Preek van de week

Preek van de week voor de tweede zondag in de paastijd (Beloken Pasen) 10/11 april 2021
'Vrede', zei Jezus tegen zijn leerlingen.
'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.'
En na die woorden ademde Hij over hen.'Ontvang de heilige Geest', zei Hij.
( naar Johannes 20,19-22)

overweging bij dit zondags evangelie

De (on-) gelovige Thomas
Kunnen we de verrijzenis van Jezus zomaar voor waar aannemen?
Twijfelelen wij soms ook wel eens aan ons geloof? Wanneer je nu mensen daarover aanspreekt,
dan krijg je toch meestal niet meer dan een schouder ophalen of een lachje van onbegrip als reactie.
Gods aanwezigheid is niet altijd even duidelijk in zijn handelen in onze wereld, en dat roept soms vragen
op bij velen van ons. Van waarom grijpt God niet in waar zoveel onschuldig leed veroorzaakt wordt door bijv.
oorlogen, geweld, vervolging, hongersnood en nog zoveel andere ellende, zoals nu met die pandemie die ook
zoveel leed veroorzaakt. Je kunt je daarbij vragen stellen, en terecht want een geloof dat zich geen vragen
stelt, is geen 'levend' geloof. De apostel die de geschiedenis is ingegaan als de 'ongelovige' Thomas ont-
moeten we deze keer in de evangelie tekst van Johannes. Maar eigenlijk is dat een verkeerde benaming
voor hem, hij was een diepgelovige apostel, misschien wat nuchter, twijfelend en kritisch, hij was inderdaad
iemand die niet zomaar alles meteen geloofde wat men hem vertelde, maar dat is niets eens zo'n slechte
eigenschap. Thomas was een man van: eerst zien en dan geloven, hij wilde zien en voelen om te kunnen begrijpen,
want geloven zit in je hart en in je handen, in de manier waarop we omgaan met elkaar. Wat vertelt wordt over
Thomas toont aan dat dit niet enkel een probleem is uit zijn tijd, het is voor ons ook troostvol, leven met twijfels.
Wat weten we van deze volgeling van Jezus? Hij komt voor het eerst in beeld als Jezus' vriend Lazarus op
sterven ligt, terwijl ze opweg zijn naar Jeruzalem, alwaar gevaar dreigt voor Jezus' leven. Thomas zegt dan
tegen zijn mede apostelen:'Kom laten we met Hem meegaan om samen met Hem te sterven.' We kennen ook wel
zo'n spontane en overtuigende uitspraak, die we misschien wel eens doen, zo van:'Ja, dat ga ik wel doen voor
die het mij vraagt, of voor dat karwei, daar zet ik me wel voorin zonder echter te weten wat het vervolg is.
Zo ook bij deze Thomas, die dingen in twijfel is gaan brengen nadat ze hem vertelt hadden dat Jezus bij hun
op bezoek was geweest, hij was er op die avond niet bij. Bij het Laatste Avondmaal had Jezus tegen hen gezegd:
'Jullie allemaal kennen mijn opdracht en weten waar Ik heenga.' Thomas echter vraagt (wat de anderen waar-
schijnlijk ook wel gedacht zullen hebben): 'Heer, waar gaat U dan heen, wij weten het niet, en kennen ook de
weg niet?' Jezus zegt bij zijn binnen komst: 'Vrede zij u.' Jezus wil zijn leerlingen ook zijn vrede geven, hij zegt
niets over hun afwezigheid tijdens zijn lijden en kruisiging, dat ze Hem in de steek lieten, en zelfs verloochende,
Hij vergeeft hen. En Hij vraagt hen om ook hetzelfde te doen.' Jezus toont bij zijn verschijning aan zijn leerlingen
ook de wonden in zijn handen en zijde, Hij toont zijn kruiswonden, Thomas zegt daarop:' Als ik die wonden zie en
mijn hand in je zijde kan leggen, dan pas zal ik het geloven.' Hij zegt dan:'Mijn Heer en mijn God!' Jezus antwoord
daarop:'Zalig diegene die Mij niet gezien hebben en toch geloven.' Met de verrezen Heer laat God je niet voorbij
gaan met de 'open wonden' uit je eigen leven, maar Hij draagt ze met je mee, Hij alléén heeft de kracht om die
'levenswonden' te helen, en om zo weer bron van nieuw leven te worden. Een belangrijk punt is echter, dat Jezus
niet gekomen is om het lijden weg te nemen, Hij is niet komen getuigen over een God die ons mensen verlost van alle
problemen en tegenslagen in ons leven. Maar hij sprak over een God van liefde, een God die van zijn mensen houdt.
Dat kunnen wij ook als we bij iemand op bezoek gaan die ziek is, of rouwt om het verlies van een dierbare, voor een
troostend woord en aandacht, of een helpende hand om het wat te verzachten en nabij te zijn. Misschien had Thomas
het allemaal niet begrepen, en is dat het kleine geloof dat we met hem delen, en erin herkennen. De verrezen Heer niet
kunnen be-'grijpen' en onder controle hebben, werd Thomas duidelijk. 'Zalig die niet zien en toch geloven,' zei Jezus,
en daar horen wij ook bij, God openbaart zich niet aan het verstand, maar aan het hart. Voor ons betekent dat ook:
zalig zijn zij, die niet denken dat ze de wereld en hun leven zelf onder controle hebben, ( kijk maar naar de situatie
waarin we nu al meer dan een jaar in verkeren), maar op hoop, liefde en steun van Jezus rekenen.
Thomas, die goeie Thomas, zó herkenbaar, hij zou onze tweeling broer kunnen zijn, hij is hét beeld van de onzekere
mens in deze tijd, die zich geen raad weet met lijden, tegenslag en al wat mysterie is.

(preken.be + Martien)

************************************************************************************************************

Gebed

Mijn God, ik zoek naar U, alwat ik ben is dorst naar U, Gij ziel van alle leven.

Gij God, aanwezig in de tijden hier en overal, gezien, gevierd als bron van leven.

Gij die met ons zijt vanaf de moederschoot; verhoopt, vermoed voorbij het graf, voorbij de dood.

Gij God, de vonk die in ons brandt, als vuur niet te blussen, als leven niet te stuiten.

Gij die Uw naam in ons geschreven hebt, Uw wil Uw wet gegrift diep in ons hart.

Gij alle woorden ver te boven, in geen wet, geen weet, geen waarheid uit te spreken.

Gij die genoemd wordt de eeuwen door met lieve namen: Vader, Liefde, trouw.

( Peer Verhoeven)

**************************************************************************************

Gebed van een Sioux indiaan

Grote Geest, wiens stem ik hoor in de winden,

en wiens adem de gehele wereld leven schenkt, verhoor mij!

Ik treed voor uw aangezicht als één van uw vele kinderen.

Zie, ik ben klein en zwak; ik heb uw kracht en wijsheid echt nodig.

Doe mij in schoonheid leven en laat mijn ogen altijd de purperrode zonsondergang aanschouwen.

Moge mijn handen de dingen eerbiedigen die Gij geschapen hebt, en laat mijn oren uw stem horen.

Maak mij wijs, zodat ik de dingen kennen kan die Gij mijn volk geleerd hebt,

de les die Gij in elke boom, bloem en rots verborgen hebt.

Ik verlang vurig naar kracht, niet om mijn broeders te overtreffen,

maar om mijn grootste vijand - mijzelf - te kunnen bestrijden.

Maak dat ik steeds bereid ben met reine handen en met eerlijke ogen tot U te komen.

zodat mijn geest, wanneer mijn leven als de ondergaande zon verdwijnt,

tot U kan komen zonder zich te moeten schamen.

**************************************************************************************

"Geloven in Pasen is niet uit te leggen,

maar kun je alleen maar laten zien, laten voelen"

******************************************