Hemelvaart,
Eerste lezing: Handelingen der apostelen 1, 1-11
Evangelie: Lucas 24, 46-53
Als kind was het redelijk helder voor mij. Jezus is gestorven op Goede Vrijdag en Hij is op Paaszondag van de doden opgestaan. Sinds die tijd was Hij weer bij zijn vrienden. Waarom moet er dan een Hemelvaart achter? Alles was toch weer goed? Later begreep ik dat het leven geen sprookje is met een voor altijd gelukkig samen leven op aarde. Uiteindelijk moeten we allemaal, of we het willen of niet, afscheid nemen van dit leven om het te verruilen voor een ander leven. Wat Jezus doet bij zijn heengaan, is de leerlingen en zijn volgelingen een opdracht en een zinvol perspectief geven.
De schrijver van de Handelingen van de Apostelen maakt uitdrukkelijk melding van de periode van veertig dagen waarin Jezus na zijn sterven aan zijn leerlingen verscheen.
Mozes verblijft veertig dagen op de berg Sinaï, door een wolk aan de ogen van de Israëlieten onttrokken.
Ook het volk verblijft maar liefst veertig jaar in de woestijn, waar een wolk hen overdag vooruitging en een vuurzuil in de nacht.
De profeet Elia trok veertig dagen en nachten door de woestijn totdat hij aan de berg Horeb kwam waar de Eeuwige aan hem voorbijging in het stille ruisen van de wind.
Ook van Jezus wordt verteld dat hij veertig dagen in de wildernis verbleef, alvorens hij het koninkrijk van God ging verkondigen.
Later treffen wij Jezus samen met Mozes en Elia aan op de berg Tabor, waar een wolk hen onttrok aan het oog van de leerlingen. En ook vandaag horen wij dat een wolk Jezus onttrok aan de ogen van zijn leerlingen, op het eind van de veertig dagen na zijn dood. Het getal veertig en de wolk willen ons opmerkzaam maken op het verborgen handelen en aanwezig zijn van God.
Wij weten het uit de brief van Johannes dat 'niemand God ooit heeft gezien', maar dat wij van Jezus over Hem mogen horen hoe Hij mensen bevrijdt en geneest en roept tot een leven in gerechtigheid en vrede. Er zal een uur komen dat wij Hem zullen zien van aangezicht tot aangezicht, maar tot aan die voltooiing van ons leven zijn wij aangewezen op de aarde.
Hemelvaart
Daarom vragen de mannen in het wit - die wij ook al aantroffen in het lege graf - waarom of de leerlingen toch naar de hemel staan te staren. Daar valt niets te zien. Leven betekent niet naar de hemel kijken, maar naar de aarde. En wel in het goede vertrouwen dat de wolk die God voor ons verbergt tegelijkertijd de garantie is, dat wij omgeven en beschut worden door een God die het goede voor ons wil.
Om te besluiten. Het feest van Hemelvaart daagt ons uit om te leven 'alsof God er niet is', zoals de Duitse Theoloog en door de Nazi’s vermoorde Dietrich Bonhoeffer dat ooit zei. Dat wil zeggen dat wij niet kunnen beschikken over Gods aanwezigheid, maar wij mogen leven in het stille vertrouwen dat wij gezien en bemind worden. Zo komt de hemel op aarde, zo komt het koninkrijk van God dichterbij en zal een wolk ons voorgaan en kunnen wij zeggen:
Het donker is ons licht genoeg omdat gij met ons zijt
geef ons een ruim geopend hart voor uw aanwezigheid.
De nacht is ons een veilig huis omdat gij met ons zijt:
geef ons een stil en wakker oor voor uw genegenheid.
Het leven is ons rijk genoeg omdat gij met ons zijt
en ons in stilte delen doet in uw menslievendheid.
Amen.
Kunstenaar: W.H.Margetson
Jezus’ laatste opdracht en hemelvaart
Mijn eerste boek, Teofilus, ging over alles wat Jezus heeft gedaan en geleerd, vanaf het begin tot de dag waarop Hij in de hemel werd opgenomen, nadat Hij aan de apostelen die Hij had uitgekozen, door de heilige Geest zijn opdracht had gegeven. Aan hen heeft Hij veertig dagen lang herhaaldelijk bewezen dat Hij na zijn lijden weer in leven was. Hij vertoonde zich aan hen en sprak over het koninkrijk van God. Toen Hij bij hen was, drukte Hij hun op het hart: ‘Ga niet uit Jeruzalem weg, maar blijf wachten op de belofte van de Vader die jullie van Mij hebben gehoord; immers, Johannes doopte met water, maar jullie zullen gedoopt worden in heilige Geest, binnen enkele dagen.’ Degenen die daar samengekomen waren, stelden Hem toen de vraag: ‘Heer, herstelt U in deze tijd het koninkrijk voor Israël?’ Maar Hij zei tegen hen: ‘Het komt jullie niet toe de tijden of momenten te kennen die de Vader in zijn volmacht heeft vastgesteld; maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en mijn getuigen zijn in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, en tot het uiteinde van de aarde.’ Na deze woorden werd Hij voor hun ogen omhoog geheven en een wolk onttrok Hem aan het gezicht. Terwijl Hij zo heenging en zij nog naar de hemel stonden te turen, stonden er opeens twee mannen naast hen in witte kleren, die zeiden: ‘Galileeërs, wat staan jullie daar toch naar de hemel te kijken? Deze Jezus, die van jullie is weggenomen en in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde manier terugkomen als jullie Hem naar de hemel hebben zien gaan.’
Verschijning aan de elf en hun metgezellen
Hij zei: ‘Er staat geschreven dat de Messias zou lijden en op de derde dag uit de doden zou opstaan, en dat in zijn naam de bekering zou worden verkondigd aan alle volken, tot vergeving van zonden. Jullie zullen hiervan getuigen, te beginnen in Jeruzalem. Ik zend jullie wat mijn Vader heeft beloofd. Jullie moeten in de stad blijven totdat je wordt toegerust met kracht van boven.’
Jezus in de hemel opgenomen
Toen bracht Hij hen buiten de stad tot bij Betanië. Daar hief Hij zijn handen en zegende hen. En terwijl Hij hen zegende, ging Hij van hen heen en werd Hij in de hemel opgenomen. Zij vielen voor Hem op de knieën en keerden daarna in grote vreugde terug naar Jeruzalem. Zij bleven voortdurend in de tempel en prezen God.
Goede Doelen Week / Vastenactie
De Digidulfke uitgave april 2024 is uit
Kerstboodschap 2023 Mgr. Gerard de Korte
Kerstverhaal: Teken aan de hemel
Benoeming nieuwe pastoor-deken Felie Spooren
Facebook
Twitter