Preek van de week

Preek van de week voor de negenentwintigste zondag door het jaar - B - 20/21 oktober 2018

'Wie groot wil worden onder jullie, moet jullie dienaar zijn', zei Jezus.
'Want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven.'
( naar Marcus 10,43.45. Lees ook Marcus 10. 35-45)

overweging bij dit zondags evangelie

 Wie is de grootste?

Bij Marcus begrijpen de leerlingen Jezus vaak niet, en eigenlijk is het heel menselijk.
Je kan het je zo voorstellen: Petrus die Jezus opzij neemt om hem wat goede raad te geven,
of leerlingen die ruzie maken over de postjes in het latere koninkrijk, ze snappen echt niet wat Jezus bedoelt met zijn lijdensvoorspellingen.
Slechts twee keer in heel het Marcus evangelie wordt Jezus erkend voor wat Hij is:
Eén keer door Petrus die Hem erkent als de levende zoon van God en nog eens, na zijn dood op het kruis, door de honderdman (' waarlijk Hij is de Zoon van God').
Iedere keer dat Jezus uitleg geeft, heeft Hij het over dienstbaar zijn, over zijn lijden opnemen, over zijn leven geven als losgeld voor velen.
'Meester, wij willen U vragen iets voor ons te doen', zo vertelt Marcus verder. Jacobus en Johannes behoren samen met Petrus
tot de beste leerlingen uit Jezus' klas, zeg maar de intimi van Jezus, zij zijn min of meer de uitverkoren apostelen.
Jezus had hun zojuist zijn diepste pijn verteld, zijn angst voor de toekomst: lijden en dood stond Hem te wachten, en dat ze goede moed moesten houden.
Het is eigenlijk heel gênant, Jezus vertelt over zijn vrees, en de reactie is niet een woord van troost of medeleven, geen vraag of ze iets kunnen doen, nee niets, Jacobus en Johannes komen met een verzoek, een eis,: of Jezus iets voor ze wil doen.
Het is alsof Jezus zich ook verbaast, Hij stelt een wedervraag . ' Wat willen jullie dan dat Ik doe?'
De twee broers hebben zitten denken over Jezus' thuiskomst in zijn rijk van glorie, bij de Eeuwige,
en eisen dat ze de twee belangrijkste plaatsen zouden krijgen links en rechts van Hem, eigenlijk is het ongelofelijk, omdat ze Jezus al een paar jaar volgen,
en ze zijn woorden en daden van nederigheid, liefde en vrede menigmaal gehoord hebben, Jezus zucht: 'gaan ze het dan nooit begrijpen?'
Het lijkt erop alsof je beste vriend je verteld over zijn dood en je vraagt of je ook in het testament voorkomt.
Geen wonder dat de andere leerlingen zich opwinden, wat beelden die twee zich wel niet in?

Gelukkig, kan Jezus aan Zijn leerlingen en dus ook aan mij uitleggen waar het echt om draait, zij moeten niet uit zijn op macht, of hun gezag laten gelden.
Wie groot wil worden, moet dienaar van allen zijn, niet heersen maar dienen, dat geldt onverkort ook voor mij.
Betekent dat nu dat ik geen enkel initiatief meer mag ondernemen om mijzelf te ontwikkelen om vooruit te komen?
Nee, zeker niet, want als we dat met zijn allen gaan doen, ligt de maatschappij binnen de kortste keren op apegapen.
Er moet nu eenmaal nagedacht en gepland worden, initiatieven genomen worden, en daarbij zal de een altijd meer op de voorgrond treden dan de ander, maar welke rang of functie ik ook heb: niet heersen, wel dienen, want als iedereen de baas speelt over een ander, wordt de wereld onleefbaar.
Het brengt mij weer bij de dienstbaarheid, en ik hoef daarvoor niet ver te zoeken, het gaat niet om opvallende of spectaculaire dingen, maar iets doen voor elkaar.
'Als je groot wilt zijn...'zegt Jezus. Het is eigenlijk normaal dat de mens vooruit wil komen, die drang is hem aangeboren,
hij is een onverzadigbaar wezen, maar deze drang moet in toom gehouden worden.
Daarom zegt Hij ook:'de 'groten' maken misbruik van hun macht', we worden onophoudelijk geconfronteerd met pijnlijke berichten over machthebbers en regimes die absoluut willen heersen en daar alle wreedheden voor over hebben, 'dat is wat er gebeurd als mensen hun macht misbruiken' zegt Jezus.
De zwaksten en kleinsten, mensen voor wie niemand opkomt, die leven aan de kant waar de klappen vallen, zijn in deze onbarmhartige strijd nog steeds het slachtoffer,
en voor hen juist zijn de ereplaatsen links en rechts te vinden in Zijn rijk van liefde, vrede en gerechtigheid.
Wil ik opkomen voor anderen, mee-leven en mee-voelen en mee-zorgen voor elkaar, dan wordt deze wereld een wereld zoals God hem zich in zijn mooiste dromen heeft gewild.
( preken.be + embe)
*********************************************************************************************************************************************************

oktober - Rozenkrans en Maria maand

Vraag en u zal gegeven worden.
Klop en u zal worden open gedaan.
God hoort en verhoort.
Zijn wegen zijn niet altijd onze wegen.

Van oudsher is de rozenkrans het gebedssnoer voor katholieken
om door Maria aandacht te vragen voor de noden van onze wereld.
Aandacht te vragen voor onze persoonlijke noden.

Maria, breng wat in ons leeft tot bij uw Zoon.
Maria, help ons de weg van ons leven te gaan.
Maria, help ons onze weg te accepteren.
Maria, help ons bij te dragen, op onze plek, met onze mogelijkheden,
aan de vrede in de wereld.

Moge het rozenkransgebed rijke vrucht voortbrengen.

( Vicaris Wiel M.F. Wiertz)