Preek van de week voor de tweeëndertigste zondag door het jaar voor 7/8 november 2020

'Omdat de vijf domme bruidsmeisjes te weinig olie hadden meegebracht
voor hun lampen, waren ze weg toen hun heer aankwam.
Daarom zeg Ik het ook tegen jullie: 'Wees dus waakzaam!'
( naar Matteüs 25,1-13)

overweging bij dit zondags evangelie

Met of zonder brandende olie, wat is wijs?

'Het is uit het leven gegrepen', zo zou je de parabels, verhalen en gelijkenissen van Jezus
kunnen omschrijven. Hij maakt gebruikt van personages, gebeurtenissen en situaties vanuit
het gewone alledaagse leven uit zijn tijd in Palestina. Zijn volgelingen en toehoorders kunnen
zich daarin gemakkelijk herkennen, bijv. in het werk van een schaapsherder, wijnbouwer, visser
of boer, maar ook van feesten e.d. inderdaad allemaal voorbeelden uit het leven gegrepen.
Jezus gebruikt juist deze voorbeelden uit het gewone leven, om altijd iets diepers duidelijk te maken.
Zo ook deze keer, wanneer Hij vertelt over een huwelijk in zijn tijd wanneer de bruidegom op de
vooravond van zijn gearrangeerd huwelijk ( wat nog in vele landen de norm is) zijn bruid gaat ophalen
in het huis van haar ouders. Het was niets bijzonders als de bruidegom lang weg bleef, want er moest
langdurig onderhandeld worden over de bruidsschat, ondertussen stonden vele mensen, muzikanten
en bruidsmeisjes te wachten voor de feestelijke huwelijksceremonie. De bruidsmeisjes zorgden voor licht,
met hun olielampen en daarom brachten ze altijd genoeg olie mee, omdat het wel even kon duren.
Zoals ook in het voorbeeld van Jezus, werd het laat in de avond en wat blijkt, vijf van de uitgekozen
bruidsmeisjes had te weinig olie bij zich om hun lampen nog langer brandend te houden en misten daarom de
bruidegom. Ze hadden aan de andere vijf bruidsmeisjes gevraagd of ze wat olie wilde delen, maar zij
weigerden om een beetje lampenolie af te staan, ze zeiden: 'Als we met jullie onze olie delen, hebben we
misschien te weinig voor ons allemaal, dus daarom delen we niet!' 'Wat zijn jullie toch egoïstisch' zeggen de
andere vijf tegen hun. Is het niet eigenaardig dat Jezus een parabel vertelt waarin Hij egoïsme aanprijst?
Hij die in woorden en daden precies het tegenovergestelde van egoïsme is, en zegt: 'Ik heb maar één gebod:
Bemin God bovenal en je naaste zoals jezelf.' Doch die vijf slimme meisjes lijken niet echt veel van hun naaste
te houden, want delen? Ho maar! De bruidegom in dit verhaal is natuurlijk Jezus (God) die komen zal.
In deze parabel gaat het om twee groepen bruidsmeisjes, de domme ( niet toegewijde) en de verstandige
( toegewijde). Eigenlijk gaat het niet om verstandelijk dom of slim, maar waarover het wel gaat is: het al dan niet
openstaan voor datgene waarvoor Jezus staat: welzijn en geluk voor iedereen, en voor een andere en betere
samenleving. De bruidsmeisjes die opwacht stonden met tè weinig olie voor hun lamp hebben daar geen oog voor,
zij zien enkel zichzelf en denken niet verder dan die dag, de andere hebben wél genoeg olie bij; het gaat om de olie
het 'vuur' in ons en mij dat ons aanwakkert om je in te zetten voor de Blijde Boodschap van Jezus. De 'lamp' in mij
moet eigenlijk altijd branden, op welk moment en situatie dan ook. De verstandige meisjes uit deze parabel worden
bepaald niet voorgesteld als 'toffe grieten', want ze vertikken het om hun lampenolie te delen, die olie nl. is al
het goede wat in je zit bijv. naastenliefde, of je drijfveer en hoop. Jezus spoort ons in dit verhaal aan om ook waakzaam
te zijn en niet betweterig, egoïstisch of met een 'kort lontje' door het leven te gaan, maar oog en hart voor anderen
te hebben. Waakzaam blijven op de weg die je kiest, niet die van jezelf maar de weg die leven geeft, écht leven samen
met je medemensen. We weten vaak allemaal wat we op een dag allemaal willen of moeten doen, maar daar komt God
vaak op het tweede plan, daarom waarschuwt Jezus dat je God zult mislopen als je niet bereidt bent Hem in je leven een
plaats te gunnen. Ben ik wijs of dom? 'Wees waakzaam', zegt Jezus want je kent dag nog uur, en werk als het even kan
mee aan dat Rijk van gerechtigheid, en leef niet enkel voor jezelf, lééf en maak van deze wereld een wereld naar mijn
Vaders droom. De conclusie van deze Blijde Boodschap is heel eenvoudig; Jezus heeft vriendschap met je gesloten, Hij
vraagt van je wat toewijding en trouw, van die kleine attenties (de olie) voor anderen die de vriendschap met Hem
onderhoudt. En om je een beetje op weg te helpen zegt Hij ook:'Wat je doet voor de minste der Mijnen, dat doe je ook
voor Mij!', zonder daadwerkelijke liefde gaat je geloof dood! Vriendschap met Jezus vraagt een beetje toewijding en
trouw aan elkaar, doe je daar niet veel mee dan geraakt de vriendschap op een laag pitje, en dat is 'dom'. Maar onderhoudt
je die vriendschap d.m.v. die kleine attenties en aandacht voor anderen, dan groeit deze vriendschap tot een samen zijn
met Hem, en dat is 'verstandig'. Echter veel mensen denken: ik geloof in God en ga naar de kerk, dan luistert God wel naar
me wanneer ik Hem nodig zou hebben, doch zo werkt het niet, God komt niet wanneer je Hem nodig hebt, Hij komt wanneer
het Hem uitkomt, op zijn eigen tijd. Die olie moet er eigenlijk altijd zijn, zeker op het moment dat God naar je toekomt om
je op te halen, we kennen dag nog uur, maar dan wordt je olie gemeten. Hopelijk heb je voldoende olie, misschien kun je er
nog kopen als de 'winkel' nog open is, anders kom je te laat!
(preken.be + Martien
*************************************************************************************************************

Gebed

U maakte ons met ogen en U gaf ons het licht,
vergeef ons: onze naaste viel buiten ons gezicht.

U maakte ons met oren en U gaf ons het woord,
vergeef ons: onze naaste werd niet door ons gehoord.

U maakte ons met voeten en U gaf ons de kracht,
vergeef ons: onze naaste heeft tevergeefs op ons gewacht.

U maakt ons met handen en U gaf ons het werk,
vergeef ons: onze naaste heeft niets van ons gemerkt.

Wij vragen U om liefde, want die doet niemand pijn,
Heer, geef ons voor de naaste het licht van U te zijn.
****************************************************

St. Maarten

Romeinse soldaten hadden een rode mantel om,
Maarten had ook zo'n rode mantel om toen hij een bedelaar tegenkwam.
Hij wilde de arme niet voorbijgaan, Maarten geloofde met vol enthousiasme in:
'Ik was naakt en jij hebt Mij gekleed!' die uitspraak schoot door zijn hoofd 'snachts
en hij droomde zelfs dat God in die zwerver schuil ging.
De helft van zijn mantel was van hemzelf, de andere helft was van de Romeinse staat.
Dus hij scheurde de mantel in tweeën, en gaf zijn eigen deel aan de arme bedelaar.
De mantel maakte Maarten tot soldaat, maar hij wàs geen soldaat, hij was eigenlijk
een avonturier uit Hongarije en op reis naar Frankrijk.
Later werd hij bisschop van de stad Tours, tegen wil en dank maar uitgeroepen door het volk.
Maarten was een monnik, en een mens die zich liet raken door de ellende van een medemens,
en dat 'geraakt-worden' zag en aanvaarde hij als een wenk van God.