Preek van de week

Preek van de week voor de zesentwintigste zondag door het jaar -C- 28/29 september 2019

Samen met de arme Lazarus stierf ook een rijk man.
Hij zag hoe goed Lazarus het had en vroeg om verlichting van zijn lijden.
Maar Abraham zei:'Laat alles nu maar eens omgekeerd zijn.'
( naar Lucas 16,22-25)

overweging bij dit zondags evangelie
Onze 'buurman' Lazarus

De Farizeeën, aan wie Jezus dit verhaal vertelde, dachten nl. dat rijkdom een zegen en armoede een straf was van God.
De mens had zijn rijkdom of armoede op één of andere manier zelf verdiend vonden zij.
Tegenover deze gangbare opvatting protesteert Jezus, en hiervoor maakt Hij gebruik van wederom een parabel,
waarin Hij twee uitersten tegenover elkaar stelt: een schatrijke man en de straatarme Lazarus.
Wellicht was deze Lazarus kreupel en was hij aan de voordeur van de rijke neergelegd, een beetje om er vanaf te zijn.
Kreupel zijn werd in Jezus tijd ook beschouwd als een straf van God, daarbij stond hij vol zweren en is hij dus onrein,
waardoor mensen hem zelfs niet durven aan te raken.
Honden, waarvan Joden een grote afkeer hadden, komen aan zijn huid likken, zelfs de broodkorstjes van de feestvierders,
die ze onder de tafel wierpen, werden Lazarus niet gegeven, niemand denkt aan hem, niemand geeft om hem!
Uitgerekend hij heeft in deze parabel een naam: Lazarus, wat betekent 'God redt', in deze parabel kiest God de kant van deze arme.
Jezus legt vooral de nadruk op de onverschilligheid van de rijkaard ten aanzien van Lazarus, en de onmacht van die arme man
om iets aan zijn situatie te doen.
De rijke man uit deze parabel was inderdaad steenrijk, hij ging gekleed als zijnde een koning en hij hoefde niet te werken
voor zijn levensonderhoud, hij kon het zich permitteren om iedere dag uitbundig feest te vieren.
De rijke man is zozeer met zichzelf bezig dat hij Lazarus, die nochtans aan zijn voordeur ligt, niet eens ziet, hij heeft er geen oog voor.
Hij misdoet hem niets, maar hij doet ook niets om hem te helpen, maar wanneer hijzelf in de problemen komt, rekent hij op de hulp
van Abraham, 'Vader', noemt hij hem, hij is immers een afstammeling van Abraham, dus behoort hij tot het volk van God.
Maar hij vergeet één ding, en dat is dat hij zich nooit zo gedragen heeft, integendeel niet God maar hijzelf was het centrum
van zijn leven van luxe en verspilling.

Waarschijnlijk zegt dit verhaal heel wat over de sociale toestanden  die er ook in Jezus' tijd bestonden, maar toch wil Jezus,
het daar niet op de eerste plaats over hebben, veeleer wil Jezus ons duidelijk maken hoe God omgaat met rijken en armen,
en hoe Hij het leven van ons mensen ziet en beoordeelt.
Daarom laat Jezus in de parabel beide mannen sterven zodat ze rechtstreeks met God geconfronteerd worden, en dan blijkt dat rijkdom helemaal geen zegen is van God en armoede ook geen straf is die Hij gewild heeft.
De rijke wordt niet zo direct veroordeeld omdat hij rijk is, maar wel omdat hij zijn bezit verkeerd gebruikte, hij had geleefd
alsof de arme voor hem helemaal niet bestond, in de omgang met zijn medemens had hij de uitgestoken hand van God niet herkend,
die hem vroeg om te delen met de armen.
Als de rijke gekweld wordt en in zijn beproeving tot bezinning komt, en ziet hoe gelukkig Lazarus leeft, blijft hij nóg alleen
aan zichzelf denken, hij vraagt om een druppeltje water, pas daarna gaat zijn zorg uit naar zijn vijf broers om hun leven te veranderen,
voor het lot wat hun anders te wachten staat.
Wie zijn echter die broers van deze rijke? Jezus bedoelt daarmee zijn toehoorders, maar ook alle 'hoorders' van dit verhaal in deze tijd.
De parabel wil iedereen die ze leest of hoort, oproepen de ogen te openen voor het onrecht dat zich in deze wereld afspeelt.
Misschien vragen we ons daarbij af: Waarom doet God niets aan al die miserie? Hij is toch zo'n bezorgde Vader en Moeder,
waarom laat Hij dat allemaal gebeuren? Het antwoord op die vraag ligt in ons mensen zelf!
Daarom de dringende oproep van God die doorklinkt in dit verhaal, om er iets aan te doen, ik mag mijn bezittingen, mijn tijd,
mijn talenten niet enkel voor mijzelf houden, ik moet ze ook ten dienste stellen van anderen, zodat deze aarde een beetje meer
Rijk Gods kan worden voor iedereen.
( preken.be + embe)
***************************************************************************************************************************

September
September, de eerste bladeren vallen van de bomen, teken dat de herfst gaat komen.
September, de kastanjes vallen op straat, geeft aan dat de herfst komen gaat.
De paddenstoelen rijzen op langs het pad, september, de herfst komt; wind, koud en nat.
Dauwdruppels op de spinnenrag bij het krieken van een septemberdag.
De bladeren, kastanjes, paddenstoelen, de spinnenrag, september, het wordt herfst, wat een pracht.

Geniet van de natuur, geniet...het geeft je kracht.