Preek van de week

Preek van de week voor de vierde zondag van de Veertigdagentijd 28/29 maart 2022

Halfvasten Zondag Laetare - verheug je, wees blij.


(afbeelding van Rembrant's schilderij, en van het hele mooie boek
van Henri Nouwen, titel: Eindelijk thuis)
Toen de jongste zoon, die zijn deel van de erfenis verkwist had,
terug naar huis kwam, zag zijn vader hem al in de verte aankomen.
Snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem.
(naar Lucas 15,14.20)

overweging bij dit zondags evangelie

Parabel van vader en twee zonen

De Blijde Boodschap is geschreven voor alle tijden en alle mensen, en in die verhalen kunnen we onszelf
terug vinden. Zoals deze keer in een van de bekendste parabel (beeldverhaal) die Jezus vertelde, over
de 'verloren zoon'. Het is opgeschreven door Lucas, hij beschrijft daarmee hoe God omgaat met mensen
die verkeerde dingen doen. Jezus vertelt dit verhaal naar aanleiding van opmerkingen van de Farizeeën
en schriftgeleerden over Hem, omdat Hij omgang had met zondaars en tollenaars, met minder goede mensen
volgens hen, waar Hij ook mee ging eten, zij ergerden zich daar bont en blauw aan. Zij beschouwden zich-
zelf als brave en oppassende gelovigen, maar zij zijn niet in staat om te vergeven of barmhartigheid te tonen
jegens anderen. Jezus vertelt deze parabel met een duidelijke boodschap, een vader heeft twee zonen, de
oudste zoon is een oppassende en hardwerkende jongen, die alles doet wat zijn vader hem vraagt. De jongste
zoon is meer een losbol, die graag de bloemetjes buiten zet, werken op de boerderij en op het land vindt hij maar
niks, hij wil de wijde wereld in, met het erfdeel van zijn vader, maar hij maakt er wel een zooitje van, van het
losbandige leven, hij reisde lange tijd rond en gaf zijn geld uit aan dure feestjes, hij vindt dat hij nu écht leeft.
Hij denkt vrienden te hebben, maar zij willen enkel van hem profiteren, tot zijn geld echt op is. Er kwam een
hongersnood waar hij verbleef, hij had veel honger, en om aan eten te komen ging hij werken bij een varkensboer.
Hij krijgt spijt van zijn gedrag, en gaat
met hangende pootjes weer terug naar huis, met zijn vader in gedachte. Zijn vader ziet hem in de verte aankomen,
gaat hem tegemoet, omarmt hem en zegt:'Je was dood en bent weer levend geworden,'zijn vader vergeeft hem
alles en wil een feestje geven voor hem. Zijn vader was op ieder moment van de dag in gedachten bij zijn jongste
zoon, en stond ook vaak op de uitkijk naar hem. Zijn oudste zoon, heeft het er moeilijk mee, hij minacht zijn
jongere broer die een losbandig leven ging leiden, en wil niets met hem te maken hebben, hij sluit zichzelf buiten
van het feest dat zijn vader geeft voor de terugkomst van zijn jongste zoon. Hij neemt het zijn vader écht kwalijk
dat die een feest geeft voor zijn broer, die nietsnut, maar zijn vader zegt echter tegen zijn oudste zoon:'Jongen,
je bent altijd bij mij geweest, meegewerkt en alles voor mij gedaan, en daarom wil ik ook alles met je delen,' maar
de oudste zoon had nooit echt een band met zijn vader gehad. Jezus wil de schriftgeleerden en de farizeeën,
maar ook ons duidelijk maken, dat zijn Vader geen straffende God is, maar een barmhartige God, die steeds weer
nieuwe kansen wil geven aan iedereen die wel eens in de fout is gegaan, en daar gaat deze parabel van Jezus eigenlijk
over. Zelf zijn we misschien ook weleens op een verkeerd padje geweest, en je ook een verloren zoon of dochter gevoelt,
God is blij als we ons weer bekeren en terugkeren op zijn weg, want Hij laat zijn hart spreken tot ons en omarmt ons
weer. Deze parabel gaat dus ook over jou en mij; wil ik ook deelnemen aan het feest van Gods barmhartigheid in deze
veertigdagentijd? Jezus vertelt in dit beeldverhaal eigenlijk over zijn Vaders boodschap, dat we voor Hem niet bang
hoeven te zijn:'Als jullie doen zoals Ik, dan is God mijn en jullie Vader én Moeder ineen!'
(preken.be + Martien)
***************************************************************************************************

Feest en vrolijkheid

Toen de jongste zoon, verloren gelopen was in de wijde wereld, maar uiteindelijk
met een klein hartje weer naar huis terugkeerde, zei zijn Vader:'Feest en vrolijkheid
moet er zijn, want mijn zoon was 'dood' en is weer levend. Hij was verloren, en is
weer terug gevonden. Deze parabel van Jezus, leert ons dat zijn en onze Vader,
ons steeds barmhartig opwacht, ook als we onze fouten erkennen, en de moed opbrengen
om naar Hem terug te keren.
******************************************************************************

Uitkijk

Soms, als ik ervaar dat ik een verkeerde weg heb gekozen in mijn leven, dan hoop ik dat U
toch nog op de uitkijk staat, Heer, en dat U mij in de verte al ziet aankomen.
Vraag me dan niet om alles onder woorden te brengen, maar wil me omarmen, als een liefde-
volle Vader en een tedere Moeder. Geef me alstublieft een nieuwe kans als ik teleurgesteld
ben. En blijf het mij in mijn oren en in mijn hart fluisteren:'Menslief, Ik hou van jou.'
( Erwin Roosen)
*********************************************************************************

Verloren zoon

Vandaag luisteren we naar een bekende parabel van de verloren zoon, of beter van de
barmhartige Vader. In wie van de twee broers herkennen we onszelf het meest,
in de rebelse avonturier, of in de brave trouwe andere broer? Eigenlijk doet dat er
weinig toe, onze Vader blijft naar ieder van ons uit zien, en sluit ons in zijn liefdevolle
armen, als we naar Hem terug keren. Welke levenskeuze we ook maken, het belangrijkste
is dat we weer proberen thuis te komen bij onze barmhartige Vader.
*******************************************************************************