Preek van de week

Preek van de week voor de eerste zondag van de Advent in het Marcus jaar B 28/29 november 2020

'Kijk uit, wees waakzaam. Want je weet niet wanneer het moment daar is
dat de heer terug zal thuiskomen. Ik hoop niet dat hij onverwacht komt
en jullie in slaap vindt.'
( naar Marcus 13,33.35-36)

overweging bij dit zondags evangelie

Wees waakzaam, hoop doet leven!

Vandaag is het begin van de Advent, tevens ook de start van weer een nieuw liturgisch jaar -
B genaamd, met Marcus als schrijver. In deze Adventstijd bereiden we ons weer voor om Kerstmis
te gaan vieren, het feest van de hoop, hoop op wat meer vrede in de wereld, en eerlijke verdeling
van de rijkdommen van onze wereld, hoop op een oplossing van de wereldwijde corona-pandemie,
hoop op wat meer respect voor elkaar en het tonen van oprechte liefde en aandacht. Maar het
Kerstkind kan die hoop zelf niet vervullen, dat moeten wij zelf doen maar dan geïnspireerd door
het kind van Betlehem. 'Wees op je hoede en ben waakzaam, want je weet niet wanneer het
ogenblik daar is', zegt Marcus in de opening van dit evangelie. Het lijkt erop of dat Jezus bang is
dat zijn vrienden en toehoorders Hem niet of verkeerd begrijpen, Jezus wil nl. niet dat ze gewoon
maar doelloos gaan zitten afwachten. Daarom verklaart Hij de zin uit zijn parabel met een voorbeeld:
'Vrienden, pas goed op en blijf wakker! Want je weet niet wanneer het tijd is, het zal net zo gaan
als met iemand die naar het buitenland ging. Hij ging zijn huis uit en gaf zijn knechten opdracht om op
zijn huis te passen, de deurwachter moest wakker blijven en opletten. Blijf dus wakker, want je weet
niet wanneer de baas van het huis weer thuiskomt, hij komt onverwacht, dus daarom blijf wakker!'
Elke knecht moet dus aan de slag met zijn opgedragen taak, wat die taak is zegt Jezus niet, doet er
blijkbaar ook niet toe. Alles is even belangrijk als je maar aan de slag gaat, want in het huis (zeg maar;
onze wereld) is altijd genoeg te doen. de Adventstijd is eigenlijk dubbel wachten: Ik wacht op Jezus,
maar Jezus wacht ook op mij! Hij wacht op het moment waarop ik mijn taak (zijn werk) in mijn handen
neem. Hij wacht op mijn glimlach, die Hij voor zijn mensen wil zijn, Hij wacht ook op mijn goedheid,
voor en met elkaar, Hij wacht ook op mijn zorg, die zijn zorg ook is voor moeder natuur en een milieu-
vriendelijk leven. Hij wacht op mijn handen, die zijn handen zijn, en op mijn voeten die zijn voeten zijn,
ook op mijn ogen en oren, die zijn ogen en oren zijn. Handen om te helpen, voeten om te gaan naar hen die
je hulp en aandacht kunnen gebruiken, ogen om te zien en oren om te horen waar lijden, verdriet of
tegenslag is. Wachten op God is iets waar we ons niets bij kunnen voorstellen, (heel anders dan wanneer
je negen maanden wacht op de geboorte van een kind) omdat God onvatbaar is voor ons menselijk vermogen.
Maar... toch heb je een houvast nl. Jezus: In Hem is God als mens onder ons mensen komen wonen. En hoe?
Niet als een koning of een heerser, maar als een zachtaardige dienaar, en Hij blijft zo onder ons komen;
in elke mens die ik ontmoet, in elke arme die om hulp vraagt, in elke zieke, bedroefde of eenzame mens
die naar een bezoekje verlangt, maar ook in elke vreemdeling, vluchteling of dakloze op mijn weg, laat God
zich aan mij zien, en wacht Hij tot ik zijn handen, voeten, en zijn ogen en oren wordt, en zo laat zien dat ik
Zijn liefde, vrede en eerlijkheid ben. Jezus, komt onverwacht tot mij in vele mooie dingen waar ik echt
dankbaar voor ben, maar laat ik ook niet vergeten dat Hij ook tot mij komt in niet zo'n mooie dingen, zoals
verdriet en teleurstelling, onrecht en hardheid. Maar toch, probeer Hem zichtbaar te maken ondanks dat
het je tegen zit! Want God is mijn Vader; Hij is de boetseerder, ik ben de klei, het werk van zijn handen.
Voor mij is Kerstmis meer dan iets van de buitenkant, alhoewel het dit jaar jammer genoeg heel sober zal
zijn, maar toch met de kern waar het omgaat, Kerstmis is een geschenk van God, voor een nieuw begin dat
ik mag ontvangen, als ik er van binnen klaar voor ben. 'Wees waakzaam', zegt Jezus in het begin van dit
verhaal, zodat de Heer je niet 'slapend' vindt. Je hebt vier weken om aan je waakzame binnenste te werken
voor Gods aanwezigheid.
( preken.be + Martien)
***********************************************************************************************

Het is Advent

De wereld is soms donker, de wereld is soms koud.
Je wordt er soms wanhopig van, er gaat nog zoveel fout...
Gods licht is als een kind zo klein, maar eenmaal zal het groter zijn.
We kijken uit naar dat moment, het is Advent.

je leest het in de kranten, het komt op het journaal.
Je ziet een kind dat honger heeft, dat raakt ons allemaal.
Gods licht is als een kind zo klein, maar eenmaal zal het groter zijn.
We kijken uit naar dat moment, het is Advent.

Er is nog zoveel ruzie, er is nog zoveel corona-pijn.
Je ziet veel mensen om je heen, die ongelukkig zijn...
Gods licht is als een kind zo klein, maar eenmaal zal het groter zijn.
We kijken uit naar dat moment, het is Advent.

We kunnen ervan dromen, een wereld vol met licht.
Het Kerstverhaal vertelt ervan, het is een vergezicht.
Gods licht komt verder dan die stal, en eenmaal schijnt het overal.
We kijken uit naar dat moment, het is Advent.
**********************************************************

Onze Heer, een houvast!

Heer, Gij kent mijn hart, Gij weet hoezeer ik verlang naar vreugde en geluk.
Als het donker is, zoek ik naar licht; als het koud is, naar warmte;
ben ik in nood, dan zie ik uit naar iemand die kan helpen.
Kom dan in mijn bestaan, neem mij bij de hand, verwarm mijn hart en verlicht mijn pad.
Spreek tot mij uw woord van vrede en laat mij geborgen zijn in uw liefde,
die alle begrip te boven gaat.
( uit: thuis bidden)
*****************************************************************************

Lichtpuntje

De Adventskrans groeit maar met één kaars tegelijk,
een mensenleven gaat ook met één dag, één stap tegelijk.
Deze Advent nodigt mij ook uit om in elk geval één stap te doen,
één lichtpuntje binnen te brengen in deze wereld, die in rep en roer is.
In mijn eigen omgeving, met mijn eigen beperkte mogelijkheden en kwaliteiten,
kan ik meewerken aan een betere wereld.
Ik neem me voor om tijdens deze Adventstijd die uitdaging op me te nemen.