Kies uw kerk

Preek van de week

Preek van de week, voor de vijfde zondag door het jaar 9 en 10 februari 2019

Preek van de week voor de vijfde zondag door het jaar -C- 9/10 februari 2019

Jezus stapte in de boot van Simon en vanuit de boot sprak Hij de mensen toe.
Daarna zei Hij tegen Simon:'Vaar nu het meer op naar diep water.
Daar moeten jullie je netten uitwerpen'.
( naar Lucas 5,3-4)

overweging bij dit zondags evangelie

Ik zit in dezelfde boot!

Zoals zo dikwijls lezen we ook vandaag in het evangelie van Lucas een verhaal dat je bij blijft.
Mensen zijn in grote getale naar het meer van Galilea gekomen, waar zij aandringen dat Jezus hen zou onderrichten.
Hij stapt in een vissersboot van Petrus en spreekt van op het water tot de menigte over het Woord van God.
Vervolgens is er zijn opdracht om verder het meer op te varen naar het diepere gedeelte, en daar hun netten uit te werpen.
Met daarop de reactie van Petrus, dan is er de wonderbare visvangst en Petrus die zichzelf een zondig mens noemt, (zover kort samengevat).
Bij dit verhaal kan ik me afvragen welke rol ik erin zou spelen? Dring ook ik, zoals de menigte, aan dat Jezus het Woord Gods zou willen verkondigen?
Luister ik dan naar wat Hij zegt, en ga ik de weg die Hij mij aanwijst? Of ga ik liever mijn eigen weg, omdat ik denk dat ik het beter weet, zoal Petrus.
Petrus is een ervaren professionele visser, en Jezus is maar 'n eenvoudige en toch goddelijke timmermanszoon uit Nazareth, die begaan was met de vissers,
maar wat zou die van visvangst afweten, zal Petrus denken: maar Petrus zegt;'Jezus, de hele nacht hebben we gevist,
en helemaal niets gevangen en nu zeg Jij dat we onze netten moeten uitgooien'!
'Weet je dan echt niet dat op het heetst van de dag, normaal geen enkele vis het in zijn hoofd haalt om zich te laten vangen'?
'Maar goed, als Jij het zegt, zullen we het maar doen, al is het maar om U te plezieren'.
Jezus zegt nog wel tegen Petrus:'Ga wel naar het diepe, en werp daar je netten uit'.
Het diepe in! Petrus kan niet zwemmen en nu moet hij naar de gevaarlijke plek varen, hij moet de 'vissen' zoeken, waar ze in gevaar zijn. Zoals Jezus deed, op zoek naar de melaatsenkolonie bijv. die in het 'diepe' was, durf dat maar eens! Of zoals Franciscus die ook naar een melaatse ging, Abbé Pierre; de kapucijn die opkwam voor de daklozen in Frankrijk, moeder Theresa die de arme verstoten mensen opving in Calcutta.
Ga naar de mensen die lijden, in nood zijn, met hun lange verhaal vol pijn, in het 'diepe' kom je ze tegen, deze mensen...,God.
Het klinkt allemaal zo herkenbaar, misschien zeg of denk ik ook soms: Dag en nacht doe ik ook mijn best voor iedereen, gezin, familie, vereniging, geloofsgemeenschap, voor mensen met problemen, echt voor iedereen, en wat krijg ik in de plaats?
Zelfs een 'dank je wel' kan er vaak nog niet af, wellicht ben ik dan net als Petrus, te negatief, want zijn woorden zijn nog niet koud,
of zijn netten scheuren bijna van de hoeveelheid vis.
Zo zie ik meteen het diepgaande verschil als Jezus wél en als Hij niet op de boot zit, met Hem kan de vangst niet op, zonder Hem wordt het niets.
Zo is het ook in de boot van mijn leven, als ik alleen mijn eigen weg ga en mijn eigen ding doe, bereik ik niets.
Maar als ik doe wat Jezus mij voorhoudt, dan kan de oogst niet op, niet te verwonderen dat Petrus zegt:'Heer, ga weg van mij, want ik ben een zondig mens'.
En waarom is hij een zondig mens? Omdat hij zijn eigen weg wilde gaan, en niet die van Jezus, en daarop volgt dan het bevrijdende antwoord van Jezus:
'Wees niet bevreesd, voortaan zul je mensen vangen'.
'Wees niet bevreesd', zegt Jezus, ik moet dus niet bang zijn dat Hij mij ooit een onmogelijke weg zal opsturen, of mij onmogelijke daden zal opdragen.
Hij zal alleen een mensenvisser van mij maken, en wat is dat: mensen vissen?
Dat is zich inzetten voor anderen, en hen de weg wijzen en hulp geven naar een menswaardig bestaan, zoals de ontwikkelingswerkers,
medewerkers van vele hulporganisaties, de talloze vrijwilligers in tehuizen, bij verenigingen en kerkgemeenschappen, maar ook burenhulp en ziekenbezoekers.
En aan zoveel andere mensen die, zonder dat ze het misschien zelf beseffen, allemaal mensenvissers zijn, want ze zetten zich in voor anderen, voor mensen die in het diepe duister leven, en die verlangen naar wat licht.
Weg uit de diepe duisternis van de armoede, onderdrukking, van onrecht en wanhoop of verslaving, en met hulp van mensenvissers op zoek naar het licht van geloof en hoop, van vertrouwen en zelfvertrouwen, van liefde en vrede.
In dit evangelie noemt Petrus zichzelf een zondaar, en toch wordt hij een onnavolgbare mensenvisser, zoals Jezus hem gevraagd heeft. Ben ik ook net als Petrus, nederig genoeg om mijn tekortkomingen toe te geven, en probeer ik ook mensenvisser te zijn?
Laat ik, in Jezus' naam en met zijn hulp, proberen een goede mensenvisser te zijn, en mijn netten nog eens uit te gooien,
ik geef mezelf en mijn omgeving nog een kans, ik geloof vast dat het gaat lukken.
( preken.be + embe)
*****************************************************************************************************************************************

De visser...
Op een steiger aan de waterkant, zat een man te turen naar z'n dobber in het water.
Een voorbijganger vroeg of het bijten wou, heel galant, 'Ik weet het nog niet' zei de visser 'misschien later'...

De mannen begonnen zo wat met elkaar te praten, heel veel zaken kwamen aan bod.
Het weer, de voetbal, vrouwen en hun maten, tot de visser vroeg:'Geloof jij in God?'

De voorbijganger wist niet goed wat hij zeggen moest..., bedenkelijk keek hij de visser aan.
Als kind had wel geloofd, maar dat was behoorlijk verroest, de visser was met de man begaan.

De visser begon te vertellen over Jezus en God en de Heilige Geest, aandachtig en geboeid werd er geluisterd naar wat hij zei.
Het hart van de man opende zich, het was te lang gesloten geweest, toen riep de man het uit:'Jezus is gestorven, ook voor mij!!'

De visser haalde zijn hengel op, er zat helemaal geen haak aan de lijn!
De visser zei:'Ik meer gevangen dan ik kon wensen', 'Ik ben namelijk een visser van mensen'.
( Manfred Adema)

 

Archief preken