Preek van de week voor de negentiende zondag door
het jaar -A- 8/9 augustus 2020
Toen
de leerlingen Jezus op het meer zagen lopen, raakten ze in paniek.
Ze dachten dat het een spook was. Maar meteen stelde Hij hen gerust:
'Wees niet bang. Ik ben het!'
(naar
Matteüs 14,26)
overweging bij dit zondags evangelie
Stille kracht, onverwachte hulp
Geloven en vertrouwen in God is niet zo vanzelfsprekend, als gelovige wordt
je soms zwaar op de proef gesteld.
Je kan in onzekere situaties terechtkomen, door bijv. een slechte diagnose na
een onderzoek, of onzekerheid
over het behoud van je werk, en niet te vergeten de covid 19 tijd waarin we nu
in verkeren, kortom als je leven
niet meer zo gaat als je gedacht had. In dit evangelie van Matteüs maakt het je
duidelijk dat een mens in een
moeilijke situatie met geloof en moed toch stand kan houden. Dat is mooi
gezegd, maar tenslotte wijst dit verhaal
niet zozeer naar de kracht van Petrus, maar naar de reddende kracht van Jezus.
Petrus namelijk, waagde zich op
het water maar hij dreigde te verdrinken omdat zijn vertrouwen te klein was,
Jezus heeft hem een reddende hand
gereikt. Over water wandelen is een bijbelse beeldspraak, in de diepte van het
water huizen nl. de monsters en
duivelse machten die de mensen zouden bedreigen dat was de opvatting van toen.
Dat Jezus over de woelige golven
liep wil zeggen dat Hij de kwade machten waaraan mensen onderhevig zijn, onder
de voet heeft gelopen, Hij toonde
dat Hij machtiger was dan die machten en heeft ze bedwongen. Petrus de apostel
is heel ijverig met zijn geloof bezig
maar ook hij kent momenten van zwakheid en ongeloof. Toch ervaart hij dat God
hem genadig is op momenten dat hij
het niet verwacht. Ook aan mij wordt gevraagd in die momenten van zwakte
vertrouwen te hebben. God herkennen in je
leven is een bezigheid die je ook niet altijd vlot afgaat, zeker niet als je in
moeilijke omstandigheden terecht komt, als
je twijfelt of soms zomaar even het geloof kwijt bent.
Matteüs vertelt ons in dit verhaal over die eenzame boot op het kolkende
meer van Galilea, hij schrijft zijn verhaal over
het leven van Jezus, jaren na de dood van Hem. Hij schreef dit om de nog jonge
kerk gemeenschap te bemoedigen en een
steun in de rug te geven, hij gebruikte hiervoor het beeld van die boot in de
problemen door een storm op dat meer, als
beeld van die jonge kerk.
In dat bootje kunnen we gemakkelijk ook het beeld van onze eigen levensloop
herkennen. We lezen deze keer hoe God
zich op onverwachte wijze openbaart, hoe zijn hulp werkzaam is voor diegene die
bereid is dit met een gelovig hart te
ontvangen. Als je beproefd wordt in je geloof ben je nogal eens in staat het
onmogelijke te doen. Petrus, de man met
felheid maar ook met zijn beperkingen wil alles voor Jezus doen, maar zijn
woorden zijn vaak groter dan zijn daden, als
puntje bij paaltje komt blijkt ook hij maar een klein gelovig mens te zijn. Met
de andere apostelen is Petrus door Jezus
het meer opgestuurd, Jezus wil graag even alleen zijn en bidden, na het wonder
van de broodvermenigvuldiging wil Hij bij
zichzelf en bij God zijn Vader zijn. In de nacht echter steekt er een storm op
en zelfs de ervaren vissers hebben het zwaar.
Maar in het hart van de storm komt er hulp, maar die hulp herkennen ze niet, ze
denken dat er een spook op hun afkomt.
De dreiging is levensecht tot dat Jezus stem klinkt met de vertrouwde en
geruststellende woorden: 'Ik ben het, vreest niet.'
Petrus komt als eerste in beweging maar wat hij aan vertrouwen heeft, valt
letterlijk in het water als hij Jezus uit het oog
verliest en beseft wat hij doet. Hij heeft Jezus herkent in het 'spook' maar
nog niet erkend, dat gebeurt pas na de uitgestoken
hand van Jezus. Dat doet voor Petrus het tij keren, die hand zal hij nooit meer
loslaten. Wat Petrus nodig had hebben wij ook
nodig: 'Vertrouwen in Hem die bij je is ook al stormt het om je heen en in je
hoofd en hart. Juist als je denkt dat je aan je lot
wordt overgelaten, is het belangrijk om niet in paniek te geraken of te
vluchten van jezelf of je situatie. Een moment van even
stil staan, van inkeer en bezinning van geduldig wachten of bidden kan je
zoveel zeggen. Als je dat doet, zal Jezus inderdaad
naar je toekomen en Hij zal zijn hand naar je uitsteken, zodat je Hem kunt
vastgrijpen. "Ik ben het, wees niet bang, kom maar!'
Hij doet dat in alle omstandigheden als je in de 'put' zit, er zijn zoveel
momenten waarop je Jezus' hulp kunt vragen.
Als je blijft geloven, zingt Herman van Veen, als je blijft geloven kan de
zwaarste steen niet zinken.
( preken.be + embe)
******************************************************************************************************************
Stilte na de storm
Soms steekt er een
storm op in je leven, en dat kan allerlei oorzaken hebben.
Je raakt dan wat uit koers, weet niet waarheen en waar naar toe.
Je wordt overmand door angst, onzekerheid, je wordt onrustig voor de toekomst
wat zal die brengen.
Midden in die storm is er Iemand, die naar je toekomt, die Zijn helpende hand
uitsteekt zijn naam is: Redder van mensen.
Jezus zegt ons:'Wees niet bang', ook al zit er van alles tegen: Ik ben er ook
nog heb vertrouwen.
Het is niet gemakkelijk om Hem midden in 'je storm' te herkennen.
Soms ben je door angst alleen maar met jezelf bezig, en toch...is Hij aanwezig.
Jezus komt in je leven bij je aan boord als een houvast, als iemand die een
nieuwe richting wijst,
waar je dreigt te vergaan, grijpt Hij je vast.
Hij brengt je tot stilte, rust, geeft tijd om na te denken, over een nieuwe
mogelijke toekomst en leven.
Jezus redt in Gods naam.
( Wim Holterman osfs)
************************************************************************************************************
Gebed
Lieve God, het is niet makkelijk om helemaal goed te zijn.
Meestal lukt het maar een beetje, maar ook daar bent U blij om.
Geef mij elke dag opnieuw uw moed in mijn hart.
De Digidulfke uitgave december 2023 is uit
Eerste communie in Best op 14 april 2024
SAMEN OP WEG OP 10 SEPTEMBER NAAR DE KLEINE AARDE
Gerarduskalender 2024 weer verkrijgbaar
Bruidjes gezocht voor de Odulphusprocessie 2023