Paasmaandag 2024, B
Eerste lezing: Handelingen van de apostelen 2, 14. 22-32
Evangelie: Mattheüs 28, 08-15
Tot op de dag van vandaag regeert eigenlijk de leugen. Want wat we horen over de hogepriester en de soldaten dat gebeurt nog steeds en zeker in de coronatijd, die we gelukkig achter de rug hebben, zijn zoveel leugens en fake nieuws verspreid dat mensen geregeld nog in de war komen.
En met de nieuwe media is het ook heel gemakkelijk om een stunt uit te halen. Zelfs om gezichten van mensen in een afbeelding of zelf in een film te plakken en hun te beschuldigen of verdacht te maken van alle mogelijke zaken, ja vooral valse zaken.
We leven zeker nog steeds in een wereld waarin de leugen, als het niet regeert, toch zeer sterk aanwezig is. Maar doordat alles heen speelt ook de houding van de vrouwen en van de leerlingen. De vrouwen waren vol vreugde, Ze waren ongecompliceerd. Ze geloofden gewoon wat hun overkomen was en ze gingen het vertellen aan de leerlingen. En de leerlingen geleidelijk aan, en dat mag ook voor ons een troost zijn, gingen mee in die boodschap. Ze zijn erna hun geloof gaan getuigen tot aan de dood toe zelfs.
Mattheus 28, 8-15
Mattheus 28, 8-15
Als wij dat zo serieus opnemen dan kun je ook op een hele eenvoudige manier je leven geven. Door met aandacht bij mensen te zijn die je ontmoet, mensen die je misschien een beetje tegenstaan. Maar door te bidden zie je anders. Als je bidt dan verdwijnt (die) rancune en dan krijg je een open mind. Dan wordt die persoon veel toegankelijker voor je.
En zo zijn er duizenden kleine dingen die wij kunnen doen om te getuigen van dat geloof. Want in de diepste kern is dat een geloof in het positieve. Dat God van ons houdt. Dat Hij ons niet in de steek laat dat Hij ons Jezus voortdurend nabij geeft.
Hij is er altijd met zijn Heilige Geest levend bij ons in het midden als een vuur, als een kracht, als een voortdurende stuwing naar het positieve.
En zeker als er verschrikkelijke dingen in je leven voorkomen, als je verdriet hebt of als je een dierbare, dan zal dat je een enorme steun zijn. Toon Hermans die kreeg een keer de vraag “Is het niet heel erg moeilijk om zonder je vrouw verder te leven”? “Hoezo?” Zei die. “Mijn vrouw is altijd bij me. Ze is in mijn hart. Ze doet de dingen in huis met mij samen. Ik heb haar altijd heel dichtbij”. En dat kan de liefde doen mensen. Heel dichtbij mensen blijven die ver weg zijn of zelfs van ons zijn heen gegaan maar tegelijkertijd ook daarin groeien. Dat het geen passie wordt waar we door beperkt worden maar een bevrijding. En een vreugde, zoals bij de vrouwen. Laten wij nu voor elkaar bidden dat we echt ook zulke getuigen mogen zijn en blijven.
Zalig Pasen
Toespraak van Petrus
Toen trad Petrus met de elf naar voren, verhief zijn stem en sprak hen als volgt toe: ‘Joden, inwoners van Jeruzalem, dit moet u allen weten, luister aandachtig naar mijn woorden! Israëlieten, luister naar deze woorden! Jezus de Nazoreeër is u van Godswege aangewezen door machtige daden, wonderen en tekenen, die God door Hem in uw midden heeft verricht, zoals u zelf weet. Volgens Gods vastgestelde plan en met zijn voorkennis is Hij uitgeleverd en hebt u Hem door de hand van wetteloze mensen aan het kruis geslagen en omgebracht. Maar God heeft Hem laten opstaan door een eind te maken aan de weeën van de dood, want het was onmogelijk dat Hij door de dood werd vastgehouden. David zegt immers over Hem: Steeds hield ik mij de Heer voor ogen, want Hij staat mij terzijde opdat ik niet zou wankelen. Daarom verheugde zich mijn hart en jubelde mijn tong, ja, ook mijn lichaam zal op die verwachting een huis bouwen, want U zult mijn leven niet overlaten aan het dodenrijk en U zult uw heilige geen bederf laten zien. U hebt mij wegen ten leven gewezen en U zult mij overstelpen met vreugde in uw nabijheid. Broeders, ik mag over de aartsvader David wel ronduit tegen u zeggen dat hij gestorven en begraven is; tot op de dag van vandaag bevindt zijn graf zich bij ons. Omdat hij een profeet was en wist dat God hem onder ede gezworen had dat Hij een van zijn nazaten zou laten zetelen op zijn troon, sprak hij met vooruitziende blik over de opstanding van de Messias: dat Hij niet aan het dodenrijk zou worden overgelaten en zijn lichaam geen bederf zou zien. God heeft deze Jezus laten opstaan; daarvan zijn wij allen de getuigen.
Het verhaal van de wachters
Maria van Magdala en de andere Maria verlieten het graf, vol angst en met grote vreugde, en ze liepen hard om het aan zijn leerlingen te vertellen. En zie, Jezus kwam hun tegemoet. ‘Gegroet’, zei Hij. Ze gingen naar Hem toe, grepen Hem bij de voeten vast en vielen voor Hem op de knieën. Toen zei Jezus hun: ‘Wees niet bang. Ga mijn broeders vertellen dat ze naar Galilea moeten gaan. Daar zullen ze Mij zien.’ Ze waren nog onderweg toen enkelen van de wacht naar de stad gingen om aan de hogepriesters alles te vertellen wat er was voorgevallen. Die kwamen samen met de oudsten en namen een besluit. Ze gaven de soldaten een flink bedrag, met de opdracht: ‘Zeg maar: “Zijn leerlingen zijn Hem ’s nachts komen stelen terwijl wij sliepen.”? Als dat de gouverneur ter oren komt, zullen wij hem wel bepraten, zodat jullie je geen zorgen hoeven te maken.’
Ze namen het geld aan en handelden volgens deze aanwijzingen. En dit verhaal gaat rond onder de Joden tot op de dag van vandaag.
Goede Doelen Week / Vastenactie
De Digidulfke uitgave april 2024 is uit
Kerstboodschap 2023 Mgr. Gerard de Korte
Kerstverhaal: Teken aan de hemel
Benoeming nieuwe pastoor-deken Felie Spooren
Facebook
Twitter