Preek 11de zondag van het jaar, B
Eerste lezing: Ezechiël 17,22-24
Evangelie: Marcus 4,26-34
Van de profeet Ezechiël is bekend dat hij prachtig kon preken, daar was iedereen het over eens. Niet dat iemand er zich iets van aantrok, maar wat een spreker was die man! Jezus was voor iedereen een voorbeeld, men roemde het feit dat Hij mensen kon genezen, maar zijn familie wilde hem liever opsluiten, zijn leerlingen waren ziende blind en wij volgen liever iets anders.
Geen opwekkende start voor een overweging, terwijl in de lezingen van alles groeit en bloeit.
In de eerste lezing neemt God het initiatief tot iets nieuws. Waarom? Omdat het volk doet wat het wil en haar eigen koers vaart. In het evangelie beschrijft Jezus een man die aan het zaaien is. Eigenlijk is het hier Jezus die zaait, woorden van vertroosting, opbeuring, goede raad. Waarom? Omdat er zo veel eenzaamheid is, zo veel verdriet, zo velen die getroost willen worden, maar weinigen die het zich aantrekken.
Waar wordt geplant en gezaaid? In de aarde en die aarde dat zijn wij. Dat is hier onze parochie, dat zijn wijzelf, dat is de straat waar ik woon. Enerzijds dragen de lezingen een vermaning in zich, anderzijds nodigen zij ons uit tot daden.
Marcus 4, 26-34
Waar gaat ons hart vandaag naar uit, wat beweegt ons nu ten diepste? God was bewogen om het volk dat doolde, omdat het verdwaald was. Hij wilde een statement maken. Hij pakte iets kleins en onooglijks en plantte het zo dat iedereen het kon zien. De twijg had maar één doel: groeien en huisvesten alles wat maar beschutting zocht. Jezus was tot in het diepst van zijn hart geroerd, wat was er toch veel leed om hem heen. Jezus maakte het nog kleiner dan God, Hij pakte het zaad om in de geborgenheid van de aarde te ontkiemen, om uiteindelijk mensen die hongeren te voeden.
Antonius predikt voor de vissen
De lezingen zijn zoals ik al zei een vermaning, maar meer nog een uitnodiging. Een vermaning aan hen die denken dat na hen de zondvloed wel komt en een uitdaging voor hen die er echt aan willen gaan staan.
Vandaag vieren we ons patroonsfeest, de heilige Antonius. Waarom we hem uiteindelijk heilig zijn gaan noemen? Omdat Antonius op zin manier geplant en gezaaid heeft. Wat hij deed heeft vrucht gedragen voor de mensen van zijn tijd.
Ook wij worden hier en nu uitgenodigd om in navolging van onze patroonheilige te planten en te zaaien, hoe klein ook. Als u mij dan vraagt wat kan ik dan planten of zaaien? Dan antwoord ik: “Doe waar u goed in bent, doe wat uzelf gelukkig maakt, maar deel dat met mensen die dicht bij u staan.”? En dan zegt u: “Dan ga ik zelf en word ik een plaats om in te schuilen en eten voor het hart.”?
Amen.
Sedekia’s trouweloosheid
Zo spreekt de Heer God: Ikzelf zal uit de top van een hoge ceder een takje nemen en dat in de grond zetten; van de bovenste scheuten zal Ik een twijgje plukken en Ikzelf zal het planten op een hoog oprijzende berg; op de hoge bergen van Israël zal Ik het planten. Het zal loten voortbrengen, vrucht vormen en een prachtige ceder worden. Daaronder zullen allerlei soorten vogels nestelen; in de schaduw van zijn takken zullen ze nestelen. Dan zullen alle bomen in het veld erkennen dat Ik, de Heer, een hoge boom vernederd en een lage boom verheven heb, en dat Ik een sappige boom heb laten verdorren en een dorre boom tot bloei gebracht heb. Ik, de Heer, heb het gezegd en Ik zal het doen.”? ’
Nog andere gelijkenissen
Ook zei Hij: ‘Met het koninkrijk van God gaat het als met iemand die zaad op zijn land heeft gestrooid. Hij slaapt en waakt, nacht na nacht en dag na dag, en het zaad ontkiemt en schiet op, zonder dat hij weet hoe. Vanzelf draagt de aarde vrucht, eerst de groene spriet, dan de aar, dan het graan in de volle aar. Wanneer de vrucht zover is, slaat hij er meteen de sikkel in, omdat het tijd is voor de oogst.’ Ook zei Hij: ‘Waarmee zullen we het koninkrijk van God vergelijken, of met welke gelijkenis geven we het weer? Het is als een mosterdzaadje dat in de aarde gezaaid wordt. Het is het kleinste van alle zaden op aarde, maar als het gezaaid is, komt het op en wordt het groter dan alle andere struiken en het krijgt grote takken, zodat de vogels van de hemel in zijn schaduw kunnen nestelen.’ Met veel van dergelijke gelijkenissen predikte Hij het woord, voor zover ze in staat waren het te horen. Zonder gelijkenis sprak Hij niet tegen hen, maar als ze onder elkaar waren, legde Hij zijn leerlingen alles uit.
Alpha-cursus september
De 2de Digidulfke uitgave september 2024 is uit
Veranderingen in het team van pastores
Eervolle penning voor Theamarie Geilleit en Jeanne van Hal
75 Jaar H. Antoniuskerk én 60 jaar Lidwinakoor