Kies uw kerk

Preek van de week

2016-04-17. Getuigenis in woord en daad

4de zondag van Pasen, C

 

Eerste lezing: Handelingen der apostelen 13, 14. 43-52

Evangelie: Johannes 10, 27-30

De ouderen onder ons kunnen het zich nog herinneren, voor jongeren zijn het verhalen van een lang vervlogen verleden: missionarissen. Vrouwen en mannen die in de bloei van hun leven naar de missie gingen. Hun doel was de Blijde Boodschap, de boodschap van Gods bevrijding te brengen daar waar mensen in een geestelijke duisternis leefden. Waar kwam de spirit om zo ver van huis te gaan vandaan? Het is als met een hobby, of je werk. Mensen kunnen daar zo enthousiast over zijn dat ze niet anders meer kunnen dan anderen laten delen in hun liefde en passie.

Daar ligt een eerste stimulans om te gaan. Dit lezen we ook in het missieverhaal van de apostelen Paulus en Barnabas. Beiden waren zo vervuld van de persoon Jezus, dat ze niet meer anders konden en wilden dan mensen vertellen over het gevoel van bevrijding dat de Heer hen in hun leven gaf.

Bij de apostel Petrus lezen we dat zijn missiereizen altijd gepaard gingen met wondertekenen. Zieke mensen werden weer beter. In de levensverhalen van de missionarissen horen we dat ze naast het evangelie, vooral toch bezig waren met het stichten van schooltjes, ziekenhuizen en fabriekjes. De wondertekenen van de 19e en 20ste eeuw.

Wat leren wij van de toenmalige missionarissen, wat zij weer leerden van de apostelen? Vertellen over Jezus is goed, maar handelen in Zijn naam is nog veel beter!

Succes zorgt van de ene kant altijd voor enthousiasme, maar met het groeien van de populariteit stijgt aan de andere kant ook altijd weer de jalousie. Dat mogen we ook lezen bij de apostelen. Zondag na zondag kwamen steeds meer mensen bijeen om naar de apostelen te luisteren. Het waren vooral mensen die in de Joodse samenleving gedoogd werden.

Vanwaar die aantrekkingskracht op het woord van de apostelen? Die lag in de openhouding van die woorden. Eindelijk konden deze mensen thuiskomen omdat de apostelen hen lieten merken dat ook zij belangrijk waren, dat ook zij door God gezien worden en niet langer uitgesloten zijn.

Wat mogen wij hier op onze plaats van deze getuigenissen leren?

  1. Het is belangrijk om enthousiast te zijn en te zorgen dat we dat enthousiasme kunnen vasthouden.
  2. Naast het spreken is toch vooral het doen, het nabij zijn en het aanwezig zijn van groot belang.


Ik weet zeker dat we allemaal de kunst verstaan om mensen bij ons thuis te laten komen door wat we zeggen en wat we doen, geïnspireerd door mensen die ons voorgingen.

 

Amen.

De goede herder

Mozaïek (ca. 425)

Te bewonderen in: Mausoleum of Galla Placidia, Ravenna, Italy.

Op de zondag van de Goede Herder mag een afbeelding van De herder niet ontbreken. Rust en vrede zijn zichtbaar op dit 5de-eeuwse mozaïek. Een knuffel voor de één, en alle schapen gericht op de herder. Een harmonieus schouwspel. Een soort oase van rust en vooral vertrouwen. Dit voelt echt als een goede herder.

Johannes 10, 27-30

Johannes 10, 27-30

Onderdelen van het tafereel zijn opgeofferd voor de focus op het spirituele element van de voorstelling. Een onverschillige representatie van de wereld, wellicht, belichaamd door de anatomisch incorrect staarten van de schapen.
Christus wordt meer koninklijk afgeschilderd dan op afbeeldingen van hem als goede herder met lam op zijn schouder. In plaats daarvan zit Jezus in deze afbeelding tussen zijn kudde met Nimbus en getooid met goud.

Handelingen der apostelen 13, 14. 43-52

In Antiochië in Pisidië
Van Perge reisden zij door naar Antiochië in Pisidië. Op de sabbat gingen ze naar de synagoge, en namen daar plaats.
Na afloop van de samenkomst liepen vele Joden en godvrezende proselieten met Paulus en Barnabas mee; dezen spraken tot hen en drongen er bij hen op aan trouw te blijven aan Gods genade. De volgende sabbat kwam vrijwel de hele stad bij elkaar om te luisteren naar het woord van de Heer. Maar bij het zien van zo’n massa volk werden de Joden vervuld met jaloezie en maakten ze allerlei godslasterlijke tegenwerpingen tegen de toespraak van Paulus. In alle vrijmoedigheid zeiden Paulus en Barnabas: ‘Tot u moest het woord van God het eerst worden gesproken, maar omdat u het afwijst en uzelf het eeuwig leven niet waardig keurt, daarom keren wij ons tot de heidenen. Want zo luidt de opdracht van de Heer aan ons: Ik heb u opgesteld als een licht voor de heidenen, om tot heil te zijn tot het uiteinde van de aarde.’ De heidenen waren verheugd toen ze dat hoorden en verheerlijkten het woord van de Heer, en allen die bestemd waren voor het eeuwig leven namen het geloof aan. Het woord van de Heer verbreidde zich door de hele streek. Maar de Joden stookten de godvrezende vrouwen uit de hogere kringen en de notabelen uit de stad op, ze ontketenden een vervolging tegen Paulus en Barnabas, en ze verjoegen hen uit hun gebied. Zij schudden het stof van hun voeten af tegen hen en gingen naar Ikonium; maar de leerlingen waren vervuld van vreugde en heilige Geest.

Johannes 10, 27-30

Geloof en ongeloof
Toen werd in Jeruzalem het feest van de tempelwijding gevierd. Het was winter, en Jezus liep op en neer in de tempel, in de Zuilengang van Salomo. De Joden kwamen om Hem heen staan en zeiden: ‘Hoe lang laat U ons nog in het onzekere? Als U de Messias bent, zeg het ons dan ronduit.’ Jezus antwoordde: ‘Dat heb Ik al gedaan, maar u wilt niet geloven: de daden die Ik namens mijn Vader verricht, getuigen van Mij. Maar omdat u niet tot mijn schapen behoort, wilt u niet geloven. Mijn schapen luisteren naar mijn stem; Ik ken ze en ze volgen Mij. Ik geef hun eeuwig leven: nooit zullen ze verloren gaan, niemand zal ze aan mijn hand ontrukken. Want wat mijn Vader Mij heeft toevertrouwd, gaat alles te boven: niemand kan het ontrukken aan de hand van mijn Vader! Ik en de Vader, Wij zijn één.’

Archief preken