Preek van de week bij de eerste zondag van de Advent 27 en 28 november 2021.

'Zorg ervoor dat je niet versuft raakt door de zorgen van het leven.
Blijf te allen tijde waakzaam en bid dat je de kracht zult hebben
om rechtop te staan voor de Mensenzoon.'
(naar Lucas 21,34.36)

overweging bij dit zondags evangelie
Wees waakzaam, een nieuwe start

Deze zondag beginnen we aan een nieuw liturgisch jaar met de evangelist Lucas, deze keer beschrijft hij de tijden
van angst, spanning en geweld, vanuit zijn eigen ervaringen in zijn tijd, kort na het jaar 70. Zijn verhaal doet sterk
denken aan dat van twee weken geleden, toen Jezus ook verwees naar het einde der tijden, maar deze keer heeft
Hij het ook over angst en radeloosheid. Jezus zegt:'Dat de mensen het moeilijk zullen krijgen, om wat de wereld
gaat overkomen.' Het zijn wel woorden van tweeduizend jaar geleden, maar ze zijn nog altijd actueel, zeker nu we
leven in een wereld met toenemend geweld, uitbuiting, vervolging, steeds meer vluchtelingen, en van angsten en
onzekerheid over wat ons en de wereld allemaal overkomt in deze coronatijd, en de klimaat problemen. Het is van
alle tijden; dat mensen schrik hebben hoe het met de wereld zal aflopen, misschien ook wel omdat we zelf bezig
zijn onze aarde te vernietigen, door ongeremd gedrag van nooit genoeg. Zeker sinds de oprichting van de 'Club van
Rome' in 1968 over de bezorgdheid van de toekomst van onze wereld, maar ook de laatste tijd, wordt er veel over
o.a. de opwarming gesproken, vaak werd het ontkent, en nu breken we het ene record na het andere. Steeds meer
natuurrampen die abnormaal zijn waardoor we wakker geschud worden, als we niet waakzaam zijn dan vernietigen we
onze aarde die ook uitgeput raakt maar ...ook onszelf door onze manier van leven, zou God ook zijn wereld in de steek
laten? Nee, dat doet Hij zeker niet, Hij geeft ons de vrijheid om zo goed mogelijk met zijn schepping om te gaan.
We moeten ons inzetten voor de bescherming van de schepping, we zijn als mens te gast in de natuur, en niet om het
naar onze hand te zetten. Vandaag beginnen we met de eerste zondag van de Advent, we hebben vier weken om ons
voor te bereiden op Kerstmis het feest van de komst van Jezus. Jezus zegt:'God laat jullie zeker niet in de steek,
hef je hoofd omhoog, want je verlossing is nabij.' Hij voegt er nog aan toe:'Wees altijd waakzaam.' En waarom moeten
we waakzaam zijn? Omdat Jezus niet alleen op Kerstmis komt, nee, Hij komt elke dag, Hij wil steeds opnieuw geboren
worden in de 'stal' van ons hart, Hij wil opnieuw met ons op weg gaan. Elke dag is Hij midden onder ons en laat zijn licht
stralen in de wanorde die de wereld en ons leven overvallen, maar je moet het wel willen zien en voelen. Hij is onder ons
in de vorm van bijv. aandacht of een attentie van meevoelende mensen, die zich inzetten voor anderen, hulpvaardig zijn,
barmhartigheid en inzet uitstralen. Maar Jezus is ook onder ons, én in de wereld als we waakzaam zijn, uitzien naar zijn
komst en luisteren naar zijn woorden en daden van liefde, vrede en gerechtigheid. En als we onze handen uit de mouwen
steken om zelf naar zijn woorden en daden te leven wanneer anderen hulp nodig hebben, is Hij er ook bij, ook al kunnen
wij geen wonderen doen als Hij. En natuurlijk als we samen vieren in onze geloofsgemeenschappen, is Jezus zeker in ons
midden. Probeer jezelf niet op te sluiten in de situatie van deze tijd en in jezelf,maar laat je ontvankelijk blijven. In de
Advent wordt ons gevraagd waar we mee bezig zijn, enkel voor onszelf, of is er toch nog wat licht in ons hart? Het licht
van Gods liefde. En willen we ook nog meewerken aan Gods droom: een wereld waar hopelijk plaats is voor iedereen, en
zonder armoede? Want die armoede gaat niet alleen om materiële dingen, maar ook van; er niet bij horen, minder zijn
dan anderen, geen kansen op een goede toekomst, of uitgesloten worden omdat je anders bent dan anderen. Zoals de vele
vluchtelingen aan div. grenzen in Europa, die met prikkeldraad, waterkanonnen en legers geweerd worden, en met hun
kinderen in honger en koude buitengesloten worden. Laten we hopen dat daar verandering in mag komen, het zijn tenslotte
ook medemensen van ons. Als de regeringsleiders eens samen in actie komen, en deze mensen hoop en toekomst kunnen
geven, en er ook echt iets aan gaan doen, zoals Jezus ons ook vraagt; ons hoofd niet te laten hangen, maar op te heffen
om te kijken en te luisteren, wat er allemaal gebeurt, en evt. in beweging te komen naar zijn Goede Boodschap. Zo
kunnen we ons hart openen voor God en onze medemensen. We kunnen proberen daar in deze Advent werk van te maken,
dat we in ons doen en denken waakzaam zijn voor de komst van Jezus, de Mensenzoon, die ons steun en kracht kan geven.
Jammer genoeg zijn er nu ook veel mensen die het niet meer zien zitten, vooral door dit aanhoudende corona gebeuren,
ze zitten in de problemen en leven in angst of eenzaamheid, maar ook door het steeds maar toenemende zinloos geweld,
van vooral steeds meer jonge jongeren. En weer meer relschoppers die te keer gaan bij protesten tegen de coronamaat-
regelen, plunderen, vernielen en politie en andere hulpverleners aanvallen, met hun coronarellen. Dit geeft je een angstig
en een somberbeeld van onze huidige samenleving, die steeds meer gewelddadiger wordt, terwijl we samen deze moeilijke
periode te boven moeten komen, 'let een beetje op elkaar', van vorig jaar, lijkt verdwenen te zijn, nu overheerst het
korte lontje. Advent betekent voor ons: ondanks alles wat er gebeurd met en rondom ons, toch hoop te hebben op een
betere wereld. Advent betekent ook: door de donkere wolken van de toekomst, toch nog altijd een straal zonlicht proberen
te zien, in de wederkomst van ons Jezus kind.
(preken.be + Martien)
*************************************************************************************************************

Wordt wakker

Help mij waakzaam blijven, Heer, op elk uur van de dag en de nacht.
Laat mij de deur van mijn leven wagenwijd voor U openstellen,
als ik U mag ontmoeten in het gekwetste hart van een broer of zus.
Schud mij wakker als het oppervlakkige in onze samenleving
mij in slaap heeft gesust. Open dan mijn ogen en geef mij de durf
mijn leven te delen met armen en kleinen. Misschien dat U met
Kerstmis dan ook in mijn hart mens wilt worden.
(Erwin Roosen)
************************************************************

Advent

Advent is kijken naar wat komt, zoals toen, lang geleden.
Er werd een kind van God verwacht, een kind van Licht, vol kracht,
een kind dat zorgt voor rust en vrede.

Advent is durven hopen, het Kerstkind Jezus is een nieuw begin.
We slaan hopelijk eindelijk een weg van vrede in, die je verder moet lopen.

Advent is durven dromen, is licht zien in de duisternis van deze tijd,
en geloven dat God met ons is, en dat zijn Rijk eens zal komen.

Advent is kijken naar wat komt, hoewel er weinig licht is op dit moment,
je kunt een kaars aansteken in de nacht, omdat je toch iets van God verwacht.
Een wereld waar het uiteindelijk licht is.
*********************************************************************

Waakzaam
Waar wacht je op?

Advent is een tijd van wachten, zonder echt te weten wat je verwacht.
Want verwachten is uitkijken naar de toekomst, niet wetend wat er naar je toekomt.
Wie had vorig jaar gedacht dat Kerstmis zo anders zou zijn om samen te vieren,
en nu is het maar weer afwachten. Advent is een tijd van wachten, op Kerstmis.
En dit verwachten is een verlangen naar het vieren van de geboorte van Gods Zoon,
Jezus, die echt anders is dan wij. En daarin ligt de diepste betekenis van de Advent:
hoopvol wachten op het onverwachte dat komt onder ons.
***************************************************************************