Preek van de week

Preek van de week in het laatste weekend van de Kersttijd - Doopsel van Jezus -11/12 januari 2020

Toen Jezus door Johannes gedoopt was in de Jordaan, opende zich de hemel.
En uit de hemel klonk een stem, die zei: 'Jij bent mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind!'
( naar Matteüs 3,16-17)

overweging bij dit zondags evangelie

De doop van Jezus

Matteüs besteedt maar twee zinnen aan Jezus' doopsel door Johannes de Doper.
Het doopsel van Johannes was een doopsel van bekering, hij was één van de mensen die op een bepaald moment
naar het leven gekeken heeft en tot de conclusie kwam dat vele mensen verkeerd bezig waren.
Om ze terug op het juiste pad te krijgen, is er een bekering van het hart nodig, in die tijd, maar ook in onze tijd
hadden heel wat mensen God uit het oog verloren.
Daarom de oproep van Johannes om terug naar God te keren, hij probeerde mensen te overtuigen en dat bleek te werken,
want er kwamen er veel naar hem luisteren en lieten zich door hem dopen.
En zo komt op een dag ook Jezus langs vanuit Galilea, wanneer Johannes echter ziet dat Jezus er is,
weigert hij in eerste instantie om Hem te dopen: deze man heeft volgens Johannes geen doopsel nodig.
Toch dringt Jezus aan zich te laten dopen in de Jordaan.
Na zijn doop was Jezus in gebed, en als antwoord op zijn gebed daalt Gods Geest over Hem neer, in de gedaante van een duif,
en klinkt uit de hemel een stem:'Gij zijt mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind'.
God laat Jezus voelen dat Hij door Hem bemind wordt, niet alleen Jezus voelt het, het is iets wat zijn omstanders ook aanvoelden:
hier gebeurt iets bijzonders, dat is wat Matteüs ons wil meegeven in dit verhaal.
Daarmee weten we dat Jezus niet zo maar een mens is, maar dat Hij de Zoon is van God, zijn zending komt van God zelf.
Zijn woorden en daden zijn dus geen woorden en daden van een mens, maar van God.
Jezus heeft als mens veel moeten doorstaan, Hij heeft teleurstelling gekend, angst en lijden, maar door dat alles heen is Hem steeds
het diepe bewustzijn bijgebleven:'Ik word bemind door de Vader'.
Deze overtuiging ging bij Jezus zo diep dat Hij zijn lot durfde toe te vertrouwen aan Hem, die Hij zijn Vader noemde,
Hij leefde vanuit de ervaring: Ik ben door God aanvaard.
 

Is dat misschien niet de diepste behoefte van ieder mens: om door iemand aanvaard te worden? Niets maakt iemand zo gelukkig als het gevoel:
ze houden van mij, ik word aanvaard, als je die ervaring hebt dan gaat het je goed, dan is niets je teveel, dan kun je alles geven wat in je is.
De zin die bij Jezus klonk, klinkt nog altijd wanneer iemand gedoopt wordt: 'elke dopeling is door God geliefd'.
Maar zouden kinderen die niet gedoopt worden dan niet zijn geliefde kinderen zijn? Laat daar geen twijfel over bestaan:
alle kinderen waar dan ook zijn Gods lieve kinderen, en tot alle nieuwgeborenen zegt Hij: 'In jou vind Ik vreugde'.
Maar er is een probleem; zou God ook tegen mensen die later hun naaste pesten, uitbuiten, martelen of zelfs doden, ook hebben gezegd:
'Gij zijt mijn geliefd kind in wie Ik vreugde vind, toen ze geboren werden?
Net als Jezus ben ik ook gedoopt, en dat houdt in dat ik zijn volgeling wil zijn, dat ik dus wil doen en denken wat Hij mij heeft voorgehouden en voorgeleefd.
Ik weet dat dit niet altijd gemakkelijk is, omdat ik leef in een tijd en maatschappij die vaak geen oog meer heeft voor wat Jezus heeft voorgehouden, en dat is:
'Bemin God bovenal, en je naaste als jezelf'. Maar velen willen niet meer van God houden en van hun naasten, want dat vraagt aandacht en inzet,
en die gaan vandaag de dag dikwijls alleen maar naar het eigen ik! De liefde van God blijft voor alle mensen, maar liefde kan ook verdriet en pijn opleveren.
Het lijkt zo vanzelfsprekend en normaal aandacht te hebben voor anderen, maar ik heb vaak al zorgen genoeg voor mezelf, dat het anderen minder gaat,
en er zoveel vluchtelingen zijn, dat er zoveel scheef loopt in deze wereld, dat zijn toch mijn zaken niet?
Die gevoelens en gedachten kennen we allemaal wel eens, waarvan ik weet dat ik me daartegen moet verzetten. God weet dat wij zwak zijn soms.
Net als tegen Jezus zegt God ook tegen mij dat Hij vreugde vindt in mij, zoals in alle mensen, maar zijn vreugde kan enkel vreugde blijven, als ik de weg wil gaan die Jezus mij is voorgegaan, en dat houdt geen geweld in, geen uitsluiting, wreedheid of misbruik van zijn Naam.
Nee, die weg sluit alleen maar liefde in, barmhartigheid en vrede, en meedenken en meevoelen met anderen.
Elke gelovige zou 'smorgens op moeten staan met de gedachte:'God ziet mij graag', je bemind weten en dat aanvaarden,
verandert je leven, je wordt er zachtaardiger van!
( preken.be + embe)
******************************************************************************************************************************************************

Gedicht
Ik heb gehoord dat velen van jullie zitten te wachten op een wonder,
een wonder dat Ik, jullie God, de wereld zal redden.
Hoe zal Ik redden zonder jullie handen?
Hoe zal Ik rechtspreken zonder jullie stem?
Hoe zal Ik liefhebben zonder jullie hart?
Vanaf de zevende dag heb Ik alles uit handen gegeven;
heel mijn schepping en mijn wondermacht.
Niet jullie, maar Ik wacht nu op het wonder.
( Luc  Gorrebeek)