Preek van de week voor de zeventiende zondag door het jaar 24/25 juli 2021


Toen Jezus merkte dat heel veel mensen Hem volgden
en dat er veel te weinig eten was, nam Hij vijf broden
en twee vissen en Hij deelde ze aan iedereen uit,
zoveel ze maar wilden.
(naar Johannes 6,1-11)

Overweging bij dit zondags evangelie

In het Johannes evangelie van deze keer, springt er één zin uit: 'Er is hier een klein jongetje met vijf broodjes
( matses) en twee visjes.' Deze jongen had dat eten bij zich, terwijl de vele anderen niets bij zich hadden.
De apostel Andreas brengt de jongen bij Jezus met zijn vijf broodjes en twee visjes in zijn handen. Jezus nam
het eten van de jongen niet af, hij gaf ze zelf aan Jezus, in het vertrouwen dat Hij er wel iets mee zou kunnen
aanvangen. De jongen begreep net als Andreas en de andere apostelen evenmin wat Jezus met dat beetje eten
kon aanvangen, voor meer dan vijfduizend mensen! Maar Jezus maakt hen en ons duidelijk dat het wel degelijk
zin heeft, alle kleine beetjes helpen ook zonder wonderbare broodvermenigvuldiging. Jezus laat het uitdelen en
dan blijkt er genoeg te zijn voor iedereen, er is zelfs nog over dan blijkt delen vermenigvuldigen te zijn. Johannes
vertelt: 'Jezus nam de broodjes, sprak een dankgebed uit en liet ze uitdelen aan de mensen.' Zo werd de kleine gave
van die kleine jongen, in Jezus' handen de rijke gave van Jezus zelf, brood meer dan genoeg en nog twaalf manden
met brokken die nog overbleven. In onze wereld zijn veel mensen die letterlijk honger lijden, maar in onze samenleving
zijn er ook velen die figuurlijk honger lijden, bijv. eenzame mensen die graag wat aandacht willen, zieke mensen die hopen
op wat meeleven en verdrietige mensen die verlangen naar een praatje van troost en steun. In onze welvaart waar alles
kan, maakt toch velen arm en hongerig, materieel en financieel hebben de meesten het goed, maar de geestelijke armoede
en honger naar aandacht neemt steeds verder toe, niet iedereen krijgt de zorg en aandacht die zij nodig hebben, om ook
een zinvol en gelukkig leven te hebben. Wanneer we de nood zien in onze wereld, maar ook de zorgen in onze eigen om-
geving, voelen we ons misschien ook als dat jongetje met die paar broodjes en twee visjes voor veel 'hongerige' mensen.
In ons eentje kunnen we die grote noden niet oplossen, maar als het uit een goed hart komt, kun je met wat je geeft of
doet, toch 'wonderen' laten gebeuren voor anderen in nood, met hulp of een gift aan collectes of acties. Hoe klein je
bijdrage tot het goede ook is, ze zal altijd leiden tot méér, net zoals bij de broodvermenigvuldiging, een boodschap die
we in ons op moeten nemen. Want waar mensen iets van hun tijd en interesse, iets van hun leven willen delen, daar ontstaat
warmte en vertrouwen. 'Breken en delen,' dat is Jezus' boodschap, het betekent eigenlijk een stukje van jezelf afstaan
ten gunste van anderen om die verder te helpen, maar het gaat ook vooral om onze houding naar medemensen, dichtbij of
verweg. Als we bereid zijn om een stukje te delen door een stukje van onszelf af te staan voor anderen, d.w.z. iets van
jezelf geven, iets van je leven, dan kan schijnbaar het onmogelijke toch mogelijk worden; m.a.w. dat er genoeg welvaart en
welzijn is voor iedereen. Jezus leert ons vandaag dat waar er bereidheid is tot delen, er helemaal geen tekort hoeft te zijn,
Hij wil gebroken brood voor ons zijn. Hij leert ons ook dat we zorgvuldig moeten omgaan met de vruchten van onze aarde,
want die zijn van ons allemaal, dus ook de vruchten ervan behoren aan iedereen. Laten we ons daarover bezinnen en door Jezus
laten inspireren. Want als we alleen maar voor onszelf zorgen, zo van: ieder voor zich en God voor ons allen, dan zal de toe-
komst er niet zo mooi uitzien, als we geloven in Jezus' Blijde en Goede Boodschap, dan kunnen we samen veel goeds tot stand
brengen, want alle kleine beetjes helpen door je leven te 'breken en te delen' met anderen, zo wordt onze wereld er beter van,
voor een goede toekomst voor ons allemaal.
( preken.be + Martien)
****************************************************************************************************************

Toch broodjes genoeg?

Vijf broden en twee vissen, zo weinig uit te delen
de wanhoop sloeg haast toe ze waren met zovelen.

Maar Jezus nam de broden en nam een wijs besluit
terwijl de mensen er zaten, sprak Hij de woorden uit.

En kijk, vijfduizend mensen aten hun buikje rond
toen men was uitgegeten lag er zelfs nog brood op de grond.

Jezus beval Zijn helpers de resten op te rapen
wel twaalf manden vol men zat zich te vergapen.

Een wonder was voltrokken zodat men nooit vergeet
dat Jezus de Redder is, de Trooster en de Profeet.

Mijn Heer, Hij deelde broden en voelde zich bewogen
zo leeft Hij met ons mee de God van mededogen.

Als wij ons op Hem richten, kijkt Hij nooit van ons weg
ik weet dat ik mijn leven vast in Gods handen leg.