Preek van de week

Preek van de week voor de vierde zondag van de Advent 19/20 december 2020

De engel Gabriël werd door God gezonden naar Maria.
'Ik groet je, gezegende', zei hij. 'Je zult moeder worden,
want God is met je. Kracht van de Allerhoogste zal je overschaduwen.'
( naar Lucas 1,26.28.31.35)

overweging bij dit zondags evangelie

Maria, onze moeder van alle gelovigen

Op het einde van deze Advent, vijf dagen voor Kerstmis, richten we onze ogen op Maria,
die fantastische moeder van Jezus, én onze moeder. Een engel Gabriël genaamd, werd van
Godswege gezonden naar Maria, zo lezen we in het verhaal van Lucas. God dringt zich niet op,
integendeel, Hij vraagt via een engel aan een gewone jonge vrouw of ze de moeder wil worden
van zijn Zoon. En die jonge vrouw is niet van koninklijke of keizerlijke huize en ook niet van
vooraanstaande komaf, nee, het is een gewoon eenvoudig gelovige vrouw uit het volk.
Immers, God wil niet alleen onder de machtigen en de rijken wonen, maar onder alle mensen,
en Hij kan dat alleen als mensen ja zeggen op zijn vraag. Maria woonde in een klein dorpje
Nazareth geheten in een toen nietszeggende landstreek Galilea, dus uit Nazareth kon ook
niet veel goeds komen, en uitgerekend Maria krijgt deze bijzondere boodschap:'De Heer is met jou...
je hebt genade gevonden bij God... je zult een zoon ter wereld brengen... Hij zal Zoon van de
Allerhoogste genoemd worden.'Het antwoord van de verbaasde Maria hierop in dit 'beeldverhaal':
'Ik, hoe kan dat, ben ik dat wel waardig? Plotseling en onverwacht zag zij zich geplaatst voor een
opgave die haar mogelijkheden ver te boven ging. De grootste gaven van God moet je niet zoeken,
je kan je er alleen voor openstellen. Maria heeft haar leven zelf niet gepland, zij heeft zich gewoon
ter beschikking gesteld voor Gods plan met haar, als je daar even bij stil staat en daarover nadenkt,
is dat toch wel iets héél bijzonders. Door Maria zocht God de verbinding met ons mensen, en als mens
was Maria vrij om hierop in te gaan. Zij mocht de vraag stellen:'Hoe kan dit geschiedde, omdat ik  geen
gemeenschap heb met een man.' Maar bij God is niets onmogelijk! God wacht geduldig af totdat Maria
met haar antwoord in overeenstemming is gekomen. Ben ik ook bereid om God in mijn leven toe te laten?
Is mijn antwoord 'ja' op zijn vraag te mogen leven onder ons en in mijn leven? Hij stelt ons immers dezelfde
vraag als die aan Maria; of Hij in mijn leven mag wonen. Niet in een villa met rijke versierselen, maar in mijn
doen en denken van elke dag, is mijn antwoord net als van Maria:'Mij geschiede naar uw woord?'En dit woord
van God is een woord van liefde, vrede, barmhartigheid en gerechtigheid. Zeg ik 'ja' aan dat woord, of heb
ik de neiging om mezelf voor te houden dat het niet mogelijk is om God in mijn leven toe te laten, omdat het
onmogelijk is dat God in mensen woont, dus ook niet in mij. Maar als je goed luistert, hoor je dezelfde
woorden als de engel Gabriël tot Maria zei:'Voor God is niets onmogelijk', dat deze uitspraak voor altijd tot
mij mag doordringen en de kern van mijn geloof mag zijn. Het is dus niet onmogelijk dat ik probeer te leven
naar zijn woorden, het is ook niet onmogelijk dat ik respect heb voor zijn schepping en voor de mensen om
me heen. Het is niet onmogelijk dat ik leef naar zijn liefde en dat ik net als Hij voor anderen wil zorgen:
voor eenzamen, armen, zieken en kansarmen zoals Jezus dat ook deed. Het is niet onmogelijk dat ik zijn hart
ben vol mee-voelen, zijn ogen vol mee-leven en zijn handen vol mee-hulp voor mensen in nood. Het meest wonder-
baarlijke in het geloof van Maria is, dat zij nooit hopeloos is geweest, niet bij de geboorte van Jezus in de stal,
niet bij de vlucht naar Egypte en ook niet bij het verlies van haar Kind aan het kruis. In het hart van Maria bleef
het licht van haar trouwe geloof branden. Maria's geloof was vervuld van hoop, van zekerheid dat God trouw blijft
aan zijn woord, ook als je dat niet ziet, zo is Maria voor ieder van ons een voorbeeld, een Moeder in het geloof.
Gods roepstem zal ook proberen in mijn leven door te breken, ook ik kan mijn leven niet plannen en ook mijn
toekomst niet berekenen, het leven komt naar je toe en je toekomst wordt vaak door omstandigheden gevormd
en dat is vaak anders dan je zou willen. Het komt erop aan dat ik evenals Maria, mij ook durf open te stellen en
toe te vertrouwen aan God, en zoals Maria zal ook ik niet alles begrijpen, maar naar Maria's voorbeeld mag ik niet
hopeloos worden, ook als er van alles lijkt tegen te zitten. Laat voor mij Maria een teken zijn dat God trouw is,
dat Hij met mij is, dat in deze Advent mijn verlangen naar Kerstmis gegroeid mag zijn, met ruimte in mijn hart
voor de geboorte van het Kind Jezus, én in elk van ons.
( preken.be + Martien)
****************************************************************************************************

De menswording

Het wonder van de menswording gebeurt niet in een zee van licht,
niet in straten vol glitter en niet in de verblindende veelheid kerstversiering,
en ook niet bij wie uit is op macht.
Maar naamloos, geborgen, misschien in het holst van de nacht.

Op plaatsen, ontelbaar, waar het leven wordt doorgegeven,
waar het brood van vertrouwen vanzelfsprekend met ieder gedeeld wordt,
waar niemand te min is, geen levende ziel onbelangrijk.

Waar je als vreemde een thuis vindt, waar eenzaamheid wordt verzacht,
pijn niet vergeten, en angst niet meer hoeft.

Waar men grootmoedig een stap zet, en nog één en nog één,
naar verzoening en eindelijk vrede.

Het Kind van de hoop wordt steeds weer geboren uit mensen,
God, wat een wonder.
*********************************************************************

Gebed

Jezus wijst ons de weg naar een leefbare aarde,
een wereld waarin iedereen menswaardig kan leven.
Schenk ons de kracht om die weg te gaan, de weg van zorg en aandacht voor elkaar,
voor jong en oud, voor vrienden en vreemdelingen.
Moge wij zo uw vrede en vreugde zichtbaar maken bij onze medemensen.