20ste zondag door het jaar, C
Eerste lezing: Apocalyps 11, 19a; 12, 1-6a.10ab
Evangelie: Lucas. 1, 39-56
Verledenjaar schreef onze bisschop dat er in ons bisdom momenteel helaas kerken worden gesloten, terwijl er tegelijkertijd meer Mariakapelletjes worden gebouwd dan er kerken sluiten. Wat zegt dat over Maria of misschien meer nog over de Mariavereerders?
Maria, ze staat klaarblijkelijk nog steeds in de belangstelling. Merkwaardig eigenlijk, want al ze iets niet heeft gezocht dan is het wel aandacht en verhalen in het nieuws. Dat ze nog steeds niet vergeten is, zegt vermoedelijk toch iets over haar, maar het zegt ook iets over ons die haar eren, of minstens over haar spreken en schrijven.
Vandaag vieren wij de voltooiing van haar leven, gewoonlijk aangeduid onder de naam Maria-Hemelvaart. Maar de preciezen onder ons weten dat Maria ten Hemelopneming een juistere titel is. Maakt dat nu echt verschil zal iemand vragen? Ja zeker, soms moet je op de kleintjes letten, want die kunnen het verschil maken. Zij is niet zelf naar de hemel opgevaren, maar is door haar zoon thuisgebracht. Opgenomen in het huis van de Vader, die haar bereid had gevonden om moeder van het mens geworden Woord te worden.
Maria ten Hemelopneming, het is de afsluiting, de voltooiing van een leven. Het begon allemaal met een aanzoek uit den hoge, een klop op de deur van het hart en nog voor ze goed besefte waar ze ja op zei, gaf Maria zich gewonnen. Dat moment wordt veelal afgebeeld, terwijl Maria de Schrift leest of aan het bidden is. Dat Woord uit den hoge kwam bij haar binnen als een persoonlijk aanzoek. Het bleek bezield met de adem van de Geest en het vroeg om een plaats te bieden aan het leven zoals God het in zijn puurste vorm wilde geven. Zij zei: “Ja” en begon aan een reis waarvan ze nog niet vermoedde waarheen die haar voeren zou.
En wat voor haar gold, geldt voor ons allen. Wij weten niet wat ons te wachten staat, maar we worden als Maria uitgenodigd er “Ja” op te zeggen en de weg met al zijn obstakels met geloof en vertrouwen te gaan.
Lucas 1,39-56
Maria ten Hemelopneming. Het werd een lange weg en op de weinige plekken waar we haar aantreffen in de Schrift zien we haar pleiten bij haar Zoon. We zien haar ook met vragen en zorgen over diens weg. Tenslotte staat ze onder het kruis als een moeder die haar zoon niet afvalt, ook al is dat kruis ook voor haar een pikdonker gebeuren. Zo is Maria het beeld geworden van alle ouders die het leven vieren met hun kinderen. Alle mooie en pijnlijke momenten.
Om te besluiten. Moge haar geloof en toewijding ons bezielen en bemoedigen. Dat wij het leven dienen zoals zij het heeft gedaan en allen worden thuisgebracht in de vreugde die geen einde kent.
Amen
Door: Peter Paul Rubens (1577 - 1640)
Datum:. 1611 - 1614
Olieverf op doek (421 x 153 cm)
Te bewonderen: O.-L. Vrouwekathedraal, Antwerpen
Het linkerzijpaneel, van een beroemd drieluik van Rubens (zie ook het middenpaneel en het rechterpaneel), laat zien hoe Maria, die in verwachting is, een bezoek brengt aan haar eveneens zwangere nicht Elisabeth, die Johannes de Doper ter wereld zal brengen. De twee vrouwen zijn vergezeld van hun mannen, Jozef en Zacharias.
Dit paneel doet in stijl enigszins Venetiaans aan. Rubens had een lange reis door Italië gemaakt en daar veel indrukken en inspiratie opgedaan. Linker paneel
De zevende trompet
Toen ging de tempel van God in de hemel open, en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel.
De vrouw en de draak
Een groot teken verscheen aan de hemel: een vrouw, omkleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en barensnood. Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak. Hij had zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven diademen. Zijn staart vaagde een derde deel van de sterren aan de hemel weg en wierp ze op de aarde. De draak stond vóór de vrouw die zou baren, om haar kind te verslinden zodra zij het gebaard had. Zij baarde een kind, een zoon, die alle volken zal weiden met een ijzeren staf. Haar kind werd ijlings weggevoerd naar God en zijn troon. De vrouw vluchtte naar de woestijn, waar God voor haar een plaats had bereid om daar gevoed te worden.
En ik hoorde een stem in de hemel luid roepen: ‘Nu zijn de redding en de macht en het koningschap van onze God gekomen en de heerschappij van zijn Messias, want de aanklager van onze broeders is neergeworpen, hij die hen aanklaagde bij onze God, dag en nacht.
Maria bij Elisabet; Maria’s loflied
Na enkele dagen vertrok Maria met spoed naar het bergland, naar een stad van Juda. Zij ging het huis van Zacharias binnen, en begroette Elisabet. Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze riep met luide stem: ‘Gezegend ben jij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot. Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij komt? Op het moment dat je groet mij in de oren klonk, sprong het kind van blijdschap op in mijn schoot. Gelukkige vrouw, zij die gelooft! Wat haar namens de Heer is gezegd, zal in vervulling gaan.’ Daarop zei Maria:
‘Met heel mijn hart roem ik de Heer,
Met al mijn adem juich ik om God, mijn redder;
want Hij heeft omgezien naar zijn dienares in haar geringheid. Voortaan prijzen alle generaties mij gelukkig,
want grote dingen heeft de Machtige met mij gedaan. Heilig is zijn naam,
barmhartig is Hij, iedere generatie weer, voor wie Hem eerbiedigen.
Hij heeft de kracht van zijn arm getoond, wie zich verheven waanden, heeft Hij uiteengeslagen.
Machthebbers heeft Hij van hun troon gehaald, geringen gaf Hij een hoge plaats.
Hongerigen overlaadde Hij met het beste, rijken heeft Hij met lege handen weggestuurd.
Hij heeft het opgenomen voor Israël, zijn knecht, indachtig de barmhartigheid die Hij,
zoals aan onze vaderen toegezegd, bewijzen wil aan Abraham en zijn nageslacht, voor eeuwig.’
Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar; toen keerde ze naar huis terug.
Goede Doelen Week / Vastenactie
De Digidulfke uitgave april 2024 is uit
Kerstboodschap 2023 Mgr. Gerard de Korte
Kerstverhaal: Teken aan de hemel
Benoeming nieuwe pastoor-deken Felie Spooren
Facebook
Twitter