Veertigdagentijd - derde zondag
Kort voor Pasen begaf Jezus zich naar Jeruzalem,
en Hij zag hoe men in de tempel dieren verkocht en geld zat te wisselen,
en Hij zei:'Weg ermee! Maak van het huis van mijn Vader geen markt!'
(naar Johannes 2,13-14.16)

Overweging bij dit zondags evangelie
God woont in alle mensen
Jezus bezoekt de tempel van Jeruzalem, en wordt geconfronteerd met een soort markthal.
Hij gaat de confrontatie aan met de handelaren en geldwisselaars, Hij is echt kwaad als Hij
dit allemaal ziet, en mept ze met een zweep de tempel uit, beschrijft Johannes in zijn evangelie.
Blijkbaar heeft Jezus zich groen en geel geërgerd aan het soort koehandel in het brengen van
offers, met bijv. tortelduiven, schapen of runderen om maar in de gunst van God te komen,
die hen dan zou beschermen en dat ze hiermee hun fouten konden afkopen. Het brengen van offers
in die tijd was bedoeld om God te vriend te houden, en dat was belangrijk als je dat deed, want dat
gaf je dan een goed gevoel. En omdat in Jezus' tijd het volk van Israël vooral een agrarisch volk was,
namen ze dus een dier van hun eigen mee als offerdier voor het offer aan God. Maar Jezus denkt hier
heel anders over en zegt:'Nee, wil je God de Vader eren, dan moet je vooral goed zijn voor je mede-
mensen, want God woont in hen, en dat is véél belangrijker dan tussen de stenen van de tempel.'
Jezus werd niet zo vlug boos op zondaars, zoals bijv. tollenaars en publieke vrouwen, maar wel op
mensen die schijnheilig deden, en zich zelfvoldane vromen voelden want zij tasten de eer van God aan.
Jezus zei ook: 'Maak van het huis van mijn Vader geen markthal, want godsdienst is geen handel met 
mijn én jouw Vader.' Dat was ook de reden dat Maarten Luther in de middeleeuwen protesteerde tegen
de aflaten handel, voor geld kon je bij wijze van spreken genade kopen, en met dat geld werd de kerk
in stand gehouden, hij werd toen als ketter uitgemaakt. Maar als we bidden onderhandelen we ook weleens:
'O.L. Heer, ik ga regelmatig naar een viering, probeer elke dag voor U tijd vrij te maken, en ben bereid om
anderen vooruit te helpen, zou U mijn intenties willen verhoren?'Jezus leert ons dat de ware godsdienst
altijd een dienst is van bevrijding van de mens, Hij reageert hiermee tegen een godsdienst die verstard is
tot een instituut, met regels, wetten en gewoonten waar niet enkel de mens maar ook God 'gevangen' wordt.
Daarom vervolgt Hij:'Breek die tempel van starre structuren af, want Ik wil samen met jullie een 'levende'
geloofsgemeenschap op bouwen, die niet om zichzelf draait, maar die zich zelf tot doel stelt om de gelovigen
de nabijheid van God te laten beleven.' Hij vertelt verder:'Een geloofsgemeenschap die haar regels toetst aan
Mijn Blijde en Goede Boodschap, en brengers van vreugde en enthousiasme zijn, en waar vieringen plaatsvinden
waar de mensen zich thuis voelen, omdat ze de 'gewone' taal begrijpen en zich opgenomen voelen en er gesterkt
uitkomen in het bewust zijn dat O.L.Heer hen ook in hun dagelijks leven nabij is, dan ben je op goede weg bezig!'
'Breek die tempel maar af; zegt Jezus ook tegen je, als godsdienst en je leven elkaar niet meer verdragen.'
'Breek die tempel maar af; als je 's zondags de viering bijwoont, maar je er daarna niet naar gedraagt als
een gelovige.''Breek die tempel maar af; als je wel het huis van mijn Vader bezoekt, maar geen hand uitsteekt
naar iemand die hulp nodig heeft.''Breek die tempel maar af; als je het Onze Vader bidt, maar je naaste niet
wilt vergeven.''En ook waar het Brood wordt gebroken en samen gedeeld met je mede gelovigen, maar je niet
wilt delen met de armsten en mensen in nood in onze wereld.' 'Als dat zo allemaal is', zegt Jezus, heb Ik een
hekel aan je rituelen, en wil Ik ook je gezangen niet meer horen, zolang je me enkel eert met je lippen,
maar met je hart ver van Mij af bent.' Deze veertigdagentijd vraagt van ons ook een 'tempelreiniging' van
je eigen hart, wil je God zoeken of ontmoeten, dan moet je niet alleen aan een kerk denken, maar... zeker
ook aan je medemens. De tempel is het huis van God, daar is God te ontmoeten, dat idee leefde heel sterk bij
de Joden toentertijd. Maar Jezus denkt daar echter anders over en verteld:; God woont ook in Mij en is ook
in Mij te ontmoeten, net als bij jou! Mijn en jouw Vader aanbidden en dienen doe je niet met van alles te
offeren, maar door dienstbaar te zijn aan je medemens. Het gaat niet om het stenen gebouw, maar het gaat
om jou, jij bent een 'levende' steen in de geestelijke tempel die Jezus zelf is, als je aan zijn Goede Boodschap
handen en voeten geeft. Zoals Jezus ook verwijst naar zichzelf,'Breek deze tempel maar af en ik zal hem in drie
dagen weer opbouwen', zijn vrienden en de Joden begrepen Hem niet. Het had nl. zesenveertig jaar geduurd om
de tempel in Jeruzalem te bouwen, en Jij gaat hem in drie dagen weer opbouwen?' Dat kan toch niet. Maar Jezus
bedoelde hiermee zijn eigen lichaam, pas na zijn opstanding uit de dood, begrepen zijn vrienden wat Hij toen
gezegd had. Jezus is de 'geestelijke tempel', waarin wij worden samen gebracht, om samen te bidden en te vieren
en... zijn zending (Boodschap) voort te zetten.
( preken.be + Martien)
**************************************************************************************************

Vasten
Wanneer je vast, zwaai dan de luiken van je strakke denkbeelden wijd open,
en laat een frisse wind naar binnen stromen.
Wanneer je vast, speur naar de wortels die je ziel verharden en hak ze uit,
tot je minzaam eenieder tegemoet kan komen.
Wanneer je vast, schep dan een nieuwe orde in je wereld
zodat je lotsverbonden raakt met ieder mens,
die brood of recht ontbeert.
Deel in die mate dat zijn honger wordt gestild.
Wek hoop die dagelijks en voor ontelbaren een weg aanlegt naar Pasen.
*******************************************************************

Veertigdagentijd

Veertig dagen geeft Gij me de tijd, God,
om te delen wie ik ben en mezelf van anderen te ontvangen.

Gij leert me, God, dat woestijnen plaatsen van ontmoeting
kunnen zijn, als ik me open stel voor uw aanwezigheid,
in elke mens.


Jezus bidt in doodsangst tot zijn hemelse vader

Het was zijn laatste avond, en Jezus wist dat Hij die avond gevangen zou worden genomen,
en de andere dag aan het kruis geslagen. Hij ging naar de Hof van Olijven om daar te bidden.
En daar overviel Hem een hevige angst voor het lijden, dat Hem te wachten stond.
Hij viel op zijn aangezicht neer en bad tot zijn hemelse Vader:'Mijn Vader, als het mogelijk is,
laat die lijdenskelk dan aan Mij voorbijgaan; maar niet zoals Ik wil, maar zoals U.'
De angst werd zo erg, dat Hij zelfs bloed begon te zweten, tot driemaal toe vroeg Hij de
hemelse Vader, dat Hij toch niet al dat lijden zou hoeven te ondergaan.
Maar iedere keer voegde Hij eraan toe:'Niet mijn wil, maar uw wil geschiede.'

Jezus heeft ter liefde van ons die doodsangst willen verduren.
Maar Hij gaf ons daarbij een voorbeeld, hoe we bij alle kruisen en moeilijkheden,
moeten bidden:'Vader, niet mijn wil, maar uw wil geschiede.'