Preek van de week

Preek van de week in de Veertigdagentijd - eerste zondag

Nadat Johannes de Doper overgeleverd was om terechtgesteld te worden,
kwam Jezus in Galilea en Hij zei: 'Het koninkrijk van God is nabij!
Bekeer je en geloof in de Goede Boodschap.'
( naar Marcus 1,14-15)

overweging bij dit zondags evangelie

De wilde dieren en woestijn in mij
Marcus houdt van korte verhalen, en begint niet met de kindertijd of jeugdjaren van Jezus,
maar meteen met zijn verblijf in de woestijn. Hij schrijft dat Jezus veertig dagen en nachten
in de woestijn verblijft. Die veertig is een symbolisch getal en staat voor het voorbereidings/
rijpingsproces en beproeving van de mens: Jezus heeft die tijd nodig gehad om na te denken over
zijn missie, en om Gods genade te kunnen ontvangen, doorheen de beproevingen. Jezus was ook
een mens zoals alle anderen, ook Hij stond bloot aan de verleidingen om alleen aan eigen belangen
te denken, of om zijn bijzondere krachten te gebruiken voor zichzelf, wanneer Hij honger of dorst
zou hebben. Hij had kunnen denken: een keertje toegeven kan toch geen kwaad, anderen zouden zeggen:
'Je hebt groot gelijk man'. Maar Jezus stond stevig in zijn sandalen en gaf niet toe aan de verleidingen,
daarom is Hij ook zo'n bijzonder mens, een voorbeeld voor iedereen. Hij bleef trouw aan de taak
waarvoor Hij zich gesteld zag nl. het Rijk van vrede en liefde brengen, ook na deze 'woestijnkuur'.
Je leest dat Jezus verbleef tussen de 'wilde dieren', maar die zijn figuurlijk maar niet letterlijk,
het zijn nl. de verleidingen waaraan Hij door de satan zal worden blootgesteld, voor Hij met zijn zending
gaat beginnen. Jezus kiest voor trouw aan God en zijn Boodschap, i.p.v. populariteit of een bekende uit Galilea.
Hij geeft niet toe aan die zgn. 'wilde dieren', maar gaat de weg die zijn Vader voor Hem heeft uitgezet:
de weg van liefde en vrede. Zou ik ook mee kunnen trekken met Jezus naar de woestijn? En hoe zit
dat dan met die 'wilde dieren' in mijzelf en in de wereld? In onze wereld heten die: geweld, armoede,
uitbuiting, terrorisme, machtsmisbruik en nu ook verzet tegen de regels rond corona. En de 'wilde
dieren' in onszelf zijn vaak: hebzucht, egoïsme, onverschilligheid, jaloersheid, ontrouw en ongeloof.
Daar ben je niet machteloos tegen, maar het is soms moeilijk om daar iets aan te veranderen. Er zijn
momenten in je leven waarin je a.h.w. naar je eigen 'woestijn' gedreven wordt, een paar voorbeelden
die je zult herkennen in de woestijn van de eenzaamheid: je hebt er niet om gevraagd, maar als bijv.
je partner of ander geliefde wegvalt belandt je erin. Of de woestijn van je ziekbed of handicap,
afhankelijkheid of hulpeloosheid, of niet meer in tel zijn, dan komt de leegte op je af en de confrontatie
met jezelf. Maar de woestijn ingaan wil ook zeggen: naar je eigen mogelijkheden tijd vrijmaken voor God,
en proberen een stuk  los te komen van de dagelijkse dingen, en ook je bezinnen op de mogelijkheden om
andere mensen die in nood zitten te helpen, en.... in de woestijn dáár laat God zich vinden, en spreekt
tot ons hart. Echter die woestijn kan ook lang duren; veertig dagen, veertig jaren, ja, soms wel een heel
mensenleven, je kunt er sterker en levens rijker uitkomen. In deze veertigdagentijd, worden we
opgeroepen dat we wat meer proberen te leven als christenen, en proberen een verandering in ons levens-
patroon aan te brengen. Probeer dit samen met Jezus als je leidsman, Hij wil je helpen om alle overtollige
ballast van je af te werpen. Ook Jezus verlaat de woestijn, verdiept en gesterkt, 'bekeer je, en geloof in
de Blijde Boodschap',  zegt Hij.
(preken.be + Martien)

Levenstuin
Het is goed om even stil te staan bij de vasten of veertigdagentijd, en wat die tijd voor je kan betekenen.
Je zult het misschien al wel gemerkt hebben, dat de natuur zich stilaan aan het voorbereiden is op de lente.
Hier en daar komen de krokusjes al uit grond, sommige knoppen staan alweer op openspringen, en diverse
vogels durven alweer vol vreugde te zingen. Ook in je eigen gelovig en persoonlijk leven, wordt je uitgedaagd,
om je voor te bereiden op een 'nieuwe lente' in je geloof, namelijk Pasen. De veertigdagentijd is bedoelt als
voorbereidingstijd, die ruimte schept om actief je handen uit de mouwen te steken in je eigen 'levenstuin'.
Je wordt uitgedaagd om na te denken over de vraag: Wat kan ik veranderen aan mijn levensstijl, zodat mijn
'levenstuin' weer in volle bloei kan staan straks met Pasen. Welke motivatie wil je aangaan gedurende deze
veertigdagentijd? Wanneer je gedurende deze tijd kiest om voor een bepaalde motivatie richting Pasen
te gaan, en je die keuze als een zaadje plant in je symbolische 'levenstuin', dan kun je hiermee ook actief
aan de slag gaan, zodat het zaadje ook daadwerkelijk zal bloeien als een symbool van de verrijzenis in het
Licht van Pasen.
(Martien) 

God, inspireer ons
God, inspireer ons, om de komende vastenperiode enthousiast te werken in onze eigen tuin.
Om stil te staan bij de bloemen in onze 'levenstuin', en hiervoor dankbaar te zijn,
om het geen wat overbodig is als onkruid uit te trekken.
Om een betrokkenheid aan te gaan waarin uw handen en uw voeten zichtbaar worden,
en om zo Pasen stilaan te verwelkomen in ons hart.

Gebed voor de veertig dagen
Lieve God,
in deze veertigdagentijd roept U ons op,
op te staan uit de sleur van alle dag
en ons los te maken van alles
wat ons te veel bindt en bezighoud in deze wereld.
Help ons bij onze tocht in de 'woestijn',
en neem ons mee de berg op,
zodat wij een glimp opvangen
van wat U met ons mensen voor hebt.
Lieve God,
in de stilte van dit moment bidden wij tot U:
open onze ogen om echt te zien,
open onze oren om echt te horen,
open ons hart om oprecht open te staan voor anderen.
Laat ons hier leven in het besef
dat Uw Rijk eens zal komen.