Preek van de week

Preek van de week voor Pasen 3 en 4 april 2021

Toen Maria van Magdala merkte dat de steen voor het graf weg was,
haastte ze zich naar Petrus en Johannes.
En ook zij gingen naar het graf, Johannes ging naar binnen, hij zag en geloofde.
( naar: Johannes 20,1-3.8)

overweging bij dit paasevangelie

De Paasmorgen van Maria van Magdala

"Op de eerste dag van de week, vroeg in de morgen - het was nog donker - gaat een vrouw,
Maria van Magdala genaamd naar de tuin waar Jezus begraven is. Zo begint het paasverhaal
van de evangelist Johannes. Wat weten we eigenlijk van haar? Ze heet Maria en is afkomstig
uit een klein plaatsje Magdala bij het meer van Galilea, wij kennen haar als Maria Magdalena.
Ze is zonder twijfel de belangrijkste vrouwelijke, en tevens een van de trouwste leerlingen
van Jezus, en de enige die bij alle vier de evangelisten bij naam genoemd wordt, ze werd dé
apostel van de apostelen genoemd. Ze heeft Jezus vergezeld tot aan zijn dood aan het kruis.
Ze kwam Jezus per toeval op haar weg tegen, ze zat in de problemen, en Jezus hielp haar daarbij
en die ontmoeting heeft van haar een ander mens gemaakt. 'Vroeg in de morgen - het was nog
donker', donker staat voor die duistere kant van ons bestaan, waarin we het vertrouwen en de on-
bezorgdheid in ons leven zijn kwijtgeraakt, duisternis in ons hart bijv. wanneer je getroffen wordt
door ziekte, handicap of het gemis van een geliefde, mislukking in een relatie e.d. wanneer je geen
uitweg meer ziet, en in verwarring raakt. In haar 'donkerte' staat Maria Magdalena op en gaat met
haar ondraagelijk verdriet om haar vriend Jezus op weg, de sabbat is voorbij en ze wil het lichaam
van haar trouwe vriend gaan balsemen. Ze is helemaal ontredderd nu de man in wie ze geloofde en
hoopte gedood was, hoe kon dit nou gebeuren als Zoon van God. Maar dan opeens ziet ze dat de grote
steen die voor de ingang van zijn tuingraf lag, weggerold is, en... tot haar grote verbazing was het graf
ook nog leeg, ze ging snel naar de leerlingen en haalt er Johannes en Petrus bij. En samen constateren
ze inderdaad dat het graf leeg is, Johannes kwam als eerste bij het graf aan, hij keek erin en zag
de doeken liggen waarin Jezus gewikkeld was, maar hij ging niet de grafruimte in. Petrus echter ging
wel naar binnen en zag dat de zweetdoek die Jezus' hoofd bedekte ergens anders opgerold lag.
Daarna durfde Johannes ook naar binnen te gaan en geloofde.
Het is heel herkenbaar, de totale ontreddering van Maria Magdalena, haar wanhoop en verdriet om het
heengaan van zo'n geliefd persoon. We herkennen zo'n situatie ook wel, het is zó menselijk als bijv.
bij jezelf een geliefd iemand ontvalt, de pijn van het verdriet, de leegte van het gemis, het is alsof
jezelf meegaat met haar, vroeg in de morgen na slapeloze nachten van verdriet, het is dan inderdaad nog
'donker'. Als Maria Magdalena daarna nog bij het graf blijft, terwijl de twee leerlingen naar de anderen
zijn terug gegaan, wordt ze plots aangesproken bij haar naam door de 'tuinman', ze herkent de stem van
Hem, en willen Hem gelijk omhelzen.
'Ook ik word bij naam geroepen;’ Het paasgebeuren heeft ook zeker met onze moeilijkheden te maken,
met inkeer en ommekeer, met weer vertrouwen in de toekomst, als ook die 'zware steen' voor je weggerold
wordt. De vreugde van Pasen raakt mensen. Zeker als ze in hun leven menige beproeving hebben doorstaan,
en toch proberen te geloven dat God hen niet in de steek laat.
Jezus nodigt ons uit om ruimte te geven aan onze hoop, om na tegenslag of problemen de 'nieuwe' dag
weer een kans te geven, 'licht' na een donkere periode, zoals in de natuur ook alles naar het licht groeit,
kunnen wij als mensen daarop niet achter blijven. Na elke Goede Vrijdag komt er ook een Pasen. Je mag
weer mens zijn in het eerste licht, en wandelen met God in de tuin die onze aarde is. Dat ik bij welke
duisternis dan ook, die mijn leven kan overschaduwen, niet gelijk bij de pakken ga neerzitten, maar zoals
Maria Magdalena weer kan openstaan voor het Licht. Want Pasen zegt ons: Het leven overwint - altijd!
Buiten het Bijbelse Pasen, kan het ook menige keer Pasen worden in je eigen leven, als je weer eens 'opstaat'
uit een dal of put van tegenslag, ziekte of verlies, maar ook als de coronapandemie voorbij is, kunnen we
weer 'opstaan' en zal het 'Pasen' worden. We vieren Pasen als een feest van nieuw leven,
Wij kunnen anderen proberen te helpen op te staan uit hun 'doodse' levenssituatie, van hun onmacht en verdriet
zodat het leven weer zinvol wordt, en ze met dat 'opstaan' weer tot leven komen. God, neemt
'n kruis dat we in ons leven te dragen krijgen, niet zomaar van ons weg, hoezeer je dat ook vraagt en verlangt,
maar... Hij laat je daarbij niet alléén, en steunt en helpt je daarbij, want Hij leeft in je mee! Daarom past
deze regel uit een bekend en mooi lied van : Simon en Garfunkel hier goed bij:'Jesus Loves you more than
you will know', vertaald: "Jezus houdt meer van je dan dan je zult weten'. Pasen is ook een lentefeest: de
natuur komt weer tot leven, en zoals in de natuur rondom ons het nieuwe leven weer zichtbaar wordt in het
frisse groen, openspringende knoppen en ontluikende bloemen die overal verschijnen, zo wordt het ook pas écht
Pasen als die levende Jezus ook zichtbaar wordt in onze manier van leven.

(preken.be + Martien)

*************************************************************************************************

Pasen

Pasen vieren is het leven vieren, het is iedere dag opnieuw 'opstaan.'
Beseffen dat God liefdevol en krachtig is, en daarom met frisse moed verder durven gaan.
Pasen brengt nieuw leven in en rondom ons, lentekriebels zijn niet te stuiten.
Hunkerend naar warmte en zon roept Hij ons weer naar buiten.

Pasen richt onze blik op het positieve, verrijzenis maakt een nieuw begin.
Laat ons niet moedeloos blijven zitten, maar hopen tegen alle hoop in.
Pasen stemt ons blij en hoopvol, geen steen is blijkbaar te zwaar.
Hij leeft waar mensen elkaar overeind helpen, in ieder bevrijdend gebaar.

( uit: Even bezinnen)

********************************************************************************

Gij kent mijn weg

God, tot u roep ik in de vroege morgen.
Help mij te bidden en mijn gedachten te richten op U,
ik kan het niet alleen

In mij is duisternis, maar bij U is licht.
Ik ben eenzaam, maar Gij verlaat mij niet.
Ik ben bevreesd, maar bij U is hulp.
Ik ben onrustig, maar bij U is vrede.

In mijn hart is bitterheid, maar bij U is geduld.
Ik begrijp uw wegen niet, maar Gij kent mijn weg.

( Dietrich Bonhoeffer)
dit gebed schreef hij kort voor zijn dood in een gestapo-gevangenis bij Berlijn in 1945 op 39 jarige leeftijd.

*****************************************************

Pasen
Eeuwige en liefdevolle God, wij vragen U:
help ons moed te putten uit de dood van die ene mens:
Jezus van Nazareth,
die liet zien dat de dood geen eindpunt is,
maar een nieuw begin.
Geef dat wij beseffen dat er tussen hemel en aarde
meer is dan wij kunnen zien.
Dat onze grenzen niet uw grenzen zijn.
Dat wij in leven en sterven geborgen zijn in uw hand.