Preek van de week

Preek van de week voor de derde zondag van de Advent
zondag – Gaudete - verheugt U

Toen de mensen aan Johannes vroegen wat ze moesten doen,
antwoordde Hij hun:’ Wie twee stel kleren heeft, moet delen
met iemand die niets heeft, en wie te eten heeft, moet
hetzelfde doen.'
(naar Lucas 3,10-11)

0verweging bij dit evangelie

Wat moeten we doen?

Vorige week zette Johannes de Doper zijn toehoorders aan tot een 'doop van bekering tot vergeving van de zonden',
en hij voegde eraan toe:'Bereid de weg van de Heer, maak zijn paden recht.' Zijn woorden maakten indruk, want velen
kwamen naar hem toe, om hem te vragen wat ze moesten doen, wat moeten wij doen om gelukkig te zijn?' Hun vraag is
ook onze vraag: weg van verlangen. Volgens Lucas vragen de mensen wel drie keer, wat ze dan moesten doen in hun dage-
lijks leven. Het antwoord van Johannes is: 'Jullie hoeven geen bijzondere dingen te doen, je moet de gewone dingen doen,
waar je voor staat en die goed doen.' Hij haalt daarbij twee groepen aan die door de Joden veracht worden: het zijn
tollenaars en soldaten, mensen in dienst van de gehate Romeinse bezetter. Tegen de tollenaars/ambtenaren, die hun taak
hebben om belastinggeld op te halen, zegt hij: 'Wees eerlijk, vraag mensen niet meer tol dan ze kunnen opbrengen en is
voorgeschreven, en steek het niet in eigen zak.' Tegen de soldaten zegt Johannes:,
‘ Plunder niet, en ben tevreden met je soldij, misbruik je positie niet.' Wat Johannes de Doper vertelt, gaat allemaal over
bekering/bezinning, doe het goede, deel je leven met elkaar en deel waarvan je genoeg hebt bijv. voedsel en kleding zegt hij.
Drie keer vragen de mensen: 'Wat moeten wij doen?' In deze adventstijd is het goed om aan jezelf ook eens die vraag te
stellen, als je denkt dat je in je leven niets hoeft te veranderen, of dat er in deze wereld niets hoeft te veranderen, dan sta
je niet met twee voeten op de grond. Want een betere wereld wordt ons niet in de schoot geworpen, daarvoor zullen we onszelf
moeten inzetten, het gaat er eigenlijk om hoe we ons leven met elkaar delen, of we tijd en aandacht hebben voor elkander, en
of we ons ook echt verbonden voelen met anderen, en niet enkel denken aan eigen belang en gemak. Er wordt nogal eens zorgelijk
gesproken over het gemeenschapsgevoel, dat bij veel mensen minder wordt in de maatschappij van nu, we zitten in een proces
van steeds meer individuen, die alleen tijd en aandacht hebben voor zichzelf, dat is geen gezonde ontwikkeling. Maar gelukkig
zijn er ook nog velen die wel uren steken in hulp en activiteiten voor ouderen, zieken, gehandicapten en eenzamen, en dat is
feitelijk wat Jezus van ons vraagt in zijn Blijde Boodschap. Verwachten we Jezus nog? Verwacht ik dat Hij iets betekent in mijn
leven? Alleen dan kun je zijn geboorte echt vieren als Kerstmis, zijn geboortefeest, en anders ... dan gaat het weer voorbij,
zonder dat er iets veranderd in je, misschien dat de 'adventsprofeet' Johannes de Doper je kan helpen. Advent is ook dromen,
dat Jezus zal komen, het is ook een voorbereiding op Hem, Hij komt weer dichterbij. Historisch gezien is Jezus al in onze
wereld verschenen, en heeft zijn levensweg op aarde voltooid, maar geestelijk gezien blijft Hij telkens opnieuw komen in het
leven van vele mensen die voor Hem open staan, en er aandacht voor hebben. Door zich te verdiepen in Zijn leven, groeit er bij
mensen die naar Hem uitzien, en er steun bij vragen ook een verlangen om te leven in de Geest van Jezus.
(preken.be + Martien)
******************************************************************************************************************

Uw droom

Heer,
geef mij de durf om regelmatig de 'woestijn' van de stilte op te zoeken,
en met U alleen te zijn.
Leg uw droom in mijn binnenste, en laat mij ontdekken wat U van mij wilt.
Want alleen dan kan ik in uw naam vreugde brengen aan mensen,
en een 'begin zijn van uw Goede Boodschap' voor mensen die het nodig hebben.
Ik weet wel dat ik niet héél de wereld kan en moet veranderen,
maar laat ik beginnen met mijzelf, en mijn naaste omgeving,
zodat U ook in mij mens kunt worden.
**********************************************************************

Open mijn ogen

Wat moet ik doen, om me voor te bereiden op uw komst, Heer?
Soms stel ik me die vraag ook wel eens,
net zoals de mensen ten tijde van Johannes de Doper.
En niet altijd is het antwoord even duidelijk.
Ik voel wel dat U mij uitdaagt om solidair te zijn.
Maar hoe ik dat concreet kan maken in mijn leven van elke dag,
blijft vaak moeilijk.
Open daarom mijn ogen, Heer,
om te zien waar en in wie u vandaag opnieuw geboren wordt.
(Erwin Roosen)
********************************************************

U herkennen

In deze voorbereidingsdagen voor Kerstmis, bid ik tot U, Heer,
dat ik nooit de hoop mag verliezen, ondanks dingen die tegenzitten.
Dat ik niet vlucht in de glitter en schone schijn.
Dat ik in deze adventstijd, wakend blijf uitzien naar de vervulling
van uw beloften, uw komst in deze wereld, in de duisternis van mijn bestaan,
en in de leegte van mijn behoeftig mensenhart.
Dat ik in mijn verlangen naar vrede en gerechtigheid, U mag herkennen in al wat
klein en kwetsbaar is, in het kindje in de kribbe,
in het kindje voor wie in de herberg geen plaats was.
Dat ik nooit de hoop verlies, maar vol vertrouwen uitzie naar jou komst, Jezus.
**********************************************************************

Proberen te groeien

Heer,
bij U is er plaats voor iedereen,
maar vooral voor wie het moeilijk heeft
of buiten gesloten wordt.
Laten we nooit iemand aan de kant zetten,
maar proberen aandacht te schenken.
Help ons om in deze adventstijd te groeien,
en ons hart te openen, zodat de wereld rondom ons
mag worden zoals U hem hebt bedoeld:
een wereld waar uw Licht van vrede mag schijnen.