Preek van de week

Preek van de week voor de vierentwintigste zondag door het jaar 14 en 15 september 2019.

Nadat zijn zoon zijn erfenis langs deuren en vensters had buitengegooid,
ging hij terug naar zijn vader.
Die zag hem al in de verte aankomen en werd ontroerd.
Snel liep hij op hem toe en kuste hem.
( naar Lucas 15,11-25)

overweging bij dit zondags evangelie

Zoeken en vinden

De evangelist Lucas noemt men weleens de evangelist van Gods barmhartigheid.
Deze keer komen in zijn verhaal drie parabels voor: van het verloren schaap, de verloren drachme (zilverstuk),
en centraal de parabel van de verloren zoon, of soms genoemd: de parabel van de barmhartige vader.
In die parabels gaat het niet om een muntstuk, een schaap of een dwaze zoon, maar het gaat om de mens, om elke mens.
Als we de kern van deze parabels op onszelf betrekken, merken we bij ons precies dezelfde reacties,
want ook voor ons maakt alleen de volledigheid gelukkig, ook als dat om schijnbaar onbelangrijke dingen gaat die we kwijt zijn.
Lucas begint met een scherpe tegenstelling te maken: de tegenstelling tussen de houding van de farizeeën en de houding van God.
Jezus is een beste jongen, maar Hij heeft de 'verkeerde' vrienden, dat zeiden ze van Jezus,
en 'ze' zijn dan de farizeeën, de godsdienstige leiders, en de schriftgeleerden.
Hij werd nl. voortdurend gezien met tollenaars en zondaars, blinden, kreupelen, en melaatsen, kortom onrein volk dat 'ze' lieten liggen.
'Ze' morden daarover, en ergerden zich aan Jezus houding, met zulk soort mensen contact hebben en er ook nog soms gaan eten,
is het toppunt van solidariteit, en dat kon bij hen niet door de beugel.
Maar Jezus zegt:'Ik ben niet gekomen voor de brave en de gezonde mensen, want die gaan ook zonder Mij een goede weg,
Ik ben gekomen voor die mensen die Mij nodig hebben, om weer als goede mensen te kunnen leven.
En voor elke mens die zich van het kwaad heeft afgekeerd, zal er een vreugdevol feest zijn in de hemel,
precies omdat die persoon van het kwaad is afgestapt, en weer op de goede weg zit'.

Bij Jezus telt vergevingsgezindheid, het is voldoende wanneer iemand op zijn schreden terugkeert, en zich weer voegt bij Gods volk.
Lucas wil hiermee de houding van God plaatsen, God is anders, God kijkt anders naar mensen, en Lucas 'schildert' dat in taferelen uit het volksleven.
Jezus wil iets over God zeggen, door te vertellen in parabels; 'Zie je die herder, hoe hij zoekt naar dat ene verloren schaap van die honderd, hij heeft geen 'zwarte' schapen, hij zoekt en zoekt tot hij het vindt, legt het vervolgens op zijn schouders, en er is vreugde'.
'Zie je die vrouw: hoe zij zoekt naar haar muntstuk, hoe blij ze is als ze het heeft gevonden, zo is God', zegt Jezus.
En zo ook met de jongste zoon van een boer, die zijn erfenis opeist en verkwist in een losbandig leven, wanneer echter zijn geld op is,
en er ook nog een hongersnood uitbreekt, verlangt hij weer terug te gaan naar huis, want hij beseft dat hij verkeerd gehandeld heeft.
Zijn vader ziet hem al in de verte aankomen, en loopt hem tegemoet, omhelst en kust zijn zoon, zo is ook God, die als een Vader en Moeder over mij waakt, en bereid is met zijn liefde en barmhartigheid mij te omringen, als ik ook 'afgedwaald'  ben geweest.
Herders naar Gods hart, herders naar het voorbeeld van Jezus, ben ik zo'n herder? Stel je bent op een verjaardagsfeestje,
en er wordt gesproken over Turken, Marokkanen, Polen, kleurlingen, asielzoekers en moslims, en er gaan grove grappen over tafel, lach ik mee?
Of zeg ik:'Ho maar, wacht eens even, zien we onszelf dan als de betere 'blanke' mensen? Of toch niet, maar 'die anderen' ze mogen wel ophoepelen.
En die mensen waar je al jaren omheen loopt, waarvan je weet wat ze allemaal verkeerd hebben gedaan, stel dat Jezus nu juist bij hen aan tafel gaat! God beproeft mij met de bedoeling dat ik mijn hart, mijn geest en mijn blik verruim, dat ik mensen zie met Gods ogen.
'Blijven zoeken naar elkaar', zegt Jezus, tot je elkaar weer gevonden hebt, blijven zoeken, de ene mens naar de andere, het ene volk naar de andere, en de ene kerk naar die andere geloofsgemeenschap.
Als je zelf ontdekt dat je van tijd tot tijd ook zo'n verloren schaap kunt zijn, wees blij dat God zijn herder dan naar je toestuurt,
die je weer op sleeptouw neemt, die je losmaakt uit je verkeerde bindingen, die je relatie met God herstelt.
God die er altijd is voor mij, voor elke mens, die bij mij is en die mij draagt wanneer ik in nood ben.
Parabels zijn nooit af, we moeten ze zelf afmaken, het zijn verhalen met een open einde, die we zelf moeten doorvertellen met ons leven.
( preken.be + embe)
***********************************************************************************************************************************

Aandacht

We hebben elkaar nodig dat is toch zonneklaar,
want mensen willen warmte en aandacht voor elkaar,
waarom niet even praten?
Waarom geen lieve lach?
Zo zorg je voor een lichtpunt ook op een donkere dag.
Zo laat je een lichtje schijnen bij mensen die in stilte kwijnen.
Iemand die naar je luistert, iemand die met je praat,
dat is nu juist datgene waar 't bij mensen om gaat.