Door het jaar - tweeëntwintigste zondag

'Als iemand achter Mij aan wil komen, laat hij dan met zichzelf breken,
zijn kruis opnemen en Mij volgen', zei Jezus. 'Want wie zijn leven verliest
omwille van Mij, zal het vinden.'
(naar Matteüs 16,24-25)

overweging bij dit zondags evangelie

Ons kruis opnemen; achter Jezus aangaan

In het evangelie van Matteüs, lezen we deze keer hoe Petrus probeert duidelijk te maken dat Jezus geen
lijdensweg moet gaan, maar dat het een zegetocht moet worden naar Jeruzalem. Echter de succes-
tour van Jezus en zijn volgelingen is niet blijvend, Jezus weet maar al te goed dat zijn optreden weerstand
oproept bij de gevestigde godsdienstige orde en dat dus vroeg of laat Hem de rekening gepresenteerd zal
worden. Jezus had via Petrus vernomen dat zijn leerlingen Hem als de Messias zien en dus probeert Hij ze
voor te bereiden op de andere kant van de medaille van het Messias zijn, door over zijn gevoelens te vertellen.
Hij probeert zijn leerlingen duidelijk te maken hoe zijn verdere levensweg eruit zal zien, en vertelt ze over de
komende tocht naar Jeruzalem en dat Hem daar vernedering, de dood én de verrijzenis te wachten staat.
Petrus echter wil Jezus met alle geweld tegenhouden en verhinderen dat Hij die weg zal gaan, hij is bang
dat het nieuwe leven, dat hij met Jezus en zijn vrienden was begonnen, verloren zal gaan en hem en de andere
leerlingen misschien wel eenzelfde lot te wachten zal staan. Jezus echter had toch altijd al gesproken over zijn
liefhebbende Vader, over die barmhartige God in de hemel waarvan Hij de wil zou volgen. En nu zou Hij juist
naar de wil van zijn liefhebbende Vader die kruisweg moeten gaan, naar een zekere dood? Dát accepteren en als
de wil van God zien, dat stuit Petrus tegen de borst en dat zou bij ons ook gebeurt zijn. Soms valt het ons ook zwaar
om al het leed en nood in de wereld om ons heen te zien, met nu die covid-19 er nog extra bij. Wij zullen ons ook
wel eens de vraag stellen: Hoe kan God zoiets allemaal toelaten? Waarom komt Hij niet tussenbeide in oorlogen,
onderdrukking, rampen, hongersnood e.d. of wanneer ongevallen, ziekten, handicaps of de dood van geliefde
ons treffen en tot aan de grens van onze belasting kunnen brengen? We kunnen zelfs geneigd zijn om ons af te
vragen: Is God dan machteloos tegenover het menselijk leed? Misschien vinden we een antwoord wanneer we naar
het leven van Jezus kijken, Hij is zijn weg consequent gegaan! Vorige keer lazen we dat Petrus van Jezus een groot
compliment kreeg door de woorden:'Gij zijt de steenrots, en op die steenrots wil Ik mijn kerk bouwen.' En deze keer
krijgt hij van dezelfde Jezus de wind van voren:'Ga weg Satan, ga terug, want je laat je leiden door menselijke over-
wegingen en niet door wat God wil!' Wanneer Petrus verneemt dat zijn grote vriend Jezus moet lijden en sterven kan hij
dat niet bevatten. Maar er komen nog meer 'vreemde' woorden van Jezus tot zijn leerlingen: 'Wie mijn volgeling wil zijn,
moet Mij volgen door zichzelf te geven', dat kan Hij toch niet menen? Dat betekent niet dat je ontrouw moet zijn aan
jezelf, maar wel bereid moet zijn om nee te zeggen tegen je egoïsme, bezitsdrang of gemakzucht. Of zou Jezus vragen
om Hem een beetje lief te hebben of is het in de liefde alles of niets? Is het niet zo dat in een echte relatie mensen
elkaar trouw beloven in goede en kwade tijden? Misschien is dat al een eerste aanzet in wat Jezus met 'zijn kruis opnemen'
bedoelt. Ieder mens maakt dingen mee die je niet graag wilt meemaken, iedereen kent vroeg of laat, veel of weinig lijden 
in zijn leven. De vraag is wat doe je ermee, je kunt het negeren of ontvluchten in andere zaken of verslaving, of je kunt je
kruis opnemen en proberen het moedig te dragen, zoals Jezus deed, maar dat valt niet mee! Jezus vraagt mij niet dat ik
het lijden en het kruis ga opzoeken, want elke dag heeft soms al genoeg aan zijn eigen leed. Elk huisje heeft zijn kruisje is
een bekend gezegde, het leven zelf brengt bij sommige mensen genoeg ongemakken, lijden of tegenslagen mee. Jezus vraagt
ook niet dat we Zijn kruis dragen, Hij vraagt dat we ons kruis dragen, want de werkelijkheid loopt immers dikwijls heel anders
dan onze wensen en dromen, en hopelijk krijgen we hierbij ondersteuning van een 'Simon van Cyrene', uit onze eigen omgeving.
( preken.be + embe)
***********************************************************************************************************

Het licht

Heer, toen ik in het diepe dal zat en geen spatje meer zag
van het licht aan de top, heb ik U aangeroepen en het werd lichter.
Het licht kwam in het dal, en langs het licht klauterde ik weer omhoog,
moeizaam, maar eenmaal aan de top zag ik het licht in volle glorie.
Het leed was geleden en dankbaar heb ik Uw licht omhelsd.
Nu weet ik zeker: U bent het stralende licht aan de top van de berg,
maar ook de schittering van het vonkje in het dal.
( Toon Hermans)
***************************************************************

Op 1 september is het Wereldgebedsdag voor de zorg van de schepping,
onze paus Franciscus nodigt ons uit om samen te bidden voor de hele schepping,
want zij heeft onze aandacht en zorg hard nodig.

Barmhartige Vader,
Schepper van alles wat leeft.
Gij hebt ons in het leven geroepen opdat wij leven zouden vinden in overvloed.
Daarom bidden wij U: vernieuw ons hart, en sterk in ons het vertrouwen
dat ons leven betekenis heeft, dat Gij uw schepping nooit loslaat.
Kom onze onmacht te hulp, om mee zorg te dragen voor uw schepping,
om mee te bouwen aan een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zoals Gij die hebt voorzien.
Gij die liefde zijt, in de eeuwen der eeuwen.