen hoorde ik opnieuw Zijn stem: 'Weet je, alles wat je overkomt en alles waar jij in jouw leven
doorheen moest gaan, het zijn de lessen die Ik je gegeven heb.
Ik weet immers hoe groot jouw liefdeskracht is en jouw vermogen om anderen bij te staan.'

'Maar deze stille krachten lagen tot nu toe in het verborgene te sluimeren in de diepte van jouw ziel.
En daarom leidde Ik jou door die ervaringen heen die dat alles aan het licht brengen in jou.
Zodat je wordt als een boom, waar de vogels beschutting vinden en waaronder mens en dier een schuilplaats vinden.'

'Wees niet bang, Ik ben bij je als je door het donker gaat, en Ik ben jouw kracht als jij je zwak en weerloos voelt.
Ik ben het antwoord op al jouw vragen, het licht in het donker.
Vertrouw je maar aan Mij toe.'

Toen bemerkte ik hoe het laatste donker weggleed uit mijn hart en dat diepe vreugde mij vervulde.
En ik voelde tot diep in mijn hart, sterk als een weten, dat ik er niet alleen voor stond,
maar dat Hij altijd bij mij was en mij leiden zou op mijn weg.
(Hans Stolp)