Preek van de week

Door het Jaar - zesentwintigste zondag en Franciscus

'Wie heeft de wil van de vader gedaan? De eerste zoon,
die zei dat hij niet voor hem wilde werken, maar het toch
deed? Of de tweede zoon, die wel wilde helpen, maar uiteindelijk
afhaakte?'
(naar Matteus 21,28-31)

overweging bij dit zondags evangelie

Ik verplicht je niet om in Mij te geloven - zegt God.
Ik kan dat zelfs niet. Maar wat Ik wel van je vraag,
is dat je logisch gevolg blijft, in je keuze en dat je je
leven, op die keuze ook afstemt. Ik zou wel graag hebben,
dat je wilt meebouwen aan een betere wereld, en aan
mijn hemel op aarde, maar het moet je eigen vrije
beslissing zijn. En als je voor Mij durft te kiezen,
weet dan dat Ik je niet alleen zal laten. Ik wil jouw
God zijn! En jij ...?
(uit: Een vuurwerk van tederheid; Erwin Roosen)
****************************************************

Geen woorden maar daden

Over wederzijds vertrouwen gaar het in dit evangelie van Matteus, in de parabel die Jezus,
deze keer vertelt, vraagt een vader aan zijn oudste zoon om mee in zijn wijngaard te gaan
werken. De zoon zegt ja, maar hij doet het niet, hij voegt zijn daad niet bij zijn woord. Ook
aan zijn jongste zoon vraagt zijn vader om mee te helpen, maar deze zegt:'nee'Maar hij denkt
er even over na en gaat dan alsnog mee werken in de wijngaard van zijn vader. Jezus vertelt
dit verhaaltje ook aan Joodse hogepriesters, farizeëen en schrifgeleerden, maar zij moesten
Jezus helemaal niet, want als ze naar Hem luisteren, moesten ze eigenlijk van opvatting veranderen,
dat ze aandacht zouden moeten hebben, voor armen, zieken en kansarmen, maar ze willen dat niet,
ze hadden er niets mee. Zoals altijd bij zo'n parabel van Jezus, is de belangrijkste vraag; waar wij
zelf staan in dit verhaal. Wat voor antwoord geven wij op zo'n vraag? Want ook aan ons vraagt
de Heer onze God, dat wij ook in zijn wijngaard willen werken, voor elkaar en ook zijn schepping,
en natuur. De zoon die ja zei tegen zijn vader maar nee doet, of zoals de andere zoon, die nee zei,
en het toch ging doen, gebeurt nu ook nog wel. Wat zouden we antwoorden, als het over ons zelf
gaat? Jezus vertelt in deze parabel, een herkenbaar voorbeeld, uit ons leven van alledag, we kunnen
ook ja zeggen, en het toch maar niet doen. Je kunt zelf ook blij zijn, als iemand vraagt om te komen
helpen bij een karwei. Jezus zegt:'Vertrouwen is het belangrijkste wat je kunt doen, als je gelooft
in mijn Blijde Boodschap, maar er niets mee doet, dan heeft je gelovig zijn weinig zin.' Als je ja zegt,
moet je ook doen wat je zegt, om mee te helpen aan de wereld, om die een beetje menselijker te
maken. Jezus schetst ook in deze parabel, weer twee wegen die je kunt gaan, een goede en minder
goede, laten we de goede weg kiezen, en ja zeggen en ja doen, bij Jezus gaat het altijd om de liefde!
(preken.be + Martien)
*****************************************************************************************

4 oktober H. Franciscus van Assisi

Heer, maak van mij een instrument van uw vrede: zodat ik liefde verspreid waar men elkaar haat,
dat ik vergeef waar men elkaar beledigt, dat ik verenig waar men strijdt,
dat ik de waarheid spreek waar dwaling heerst, dat ik geloof breng waar twijfel terneer drukt,
dat ik hoop wek waar vertwijfeling heerst, dat ik Uw licht ontsteek waar duisternis is,
dat ik vreugde breng waar leed woont.

Heer, laat mij er naar streven niet dat ik getroost word, maar dat ik troost breng,
niet dat ik begrepen word, maar dat ik de ander versta, niet dat ik geliefd word,
maar dat ik liefheb.

Want wie geeft, ontvangt, wie zichzelf vergeet, die vindt, wie vergeeft, hem wordt vergeven,
en wie sterft, ontwaakt ten eeuwigen leven.

'Wat we ontvangen zit in datgene wat we geven'
( H, Franciscus van Assisi 1182-1226)
******************************************************************************************

Franciscus als de échte natuurmens en vredesapostel

Op een dag trok Franciscus samen met enkele broeders door het dal van Spoleto.
Ze kwamen bij een plek waar veel vogels graantjes oppikten.
Toen Franciscus hen zag, liep hij er enthousiast op af, en groette ze alsof het mensen waren.
'Vrede voor jullie,'riep hij tegen de vogels, de vogels keken hem aan, ze vlogen niet weg.
Het was alsof de vrede in Franciscus over hen kwam.
Toen vroeg hij aan de vogels:'Willen jullie soms luisteren naar het woord van God?'
Daarna sprak hij hen toe en besloot met de woorden:'Broeders vogels, jullie moeten jullie
Schepper loven en altijd van Hem houden, want Hij gaf jullie veren als kleding en vleugels
om te vliegen, en verder alles wat jullie nodig hebben. Hij gaf jullie vrije, zuivere lucht als
verblijfplaats. Jullie zaaien niet en maaien niet, en dat hoeft ook niet. Want zonder dat
jullie er iets voor hoeven te doen, beschermt Hij jullie en regelt alles voor jullie.'
Toen begonnen de vogels hun hals te rekken, en hun vleugels te strekken, hun snavel te
openen, en naar Franciscus te kijken. Die wandelde tussen hen rond, terwijl hij met zijn
pij langs hun kopjes en lijfjes streek. Daarna zegende hij hen, en zei dat ze gerust mochten
wegvliegen. Dit gebeuren gaf een nieuwe wending aan zijn leven. Vanaf die dag ging hij met
alle andere schepselen om als zusters en broeders. 'Wat we ontvangen zit in datgene wat
we geven.'
(Franciscus van Assisi)
************************************************************************************

Vertrouwen

Versterk ook mijn vertrouwen, God, en maak mijn geloof in uw liefde
groter en standvastiger. Geef me de durf met wortel en al uit de grond
van mijn zelfgenoegzaamheid te komen, om me helemaal toe te vertrouwen
aan de zachte golven van uw tederheid. En laat me vooral dankbaar zijn
om het geschenk van uw vriendschap, waardoor mijn leven een bron van vreugde is.
( Erwin Roosen)
************************************************************************

Grote God

Uw schepping is mooi en goed, alles heeft U in het bestaan gekust.
Alles draagt het zegel van uw liefde, alles ademt uw licht.

Maar uw schepping is ook broos, kwetsbaar en gekwetst.
De aarde, het samenleven van mensen, wijzelf.

Laat ons niet wegkijken van deze realiteit, help ons de muren van
onverschilligheid af te breken, beweeg ons tot verantwoordelijkheid.

In hernieuwde aandacht en zorg, zullen de wonden van de wereld
tot teken worden van liefdevolle verbondenheid, en tot teken van
het blijvende verbond met heel uw schepping.

Dank U, Heer, dat U ons niet loslaat.
Help ons ook elkaar en deze aarde niet los te laten.
(H. Franciscus)
*************************************************************

Het Zonnelied

Wees geprezen, mijn Heer, met al uw schepselen,
vooral met mijn heer broeder zon,
die de dag brengt en ons door zichzelf verlicht.
En hij is mooi en straalt met grote pracht.

Wees geprezen, mijn Heer, met zuster maan en sterren.
Aan de hemel hebt U ze geschaard, helder en kostelijk schoon.

Wees geprezen, mijn Heer, om broeder wind,
en met de lucht, bewolkt of helder, en ieder jaargetijde,
door wie U uw schepselen onderhoudt.

Wees geprezen, mijn Heer, om zuster water,
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.

Wees geprezen, mijn Heer, om broeder vuur,
door wie U de nacht verlicht,
mooi is hij en vrolijk en machtig en sterk.

Wees geprezen, mijn Heer, om onze zuster, moeder aarde,
die ons voedt en behoedt en velerlei vruchten draagt,
bonte bloemen ook en groen.

Wees geprezen, mijn Heer, om onze zuster,
de lichamelijke dood, die geen levend wezen kan ontvluchten.
(H. Franciscus)
********************************************************************

Bidden met Franciscus

Gebed van Franciscus:
Heer, maak mij een werktuig van uw vrede. Laat mij, waar haat is, liefde brengen,
waar onrecht is tot vergeving stemmen, waar verdeeldheid is, eendracht stichten,
waar dwaling is, waarheid doen gelden. Waar twijfel is, geloof vestigen, waar wanhoop
is, hoop wekken, waar duisternis is, licht ontsteken, waar droefheid is, vreugde brengen.
Laat me er meer op uit zijn, om te troosten, dan om getroost te worden, te begrijpen
dan om begrepen te worden, te beminnen dan om bemind te worden. Want als men geeft
... ontvangt men, als men vergeeft, krijgt men vergiffenis, en door te sterven, wordt men
voor eeuwig geboren.
********************************************************************************

Gebedje

Lieve Jezus,
wij willen graag samen met Jouw geloven,
dat onze wereld beetje bij beetje een plek
wordt naar Jouw hart. Help ons om dat altijd
te blijven geloven, en om zo te leven dat de droom
van God en van ons werkelijkheid wordt.
***********************************************

Natuur

De natuur is een wonderlijk gegeven, zó mooi om van te genieten, zó heerlijk om erin tot rust te komen,
zó boeiend om in te werken. Sommige mensen ontmoeten God in de natuur, (heb dat zelf ook ervaren)
en ben daar erg dankbaar voor.Daardoor krijgt alles een andere glans, je gaat nog meer letten op hoe
alles groeit en bloeit en leeft. Planten, bloemen, bomen en dieren, maar ook op kleine dingen zoals insecten,
bijv. de bijen die druk in de weer zijn voor ons, om te zorgen dat we goede vruchten krijgen, dingen waar
je normaal aan voorbij loopt, omdat het allemaal heel gewoon is, maar het zijn allemaal kleine 'wondertjes.'
Alles heeft zijn eigen functie, en niets leeft zomaar in de schepping, ze hebben allemaal hun eigen waarde.
Je bent dankbaar voor de geuren en kleuren, het mooie vogelgezang en andere geluiden, de zon en regen,
en de natuur helpt je ook om tot rust te komen. Je kunt je hoofd even leeg maken en je gedachten laten
verwaaien in de wind, en de sterke verbondenheid met de Schepper van al dat moois ervaren rondom je.
Daardoor komt er weer ruimte, energie en inspiratie vrij om ook in de alledaagse drukte en haastigheid
staande te blijven. De natuur is een kostbaar goed, is niet ons eigendom, want we hebben het in bruik-
leen gekregen, is ons zomaar geschonken, daarom moeten we er dankbaar van genieten, maar er ook zorg
voor dragen, er zuinig op zijn, niet te veel naar onze hand willen zetten en behandelen met respect. Als je
meer oog hebt voor dat grote wonder, zul je ook sterker beseffen dat die natuur ook heel kwetsbaar is,
we willen meer en meer, zodat Moeder aarde uitgeput raakt. De Schepper en Bron van alle leven vraagt ons
daarom ook om er behoedzaam mee om te gaan, zodat velen na ons ook nog van dat wonder kunnen genieten.
Misschien kunnen we ons beter aansluiten bij het loflied van Sint Franciscus op de schepping, en net als hij
spreken van: broeder zon en zuster maan, en broeder wind en zuster water en broeder vuur en zuster aarde,
het zijn allemaal de mooiste geschenken die we van God in bruikleen hebben gekregen.
(Martien)