21ste zondag door het jaar, C
Eerste lezing: Jesaja 66, 18-21
Evangelie: Lucas 13, 22-30
De lezing van het evangelie van vandaag is niet een alledaagse. We weten, dat Gods liefde voor ons een gave is, waarvan we op geen enkele manier kunnen zeggen, dat we die verdiend hebben. God geeft gewoon, of mag ik zeggen ongewoon. Zo is God nu eenmaal, of beter gezegd altijd en wij zijn de gelukkige ontvangers van die genade.
Wat in ieder geval wel duidelijk wordt, is dat de woorden van Jezus ons wakker maken uit: ga je gang maar, of doe maar wat je denkt dat goed is. Zelfs de mensen die met Jezus meetrokken en met hem aten en dronken, zijn eigen tafelgenoten, krijgen niet zomaar toegang tot het koninkrijk van God. Daar mogen wij die aanzitten aan de Eucharistische tafel wel even over nadenken. We kregen de gave van een nieuw leven en als we echte disgenoten van de Heer zijn, dan mogen we in ons leven die nabijheid weerspiegelen. We zouden van Hem hebben mogen leren, dat de genade van God duidelijk wordt in erg veel kleine dingen, maar ook in de grotere patronen van ons leven.
Alleen maar de naam van de Heer aanroepen in ons gebed, het zeggen dat je toch Rooms Katholiek bent, is niet genoeg. Het kan zijn, dat er mensen waren, die het belangrijk vonden om te kunnen vertellen, dat ze naast Jezus aan tafel hadden gezeten. Door onze daden laten we zien, dat we Jezus en zijn manier van leven aanvaard hebben in onze levens.
Lucas 13, 22-30
Om te laten zien, dat we die gift aanvaard hebben, zullen we onze manier van leven zo moeten inrichten, dat Jezus ons zal herkennen. Een herkenning door spreken en daden, en niet omdat we zo mooi gezongen hebben, of mooie woorden gebruikt hebben om binnengelaten te worden. Die vraagsteller dacht zelf wel, dat hij bij de uitverkorenen hoorde!
Het antwoord van Jezus heeft zeker wel de stevige grond waarop hij stond aan het wankelen gebracht. Aan welke kant dacht hij of zij te staan? Gedurende alle eeuwen, dus ook in de dagen van Jezus, waren er mensen die dachten, dat ze op een speciale manier door God al uitverkoren waren.
De vraag van de man aan Jezus: “Zijn het er weinigen die gered worden?”, is gelukkig niet juist. De vraag over getallen schuift Jezus ter zijde. Hij telt geen leerlingen en oordeelt niet over het succes van zijn zending door middel van het aantal van zijn volgelingen. Vele mensen zijn niet verworpen. Ze komen niet te laat. De uitnodiging is ook voor iedereen bedoeld. Misschien geven ze een ander antwoord dan wij. Bij God staan alle dingen niet op dezelfde manier op een rijtje, als wij soms wel menen.
Om te besluiten. Laten we eerlijk zijn: het is een gevaarlijke vraag die aan Jezus gesteld is. Wat kunnen we zelf doen om aan te zitten aan tafel in het Rijk van God? Jezus geeft ons Leven en we komen in dat Leven binnen door Hem, de smalle poort. Maar het is ook een poort, die zo wijd is dat veel meer mensen daarbinnen komen. Dat mogen we allemaal geloven.
Amen
Te bewonderen op Internet
Slotwoord
Maar Ik kom om alle volken en talen te verzamelen; zij zullen komen en mijn glorie zien. Ik geef hun een teken, en hun overlevenden zend Ik naar de volken, naar Tarsis, Put, Lud, Mesek, Ros, Tubal en Jawan, naar de verre eilanden, die mijn roem nog niet hebben gehoord en mijn heerlijkheid nog niet hebben gezien; zij zullen mijn heerlijkheid onder de volken verkondigen. Dan brengen zij al uw broeders uit de volken mee, als een offer voor de Heer, op paarden, wagens, huifkarren, muildieren en draagstoelen, naar mijn heilige berg Jeruzalem, zoals Israëls zonen in reine vaten hun gaven naar het huis van de Heer brengen’, zegt de Heer. ‘En ook uit hen zal Ik priesters en Levieten kiezen’, zegt de Heer.
Verder naar Jeruzalem
Hij trok verder door steden en dorpen, waar Hij onderricht gaf, onderweg naar Jeruzalem.
De nauwe en de dichte deur
Iemand vroeg Hem: ‘Heer, zijn het er maar weinig die gered worden?’ Hij zei tegen de mensen: ‘Doe wat u kunt om door de nauwe deur binnen te komen, want Ik verzeker u, velen zullen proberen binnen te komen, maar er niet in slagen. Vanaf het moment dat de heer des huizes is opgestaan en de deur heeft afgesloten, zult u buiten moeten blijven. U zult op de deur gaan bonzen en roepen: “Heer, doe open”?, en Hij zal u antwoorden: “Ik ken u niet. Waar komt u vandaan?”? Dan zult u zeggen: “We hebben met U gegeten en gedronken, en in onze straten hebt U onderricht gegeven.”? En Hij zal tegen u zeggen: “Ik ken u niet. Waar komt u vandaan? Ga weg allemaal, bedrijvers van onrecht die u bent!”? Dat zal een gejammer zijn en een tandengeknars, als u Abraham, Isaak en Jakob en alle profeten in het koninkrijk van God zult zien, terwijl u eruit gegooid wordt. Dan zullen ze komen van oost en west, van noord en zuid, en aan tafel gaan in het koninkrijk van God. Let op, laatsten zullen eersten zijn, en eersten zullen laatsten zijn.’
Goede Doelen Week / Vastenactie
De Digidulfke uitgave april 2024 is uit
Kerstboodschap 2023 Mgr. Gerard de Korte
Kerstverhaal: Teken aan de hemel
Benoeming nieuwe pastoor-deken Felie Spooren
Facebook
Twitter