Preek van de week

Preek van de week voor de derde zondag door het jaar 23/24 januari 2021

Nadat Hij Simon en Andreas had uitgenodigd om Hem te volgen,
zag Jezus Jakobus en Johannes. Ook hen riep Hij, en ze lieten
hun vader Zebedeüs in de boot achter en volgden Hem.
(naar Matteüs 1,16-20)

overweging bij dit zondags evangelie


Iedereen van ons is geroepen, kom en volg Mij

Dit evangelie van Marcus klinkt toch wel een beetje onwaarschijnlijk. Er zijn mensen bezig
met hun dagelijkse werk, Jezus komt voorbij gelopen en roept tegen Petrus en Andreas:
'Kom, en volg Mij; Ik zal van jullie mensenvissers maken.' Ze laten alles terstond in de steek
en gaan Hem achterna, zo eenvoudig zal die roeping toch wel niet verlopen zijn? Jezus zal
wel nooit zomaar willekeurige mensen geroepen hebben, die Hij nog nooit gezien of ontmoet heeft.
Maar Jezus moet wel een buitengewoon charisma ( persoonlijke aantrekkingskracht) hebben gehad.
Maar toch laten mensen niet zomaar alles in de steek voor een toevallig passerende 'vreemdeling.'
Stel nu bijv. dat Petrus op dat moment had gezegd:'Dat is goed, maar laat me even mijn netten
opruimen en de boel wat netjes achterlaten.' Andreas had kunnen zeggen,'Ja hoor ik kom, maar laat
me eerst onze vissersboot verkopen, dan hebben we wat financiële reserve voor de komende tijd.'
Als ook de broers Jacobus en Johannes hadden gezegd:'Ja oké, we komen zo, onze netten zijn
klaar en we willen graag nog één vangst gaan doen met onze vader Zebedeüs, en dan brengen we gelijk
wat vis mee voor onze tocht en brengen onze pa eerst even naar huis.' Heel redelijk toch? Iedereen
kan op elk moment allerlei redenen aanvoeren om niet meteen mee te gaan op een oproep. Jezus heeft
zijn eerste medewerkers niet gewerft om hen te zeggen, hoe goed zij het wel zullen hebben bij Hem,
Hij voorspelt hen ook geen mooie carrière met alles erop en eraan. Integendeel, van begin af aan zegt Hij hen:
'Je zult andere mensen op gaan vissen, je zult het beste van je krachten geven, zodat zij het goed zullen
hebben, en dat ze zich kunnen ontplooien om weer volop mens te worden.' In dit verhaal heeft Marcus ons
een paar factoren willen aangeven die in elk roepingsverhaal voorkomen, bijv. God kan ons, mensen roepen
in hun dagelijkse bezigheden, bij het werk van iedere dag. Elk roepingsgebeuren ( je geraakt voelen)
is iets eenvoudigs, gericht naar je leven, er worden geen opvallende of ongewone dingen gevraagd.
Om Jezus te volgen hoef je geen ander werk of beroep te kiezen, het verandert wel

je instelling. Bij Jezus gaat het om mensen, niet om dingen of geld te verdienen en geëerd te worden,
maar het gaat om andere mensen, alle mensen en bij voorkeur om hen die in de problemen zitten.
Vissers van mensen, het gaat niet om mensen 'te vangen', in de betekenis van zieltjes winnen voor de kerk,
maar wees mensen nabij, zodat ze 'in leven' blijven, opnieuw tot leven komen. Dus mensen opvissen die in
een noodsituatie zitten, weer op het droge halen, en binnenbrengen in het grote net van geborgenheid en
eenheid. 'Kom volg Mij.' Jezus roept mij vandaag ook bij mijn naam om zorg te dragen voor mensen, dichtbij
en ver weg, want talloze mensen dreigen te verdrinken, die kopje onder dreigen te gaan in hun ellende,
van onzekerheid, eenzaamheid of zinloosheid van hun leven door bijv. verdriet en tegenslag, probeer ze weer
op te vissen en vaste grond onder hun voeten te geven. Dàt opvissen van mensen, dat kunnen we allemaal op
de plaats waar we zijn, daarvoor is de tijd altijd rijp. Er liggen nog zoveel 'dode vissen' op het strand,
of verward in hun netten, denk maar eens aan alle mensen in die vluchtelingenkampen, die van huis en haard
verdreven zijn, of vervolgd om hun geloof. Er is nog genoeg werk aan de winkel, als ik tenminste geloof in de
Goede Boodschap... Als ik echt Jezus volgeling wil zijn om mensen te helpen, dan mag de eerste vraag niet zijn:
komt het mij wel uit, wat kan ik hier doen, hoe kan ik hier een helpende hand bieden? Nee, waar een wil is,
is een weg. Als ik in mijn hart kijk, God, merk ik dat ik meer tijd nodig heb om op die roepstem van Jezus
in te gaan en Jou te vertrouwen, laat mij daarom af en toe een plaats opzoeken, waar ik die stem van Jezus
beter kan horen, en waar ik de kracht vind om in Jou naam zorg te dragen voor mijn medemensen.
Zeker in deze corona pandemie!
( preken.be + Martien)
****************************************************************************************************

Ik, zegt de zieke medemens ...

Ik, zegt de zieke medemens, ik weet wat het is:
dat de tijd plotseling stil staat, dat je de tijd wil terugdraaien,
dat je verlangt naar iemand met een eeuwige tijd.
Ik, zegt de zieke medemens, ik voel wat het is:
dat je opgejaagd doorgaat en het belangrijkste voorbij loopt,
tot je jezelf tegenkomt en botst, moeilijk, want zo onverwacht.
Ik, zegt de zieke medemens, ik weet wat het is:
dat je afhankelijk bent van anderen, dat je wacht, oneindig lang.
Ik, zegt de zieke medemens, ik weet wat het is:
een bezoek of telefoongesprek plannen en het komt er niet van.
Je kijkt boos naar jezelf, omdat het weer is mislukt.
Ik, zegt de zieke medemens, ik weet wat het is:
jouw goede bedoelingen en jouw geven van tijd tot tijd,
mijn diepste verlangens en jij bij mij, van tijd tot tijd.
Ik, zegt de zieke medemens, ik weet wat het is:
dankbaarheid en dit zeggen van tijd tot tijd,
en daardoor weer leven, nieuw leven, en jij
die ook iets verwacht van mij; echt nodig zijn,
hoe fijn, dit te mogen zijn, voor minstens iemand.
*********************************************************

Gebed

Goede God, Gij wacht op mij tot dat ik open ga voor U.
Ik wacht op uw woord dat mij ontvankelijk maakt.
Stem mij af op uw stem, stem mij af op uw stilte.
( Huub Oosterhuis)