Preek van de week

Preek van de week voor de vijfde zondag door het jaar -A- op 8 en 9 februari 2020

'Jullie zijn het zout van de aarde', zei Jezus tegen zijn leerlingen.
'Maar als het zout krachteloos wordt, waar moet je dan mee zouten?'
( naar Matteüs 5,13)

overweging bij dit zondags evangelie

Zout en licht zijn, hoe?

We weten dat Matteüs met zijn evangelie de memoires van Jezus wou neerschrijven...
Na de welbekende 'Bergrede' van Jezus schrijft hij dat Jezus zijn toehoorders twee complimenten geeft:
'Gij zijt het zout der aarde!', en Gij zijt het licht van de wereld!'
Hij zegt dat niet tegen de wetgeleerde of Farizeeërs, nee, Jezus zegt het tegen de gewone mens van de straat
die naar Hem komt luisteren; de vissers, de boeren, de arme en ongeletterde en de zondaars, maar ook tegen zijn apostelen...
en tegen ons! Die woorden van Jezus kennen we goed, maar misschien vinden we het een beetje rare woorden, want
'zout van de aarde' en 'licht van de wereld' zijn: dat zegt ons niet zoveel, met zout zijn we zuinig omwille van onze gezondheid,
en licht is er tegenwoordig in overvloed. Maar wij zijn dus het zout van de aarde en het licht van de wereld, dat zijn diepgaande woorden.
Vooral dat wij het licht van de wereld zijn is niet niks, Jezus zegt immers van zichzelf:'Ik ben het licht van de wereld', die opdracht
geeft Hij dus aan ons: dat we, net zoals Hij, licht zouden zijn; licht voor onszelf, licht van de wereld, licht voor onze medemensen.
Een blik op onze huidige wereld toont ons dat er enorm veel nood is aan 'zout' en 'licht'. Nooit eerder waren er zoveel mensen die de smaak in het leven verloren hebben, het leven lijkt voor hen geen zin meer te hebben, omdat ze teveel zochten in het materiële of in een of andere verslaving, of omdat ze als vluchteling op zoek zijn naar een vredige plek. Wij kunnen hen een schat aanbieden die we met ons meedragen,
iets waar ze niet voor hoeven te betalen, iets dat ons zomaar geschonken wordt als we ons hart durven open te stellen nl. aandacht en medeleven!
Zou onze God misschien een kok zijn? We kennen Hem toch al als de pottenbakker,die bij de schepping de mens uit klei heeft gevormd,en we hebben Hem ook leren kennen als de tuinier die de hof van Eden heeft aangelegd, beplant en onderhouden. Uit dit verhaal leren we Hem blijkbaar kennen als kok waarbij Hij het zout gebruikt om de wereld te kruiden, onze God die de wereldsoep kookt en dan vaststelt dat er iets ontbreekt.
Bij het proeven merkt Hij op dat er in zijn soep nog iets bij moet, om er toch nog iets smakelijks van te maken is er zout nodig,
nl. het zout der aarde! Jezus had de opdracht om aan die soep die onze wereld is, smaak te geven om er toch een smakelijke,
een bijzondere wereld van te maken. Als ik als mens onze wereld niet kruidt zal deze smakeloos blijven, tenzij ik zie wat er gedaan moet worden en dat gewoon vanuit mezelf doe zonder steeds gevraagd te moeten worden. Als ik dat snuifje zout ben, dàn zit er pit in mij, dàn kruidt ik andermans leven, dan ben ik goed bezig! Jezus vraagt niet: 'Heb je zin om de wereld  op smaak te brengen, neen,
Hij zegt:'Jij bent het zout der aarde!'Jezus geeft twee complimenten tegelijk, Hij zegt ook nog:'Gij zijt het licht van de wereld!'
tegen mij, dat ben ik wanneer ik wil uitkomen voor mijn geloof, niet met veel tam tam, maar als en klein lichtje dat rust uitstraalt,
en vrede en liefde, licht dat mijn goede werken laat zien, zoals Jezus dat zegt. En goede werken, dat is leven zoals Hij mij heeft
voortgeleefd, met de bereidheid om te delen met mensen in nood. Want er is veel duisternis in onze samenleving, vooral eenzaamheid, wat voor mij een uitdaging is om die mensen te bezoeken, maar er is ook duisternis van ziekte en dood, die duisternis kan ik uiteraard niet oplossen, maar ik kan door mijn bezoek en aandacht wel een lichtje van hoop zijn dat zich aanbiedt.Zo een lichtpuntje zijn en proberen er een dagelijks actiepuntje van te maken; méér vraagt Jezus niet van mij, met al die kleine lichtpuntjes zijn we voor Hem;
'het licht van de wereld'. Wat ik nodig heb en waarover Jezus in dit verhaal spreekt, is een bepaalde houding, een bepaalde
mentaliteit; de bereidheid om alles wat ik van God ontvangen heb, te willen delen met anderen. Hij wil dat de mensen in mijn goedheid
iets ontdekken van zijn goedheid en zijn bezorgdheid om iedere mens, dat ik een beetje een stralend mens ben die iets doorgeeft.
( preken.be + embe)
****************************************************************************************************************************************

Gebed

Geslagen door het leven maken vele mensen een verslagen indruk.
Ogen staan droevig, ze kijken naar niets, hun hoofd hangt zwaar op hun hand.
Opgesloten in zichzelf, afgesloten van elk contact: is er nog toekomst voor deze mensen, God?

Goede God, eens zat Jozef, de vader van Jezus, er verslagen bij, hij wist niet wat hij moest doen.
Een reddende engel bracht - in een droom - uitkomst.
De engel doorbrak zijn verslagenheid, hij koos voor Maria, riep de naam van hun kind: toekomst voor ons.

Goede God, wij hebben allemaal engelen van mensen nodig die ons over twijfel heen helpen,
en weer smaak geven in het leven.
Geef ons kracht, God, om het vertrouwen vast te houden dat wij leven uit uw hand en dat U altijd bij ons bent:
Immanuël, God met ons.
( René Hornikx)