Preek van de week

Preek van de week voor de Paastijd 11 en 12 april 2020

Toen Maria van Magdala merkte dat de steen voor het graf weg was,
haastte ze zich naar Petrus en Johannes.
En ook zij gingen naar het graf, Johannes ging naar binnen, hij zag en geloofde.
( naar: Johannes 20,1-3.8)

De Paasmorgen van Maria van Magdala

"Op de eerste dag van de week, vroeg in de morgen - het was nog donker - ...'
gaat een vrouw, Maria van Magdalena genaamd de graftuin binnen.
Zo begint het paasverhaal van de evangelist Johannes. Wat weten we van haar?
Ze heet Maria en is afkomstig uit een klein plaatsje Magdala bij het meer van Galilea.
Ze is zonder twijfel de belangrijkste vrouwelijke en tevens een van de trouwste leerlingen
van Jezus, en de enige die bij alle vier de evangelisten bij naam genoemd wordt.
Ze heeft Jezus vergezeld tot aan zijn dood. Ze kwam Jezus per toeval op haar weg tegen,
en die ontmoeting heeft een ander mens van haar gemaakt, zij dé apostel der apostelen.
'Vroeg in de morgen - het was nog donker', donker staat voor die donkere kant van ons
bestaan, waarin we het vertrouwen en onbezorgdheid in ons leven zijn kwijtgeraakt, in
verwarring zijn of geen uitweg meer zien. In die donkerte staat Maria Magdalena op en gaat
op weg, de sabbat is voorbij en ze wil het lichaam van haar trouwe vriend Jezus gaan balsemen.
Ze is helemaal ontredderd nu de man in wie ze geloofde en hoopte vermoord werd, hoe kan dat nu,
de Zoon van God. Maar dan ziet ze plots dat de grote steen die voor de ingang van zijn graf lag
weggerold was, en dat het graf leeg was, ze haastte zich naar de leerlingen en haalt er Johannes
en Petrus bij, samen stellen ze inderdaad vast dat het graf leeg is, enkel Johannes ging naar binnen
en geloofde. Het klinkt bekend in de oren en is ook herkenbaar, die totale ontreddering van Maria
Magdalena, haar wanhoop en verdriet. We herkennen dat en maken dat zelf ook wel mee, het is zo
menselijk, dingen die volledig verkeert lopen, vriendschappen of relaties die stuk lopen, geliefden
die ons ontvallen, of ongeneeslijk ziek worden of met een handicap verder moeten leven.
De pijn van het verdriet, de leegte van het gemis, gevoel van verlatenheid of radeloosheid, het is
alsof ik meega met haar, vroeg in de morgen na slapeloze nachten van pijn en verdriet, het is
inderdaad nog donker. Zo velen die nu door deze vreemde pandemie ineens een heel ander leven

en werkverband hebben, maar ook de angst, het ongemak van de geïsoleerdheid, die wij allemaal voelen.

Het lijkt wel wat op het ongewone die duisternis, het gebrek aan uitzicht, zoals wij dat nog nooit hadden.

Als Maria Magdalena met verbazing bij het lege graf staat, denkt ze een tuinman te zien, maar als hij haar plots
aanspreekt en bij haar naam noemt, herkent ze die stem en wil Hem meteen omhelzen,
maar Jezus verschijnt enkel aan mensen in het voorbijgaan, God is en blijft 'ongrijpbaar'.
Maar ook ik wordt bij naam geroepen,'Jij bent van Mij als je het moeilijk hebt, Ik ben dan met je.'
Het paas-gebeuren heeft ook te maken met onze tranen om verlies, met inkeer en ommekeer, met
nieuw vertrouwen in de toekomst. Hij leeft, ik mag leven ook de steen voor mij is weggerold, Hij staat
op in mij, je ziet Hém weer, je ziet jezelf weer. Jezus nodigt ons uit om ruimte te geven aan onze hoop
om de nieuwe dag een kans te geven want: in het midden van de 'nacht' begint er een nieuwe dag, na
elke Goede Vrijdag komt er ook een Pasen. Ik mag mens zijn in het eerste licht en wandelen met God
in de tuin die onze aarde is. Dat ik bij gelijk welke duisternis ook die ik in mijn leven kan meemaken,

de angst en onzekerheid door de corona pandemie en het verdriet over lieve mensen die getroffen zijn
Ook ik wordt opgeroepen om niet bij de pakken ga neerzitten, maar zoals Maria Magdalena weer kan openstaan voor het Licht.
Want Pasen zegt ons: Het leven overwint - altijd!
Notie: Dat geeft toch wel te denken; vrouwen zijn niet gewend om voor te gaan in de verkondiging.
Terwijl het juist een vrouw was die het eerst heeft verkondigd dat Jezus uit de dood was opgestaan,
Maria van Magdala!
( preken.be + embe)
*******************************************************************************************

Pasen

Pasen vieren is het leven vieren, het is iedere dag opnieuw 'opstaan.'
Beseffen dat God liefdevol en krachtig is, en daarom met frisse moed verder durven gaan.

Pasen brengt nieuw leven in en rondom ons, lentekriebels zijn niet te stuiten.
Hunkerend naar warmte en zon roept Hij ons weer naar buiten.

Pasen richt onze blik op het positieve, verrijzenis maakt een nieuw begin.
Laat ons niet moedeloos blijven zitten, maar hopen tegen alle hoop in.

Pasen stemt ons blij en hoopvol, geen steen is blijkbaar te zwaar.
Hij leeft waar mensen elkaar overeind helpen, in ieder bevrijdend gebaar.
( uit: Even bezinnen)