Door het jaar - vierentwintigste zondag

Op een dag vroeg Petrus aan Jezus: 'Heer, hoe vaak moet ik mijn broeder vergeven
als hij mij iets misdoet? Tot zeven keer toe? 'Jezus zei hem: 'Tot zeventig maal zeven keer.'
(naar Mattes 18,21-22)

overweging bij dit zondagsevangelie

Grenzeloze vergeving zeventig maal zeven

Deze keer gaat het Matteüs evangelie over vergeven met het bekende 'zeventig maal zeven keer'.
Je hoort het nog wel eens zeggen:' Ik ben wel goed, maar niet gek,' als het over vergeven gaat, en hoe vaak
hebben we dat zelf al niet eens gedacht, er zijn immers grenzen. Goed zijn willen we eigenlijk allemaal wel,
zeker voor de mensen die je goed kent en graag mag, en die ook goed voor jou zijn. Maar het wordt moeilijker
bij iemand die je lastig vindt, die je niet zo goed ligt, die boos is of ondankbaar. En het wordt nog lastiger
tegenover iemand die je bedonderd heeft of beledigd en gekwetst. Je wilt best eens over je hart strijken,
maar er zijn grenzen; je bent wel goed, maar niet gek. In dit verhaal dacht Petrus ook zo, hij vond zich al
een hele Piet als hij zeven keer zou vergeven aan zijn broeder als die hem iets misdaan had, dat vond hij
een redelijk compromis tussen goed en gek zijn. Maar zijn goede vriend Jezus zei tegen Petrus:' Je moet niet
zeven maal, maar zeventig maal zeven maal vergeven, altijd dus! 'Wie niet kan vergeven maakt zichzelf ongelukkig;
en zit dan gevangen in zijn eigen negatieve gevoelens.' Er wordt niemand beter van maar wel verbitterd.
Jezus toont zich weer eens een knappe mensenkenner,  Hij weet dat vrede de basis is van menselijk geluk, 'Wel nu',
zegt Hij: 'Waar geen vergeving is, is ook geen vrede en dus ook geen geluk maar raakt je hart vol wrok.'
Jezus roept zijn vriend Petrus bij zich en vertelt hem over Gods maatstaf die grenzeloos en eindeloos is,
als het op vergeving aan komt. Als God ons allemaal eindeloos vergeeft en ons aanvaardt met al onze hebbelijkheden,
fouten en gebreken, waarom zouden wij dan zo bekrompen zijn tegenover elkaar? Hoe royaal God is en hoe kleinzielig
mensen kunnen zijn, vertelt Jezus in een parabel. Iemand die voor 10.000 talenten in het krijt stond als dienaar bij
zijn heer, krijgt die onmiddellijk kwijtgescholden want dat gigantische bedrag kon hij niet betalen, maar diezelfde
dienaar weigert echter tegenover een ander, die bij hem een paar centen te goed heeft, kwijtschelding van die relatief
kleine schuld en wordt heel kwaad en eist onmiddellijke betaling van dat kleine bedrag. Wat Jezus zeggen wil is dit:
'Als God zo mild en geduldig omgaat met onze schuld, waar halen wij dan het lef vandaan zo veeleisend te zijn tegenover
elkaar.' Wie zich bewust is van zijn eigen kleinheid, fouten en gebreken en van zichzelf realiseert ook niet perfect te zijn,
maar tegelijkertijd gelooft dat God je liefheeft en nooit iemand doorstreept of afschrijft, dan tel je misschien eerder
tot tien voor dat je kwaad wordt op een ander en tel je verder dan zeven voor je ophoudt met vergeven. Dan ben je goed,
een beetje gek maar wel christelijk! 'Eigenlijk is er maar één weg van leven voor iedereen, de weg van vergeving', zegt Jezus.
Het is niet de makkelijkste weg, maar wel de méést vruchtbare! Vergeven is een overwinning. En wat wij moeten vergeven is
maar een peulenschil in vergelijking met wat onze Heer ons allemaal vergeeft.
( preken.be + embe)
**************************************************************************************************************

Laudato Si gebed van paus Franciscus, voor de Scheppingsperiode van 1 sept. t/m 4 okt.

Barmhartige God,
Schepper van hemel en aarde en alles wat in hen bestaat,
U schiep ons naar uw beeld en vertrouwde ons de zorg toe
voor heel uw schepping, ons gemeenschappelijk huis.

U zegende ons met de zon, het water en het weelderige land,
opdat er overvloedig leven zou zijn voor alles wat bestaat.
Open ons verstand en raak ons hart,
zodat we het geschenk van uw schepping behoeden.

Wees onze hulp.
Maak ons bewust dat ons gemeenschappelijk huis niet alleen van ons is,
maar van alle toekomstige generaties,
en dat het onze verantwoordelijkheid is om het te bewaren.

Geef dat we ermee zorg voor dragen
dat elk mens beschikt over voldoende voedsel en levensnoodzakelijke middelen.
Wees aanwezig in deze moeilijke tijden, vooral bij de armsten
en bij hen die het meest risico lopen om achtergelaten te worden.

Zet onze angst, onze benauwdheid, onze gevoelens van isolatie om in hoop,
zodat we een echte bekering van het hart kunnen ervaren.
Help ons om creatieve solidariteit te tonen,
bij het aanpakken van de gevolgen van de wereldwijde pandemie.

Maak ons moedig in ons streven naar algemeen welzijn,
zodat we de veranderingen omarmen die nodig zijn.
Meer dan ooit kunnen we voelen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn,
wanneer we met concrete inspanningen een antwoord bieden op:
"de Schreeuw van de aarde en de Schreeuw van de armen".
We vragen het U door Christus onze Heer. Amen.
**********************************************************************
Ziekenzondag

Gelukkig is de mens die steeds handen mag voelen die goed doen
de hand die met aandacht wast; de hand die met zorg aankleedt,
de hand die met liefde haar kamt, de hand die met gevoel aanraakt,
de hand die het hart troost.

Geen mens kan leven zonder die hand, die teder is, die behoedt,
die beschermt en bemoediging uitstraalt.

Steeds verlangt de mens naar die hand, totdat er een andere Hand is,
die alle wonden geneest, die de pijn verlicht, die alle tranen wist.
Tot die tijd kunnen onze handen een voorproefje zijn van die handen
en handen en voeten geven aan de liefde die onmisbaar is.